Wintertrainingen

Hallo

Intussen ben ik alweer een tijdje (3 weken) aan mijn wintertrainingen bezig. De eerste daarvan verliep moeizaam en eindigde - met dank aan een lichte griepopstoot - met een trainingsloos weekendje. Ik kon echter vlug hervatten en na twee perfecte weken stel ik gelukkig een gestage progressie vast. Vooral de afgelopen dagen merkte ik dat er stilaan weer wat power in de benen begint te komen. Ook de komende kerstvakantie staat volledig in het teken van de basisopbouw.

Mijn eerste testje in competitie wordt de loopwedstrijd in het Nederlandse Westdorpe, op 19 januari. Westdorpe is een dorp vlakbij Zelzate, net over de Belgisch-Nederlandse grens. Ik zal starten op de middellange afstand over 8,7 km. Mijn eerste duatlon volgt op 10 februari in het Henegouwse Jurbise bij Mons.

Mijn gedetailleerd programma zal begin januari verschijnen.

Groeten
Tom

Mijn duatlons in 2012

Een overzicht van mijn loop- en fietssnelheden in de duatlons waaraan ik het afgelopen jaar deelnam:

Ik weet dat vergelijken geen zin heeft door de aard van het parcours, de weersomstandigheden, de conditie en vele andere aspecten, maar het is toch eens leuk om te bekijken.

13/1 - Seneffe (MTB-duatlon - 4,8 / 22 / 2,2) - 5de plaats
1ste run: 0.18.49 (40 hm) - gem. 15,3 km/u (8ste tijd) - HS 165/173
MTB: 1.09.26 (250 hm) - gem. 19,0 km/u (5de tijd) - HS 159/174
2de run: 0.08.11 (10 hm) - gem. 16,1 km/u (3de tijd) - HS 160/164

17/2 - Jurbise (MTB-duatlon - 4 / 23 / 2,1) - 7de plaats
1ste run: 0.15.25 (80 hm) - gem. 15,6 km/u (24ste tijd) - HS 172/180
MTB: 1.02.11 (300 hm) - gem. 22,2 km/u (7de tijd) - HS 168/176
2de run: 0.08.54 (40 hm) - gem. 14,4 km/u (17de tijd) - HS 165/170

4/3 - Putte-Berendrecht (MTB-duatlon - 3,6 / 22,8 / 3,6) - 34ste plaats
1ste run: 0.13.53 (10 hm) - gem. 15,6 km/u (30ste tijd) - HS 171/179
MTB: 0.58.40 (100 hm) - gem. 23,3 km/u (35ste tijd) - HS 161/177
2de run: 0.14.45 (10 hm) - gem. 14,6 km/u (25ste tijd) - HS 162/168

25/3 - Geluwe (1/4 Drafting Duatlon - 9,8 / 39,0 / 5) - 32ste plaats
1ste run: 0.38.10 (40 hm) - gem. 15,4 km/u (68ste tijd) - HS 168/174
Fiets: 1.02.30 (240 hm) - gem. 37,6 km/u (5de tijd) - HS 161/175
2de run: 0.21.55 (20 hm) - gem. 13,7 km/u (64ste tijd) - HS 157/161

21/4 - Douai (Long Distance Duatlon - 9,5 / 85,5 / 9,5) - 7de plaats
1ste run: 0.36.50 (40 hm) - gem. 15,4 km/u (60ste tijd) - HS 170/179
TT: 2.08.56 (200 hm) - gem. 40,0 km/u (1ste tijd) - HS 158/173
2de run: 0.40.27 (40 hm) - gem. 14,1 km/u (31ste tijd) - HS 156/164

1/5 - Ciney (MTB-duatlon - 4,3 / 21,5 / 2) - 3de plaats
1ste run: 0.16.44 (90 hm) - gem. 15,4 km/u (10de tijd) - HS 175/181
MTB: 0.47.11 (290 hm) - gem. 27,3 km/u (3de tijd) - HS 166/180
2de run: 0.07.55 (40 hm) - gem. 15,1 km/u (5de tijd) - HS 167/174

2/6 - Rijkevorsel (Drafting Duatlon - 4,3 / 22,3 / 2,1) - 4de plaats
1ste run: 0.15.01 (0 hm) - gem. 17,1 km/u (10de tijd) - HS 171/180
TT: 0.30.50 (20 hm) - gem. 43,4 km/u (1ste tijd) - HS 173/182
2de run: 0.07.29 (0 hm) - gem. 16,8 km/u (3de tijd) - HS 175/180

24/6 - Dreikirchen (Non Drafting Duatlon - 1,15 / 22,5 / 5,8) - 1ste plaats
1ste run: 0.03.46 (20 hm) - gem. 18,3 km/u (4de tijd) - HS 163/174
TT: 0.34.09 (275 hm) - gem. 39,5 km/u (1ste tijd) - HS 172/180
2de run: 0.22.20 (90 hm) - gem. 15,6 km/u (2de tijd) - HS 175/181

21/7 - Loenhout (Drafting Duatlon - 4,8 / 20,8 / 2,0) - 10de plaats
1ste run: 0.16.59 (0 hm) - gem. 16,9 km/u (??de tijd) - HS 172/184
TT: 0.28.40 (0 hm) - gem. 43,5 km/u (1ste tijd) - HS 174/179
2de run: 0.07.23 (0 hm) - gem. 16,3 km/u (??de tijd) - HS 174/181

5/8 - Powerman Geel / BK LD (Long Distance Duatlon - 10,4 / 60 / 10,2) - 21ste plaats (13de BK)
1ste run: 0.39.30 (5 hm) - gem. 15,8 km/u (56ste tijd) - HS 175/182
TT: 1.24.40 (40 hm) - gem. 42,7 km/u (2de tijd) - HS 170/180
2de run: 0.44.14 (5 hm) - gem. 13,9 km/u (59ste tijd) - HS 167/175

19/8 - Powerman Austria / Weyer (Long Distance Duatlon - 15,6 / 82,4 / 7,3) - 29ste plaats
1ste run: 1.05.55 (60 hm) - gem. 14,2 km/u (70ste tijd) - HS 168/176
TT: 2.24.23 (1080 hm) - gem. 34,2 km/u (14de tijd) - HS 160/174
2de run: 0.35.59 (30 hm) - gem. 12,2 km/u (61ste tijd) - HS 156/166

26/8 - Waardamme (PK / Drafting Duatlon - 4,25 / 19,1 / 2,85) - 11de plaats (8ste PK)
1ste run: 0.14.34 (5 hm) - gem. 17,5 km/u (19de tijd) - HS 168/176
Fiets: 0.26.45 (50 hm) - gem. 42,8 km/u (1ste tijd) - HS 174/178
2de run: 0.10.09 (5 hm) - gem. 16,8 km/u (15de tijd) - HS 175/179

8/9 - Tiège (MTB-duatlon - 5,8 / 19 / 2,9) - 2de plaats
1ste run: 0.22.29 (60 hm) - gem. 15,5 km/u (4de tijd) - HS 169/180
MTB: 0.44.05 (350 hm) - gem. 25,9 km/u (2de tijd) - HS 167/179
2de run: 0.12.40 (30 hm) - gem. 13,7 km/u (3de tijd) - HS 170/176

7/10 - Wetteren (Long Distance MTB-Duatlon - 12,2 / 56 / 8,1) - 8ste plaats
1ste run: 0.48.13 (45 hm) - gem. 15,2 km/u (17de tijd) - HS 171/179
MTB: 2.23.30 (200 hm) - gem. 23,4 km/u (5de tijd) - HS 158/175
2de run: 0.33.56 (30 hm) - gem. 14,4 km/u (6de tijd) - HS 157/162

10/11 - Valkenburg-Vilt (MTB-duatlon - 4,8 / 18 / 2,4) - 7de plaats
1ste run: 0.19.51 (80 hm) - gem. 14,8 km/u (10de tijd) - HS 167/175
MTB: 0.53.27 (270 hm) - gem. 20,2 km/u (6de tijd) - HS 165/175
2de run: 0.11.03 (40 hm) - gem. 13,0 km/u (9de tijd) - HS 161/167

17/11 - Geluwe (duo's - MTB-duatlon - 3,4 / 22,3 / 3,4) - 6de plaats
MTB: 0.49.33 (150 hm) - gem. 26,8 km/u (5de tijd) - HS 170/181

Terugblik seizoen (deel 3)

AUGUSTUS
21ste Powerman Vlaanderen / Geel (duatlon - non-drafting - 10,4/60/10,2) - 2de fietstijd (60 km in 1u24)
* 13de BK Long Distance
29ste Powerman Austria / Geel (duatlon - non-drafting - 15,6/82,4/7,3)
11de Waardamme (duatlon - drafting)
* 8ste PK sprintduatlon (3de PK sprintduatlon - senioren)

En daar was dan de langverwachte maand augustus. Slechts drie wedstrijden, maar wel niet van de minste: BK, (mijn) WK en PK.

Op het Belgische Kampioenschap Duatlon Long Distance in Geel - tevens Powerman Vlaanderen (lees: open voor buitenlandse deelnemers) - kreeg ik geen format in mijn voordeel: bijna 21 km lopen tegenover 60 km tijdrijden op een parcours waarop de non-draftingregels niet altijd even mooi gerespecteerd worden. Anderzijds: de conditie was prima en dus hoopte ik op de top-10.

Na een degelijke eerste run begon ik op de fiets aan de voorziene inhaalrace. Dat ging zo vlot dat ik onderweg ondermeer Europees beloftekampioen Tim Van Hemel en de Deen Esben Kaszmarek (10de op het WK in Zofingen) voorbijging en me zo opeens in 7de positie bevond, op amper een minuut van Armand Van der Smissen (Nederlandse kampioen), Jochen Neyrinck (8ste WK Zofingen) en Matt Moorhouse (2de Powerman Germany 2012). Spijtig genoeg maakte ik één cruciale fout: in de verrassend warme weersomstandigheden nam ik te weinig (1,5 liter) vocht op, waardoor ik met krampen de tweede wisselzone inkwam. Ik probeerde nog te redden wat er te redden viel, zakte niet echt door het ijs, maar kon niet verhinderen dat ik in het slot van de 2de run mijn beoogde top-10 op het BK kwijtspeelde.

 

Tussen Powerman Vlaanderen en Powerman Oostenrijk wachtten twee rustige weken, maar toch verliep die periode niet vlot genoeg. De voorspelde hittegolf kwam opzetten, waardoor ik - mijn slaapkamer bevindt zich op de voor hitte vatbare zolder - meerdere dagen amper kon slapen. Achteraf gezien was dit een cruciale fout waarop ik meteen had moeten anticiperen. Gelukkig voor mij ging de hitte weer 'liggen' en hervond ik vier dagen voor Weyer mijn goed gevoel terug. Ideaal zal het echter nooit geweest zijn.

De dagen voor Powerman Austria volgde mijn derde fout van augustus. Vrijdagavond  - met de wedstrijd op zondag - kreeg ik opeens last van mijn maag. Oorzaak: ik wist het niet en ik weet het nog altijd niet zeker. De feiten zijn dat ik tijdens de cruciale dagen voor aanvang van deze loodzware wedstrijd in tropische omstandigheden niet de noodzakelijke koolhydraat- en vochtinname had. In de verste verte niet, want al na één loopkilometer wist ik hoe laat het was. Ik probeerde nogmaals te redden wat er te redden viel, maar ruim voor halfkoers kwamen de verwachte krampen al opzetten. Op een of andere manier bleef ik rustig onder deze benarde situatie en kon zo de wedstrijd nog beëindigen op een respectabele 29ste plaats.

Exact een week later stond ik met veel vraagtekens aan de start van de duatlon in Waardamme, tevens het PK sprintduatlon voor de West-Vlaamse gelicentieerden. Tot mijn grote verbazing had ik (meer dan) goede benen en kon ik een mooie wedstrijd afwerken. Ondanks het tegenvallende format (7,5 km lopen tegenover 19 km stayeren op de fiets) en een sterk deelnemersveld eindigde ik 11de (algemeen) en 8ste (PK). Ik klokte ook met ruime voorsprong de beste fietstijd. Al zegt dat vooral heel veel over de ongelijke verhouding lopen-fietsen in Waardamme, aangezien ik twee keer aan 17 km/u liep. Maar goed, duatlon in Vlaanderen, het is hopeloos...

Dan toch een positief punt na deze maand: ik kwam opvallend fris uit deze zware periode en kon met vertrouwen uitkijken naar de laatste doelen van het seizoen.

SEPTEMBER
2de Wingene (individuele tijdrit)
2de Tiège (MTB-duatlon)
1ste Lichtervelde (individuele tijdrit)
1ste Oostkerke (ploegentijdrit met J. Goddaer, A. Spysschaert, E. Talloen en T. Vandierendonck)

Goed hersteld van mijn twee Powerman-duatlons trok ik begin september voor de derde opeenvolgende keer naar Wingene voor de jaarlijkse tijdrit. Een clash onder de liefhebbers van het werk tegen de klok. Ik startte heel snedig aan +50 km/u en lag halverwege aan de leiding, maar viel in de slotkilometers met tegenwind in de open vlaktes wat stil. Resultaat: mijn eerste en meteen ook laatste tijdritnederlaag van dit seizoen. Verschil met winnaar Hans Van den Buverie: één luttele seconde.

Zes dagen later startte ik in de MTB-duatlon in Tiège, provincie Luik. Ik startte met winstambities, maar stootte ondanks een sterke prestatie op de onvermijdbare Thorsten Langer, de 41-jarige langlaufer uit Duitstalig België, die in dit type wedstrijden - lopen én mountainbiken op een klimparcours - bijna niet te kloppen is en dat in Tiège nog maar eens bewees. Na de eerste run van 6 km stond ik al twee minuten in het krijt, waarna ik tot mijn grote verbazing heel weinig tijd verloor op de mountainbike, om in de slotrun ten slotte helemaal te moeten plooien. Alweer tweede dus...

Na een perfecte trainingsweek stond ik als enige favoriet aan de start van de tijdrit in Lichtervelde. Van den Buverie en De Boelpaep hadden andere doelen en plaatselijke favoriet Frederik Devolder was door een val uitgeschakeld. Bovendien was het gevoel op training uitstekend en bleek het verrassend zware parcours met een eindeloze reeks korte, nijdige hellingen op mijn 2012-maat gesneden. Mijn eigen tijdrit verliep perfect en met een gemiddelde snelheid van 44,7 km/u kon ik de tegenstand (Vanaudenaerde op 1'18" en Vandierendonck op 1'21") ver achter me houden. De voldoending was niet alleen groot omwille van de uitslag, ik wist nu ook dat er nog iets moois zat aan te komen in het laatste grote doel van 2012: de Reuzen van Wetteren, mijn vierde en laatste Long Distance Duatlon van het seizoen...

Tegen alle verwachtingen in nam ik een week later ook nog deel aan de ploegentijdrit in Oostkerke. Samen met Anthony, Esteban, Jan en Tom kon ik mijn 7de overwinning van 2012 boeken, al zorgden de barslechte weersomstandigheden de dagen erna voor een tegenpruttelende keel en neus. Een teken van verlaagde weerstand? Of van de naderende topvorm?

OKTOBER
8ste Reuzen van Wetteren (Long Distance MTB-duatlon - 12/56/8)
4de SVS-loopcross Veltembos (leerkrachten)

Een week later wist ik dat het de topconditie was. Een uitstekend gevoel tijdens mijn loop- én fietstrainingen zorgde ervoor dat ik met veel vertrouwen kon uitkijken naar de sterk bezette Reuzen van Wetteren, waar zowat de gehele Belgische offroadtop in de du- en triatlonwereld op de lange afstand aan de start zou verschijnen.

Mijn gevoel was juist, want na een degelijk eerste run kon ik op het modderparcours oprukken naar de 7de plaats. Ondanks een sterke tweede run - mijn beste ooit - verloor ik nog een plaatsje, omdat TTI-ploegmaat Boterberge nog beter liep. Wat wel zeker was: ik had overschot en dankzij mijn prestatie in de tweede run kon ik met nog meer vertrouwen vooruitkijken.

Het lange seizoen zat er nog altijd niet op, aangezien ik in november nog de MTB-duatlon in Asse, Valkenburg en Geluwe (eigen organisatie) wilde meepikken. Als tussendoortje liep ik eind oktober een SVS-loopcross in de buurt (Veltembos) en hier bevestigde ik de opwaartse trend: 3200m in 10'56".

Spijtig genoeg werd dag na dag ook meer en meer duidelijk dat ik mijn seizoen na Wetteren had moeten eindigen, want de motivatie om te trainen nam almaar af. Het zou nog een vermoeiend najaar worden.

NOVEMBER
7de Valkenburg / Nederland (MTB-duatlon)
6de Geluwe (MTB-duatlon - duo met Jan Meysmans)

Doordat de organisatie in Asse besliste om naar februari door te schuiven, werd de crossduatlon op de zijflanken van de befaamde Cauberg (Valkenburg) mijn volgende wedstrijd. Zowel conditie (lichte buikgriep) als motivatie was niet meer bij de zaak, maar op karakter kon ik nog een 7de plaats bemachtigen.

Na een weekje "aanmodderen" startte ik met Jan Meysmans in de duo-winterduatlon van Geluwe, maar door het heel sterke deelnemersveld met meerdere profrenners, een matige conditie en de ondermaatse motivatie kwamen we niet verder dan de 6de plaats. Achteraf gezien leverden we allebei een meer dan behoorlijke prestatie, maar na zo'n seizoen hoop je uiteraard altijd op meer.

Vijf dagen na Geluwe moest ik bij de tandarts in allerijl twee ontstoken tandwortels laten verwijderen, waarna een vijfdaagse antibioticakuur volgde. Met mijn minder gevoel van de laatste weken in het achterhoofd vormden die tandproblemen misschien wel de oorzaak ervan. Gelukkig is alles nu weer in orde en kan ik binnenkort de trainingen hervatten.

ACHTERAF

Ik zou niet negatief mogen klinken na zo'n mooi seizoen, maar toch probeer ik het: 2012 was geslaagd - meer dan dat zelfs - maar toch zijn er enkele pijnpunten waaraan ik moet werken. Zaak is om rustig te blijven voortwerken aan datgene wat al goed was en nog beter zal worden, en om mijn zwakkere punten iets minder zwak te maken. Als ik daarin slaag - en daar ga ik vanuit - kan er in 2013 weer een heel mooi seizoen volgen.

Bij deze mag ik zeker niet vergeten om enkele mensen te bedanken.

- Mijn trainer - Jesse Van Nieuwenhuyse - die altijd (maar dan ook altijd) met raad en daad klaar staat en het voorbije jaar ook bewees dat hij een toptrainer in wording is, voor zover dat al niet het geval is.
De eerste maanden was het voor mij zoeken en wennen aan het werken met trainingsschema's, maar sinds die prachtige regen- en winddag in Douai is de klik er definitief gekomen. Sindsdien maakte ik alleen maar progressie en ik ga ervan uit dat er nog rek opzit. Met de juiste ingesteldheid en de juiste trainingen op de juiste momenten kan dat de komende jaren tot iets heel moois leiden.

- Mijn ploeg Triathlon Team Ieper (TTI) met wie ik een perfecte stage in de Voerstreek afwerkte en bij wie elke du- en triatleet zich zonder druk en in de juiste omgeving kan ontwikkelen.

- Mijn team Squadra Internazionale Jesse VNsportscoaching-Froggy Line (Squadra SJF) en alle sponsors/partners die mij in 2013 de kans zullen geven om me verder te ontwikkelen.

- Mijn vader die heel wat uren met de auto voor me uitreed, zodat ik snelheid kon opdoen.

- Alle andere mensen die mij het voorbije seizoen op een of andere manier geholpen hebben of ertoe bijdroegen dat ik deze uitslagen kon behalen.

Ik hoop in 2013 weer een stap(je) vooruit te zetten en nog meer te genieten van de prachtige sport(en) die ik mag beoefenen!

Tom

Terugblik seizoen (deel 2)

MEI

3de Ciney (MTB-duatlon)
133ste Dwars door Brugge (stratenloop)
1ste Asse-Mollem (individuele tijdrit)

Na Douai was ik gelanceerd. Op de Dag van de Arbeid kon ik in Ciney mijn eerste podiumplaats ooit in een duatlon behalen. Zonder supergevoel weliswaar, want Douai zat nog in de benen. Lees: de diesel kwam ook gang, de turbodiesel niet. Na enkele dagen van volledige rust volgde een zware trainingsperiode van ruim twee weken: minder duur en vooral de nadruk op korte, intensieve prikkels, onder andere op de tijdritfiets. Op de ploegstage met TTI in Gemmenich legde ik de laatste loodjes voor wat een héél leuke maand zou worden.

Eind mei - in mijn eerste van vijf opeenvolgende competitieweekends - kon ik meteen de 7 van Kettelo in Mollem (Asse) op mijn naam schrijven, ondanks opkomende kriebels in de keel. Een teken van hoogvorm? Het moet zijn, want ik veegde in deze individuele tijdrit over 7 km het vier jaar oude wedstrijdrecord van de tabellen. Op een heel bochtig en heuvelachtig parcours kon ik bovendien een gemiddelde snelheid van 46,7 km/u halen en plaatste ik de tweede - nochtans geen sukkelaar - in de uitslag op ruim 30 seconden. Een zalig gevoel overheerste achteraf, want ik besefte dat er de komende weken nog meer uit de bus zou (kunnen) vallen...

JUNI

4de Rijkevorsel (duatlon - drafting)
1ste Oostkamp (individuele tijdrit)
1ste Oostkamp (koppeltijdrit met Esteban Talloen)
8ste Ronde Gaumaise (UCI 2.18 - eindklassement)
* 1ste in 1ste etappe - Saint-Vincent (individuele tijdrit)
* 25ste in 2de etappe - Florenville (2de in algemeen klassement)
* 41ste in 3de etappe - Chiny
1ste Dreikirchen / Duitsland (duatlon - non drafting)

Zes dagen later nam ik voor de derde opeenvolgende keer deel aan de recreatieve duatlon in Rijkevorsel, waar mijn familie van moeders kant woont. Hier werd andermaal duidelijk dat de topvorm aanwezig was: 1ste run aan 17 km/u, fietsen aan 43 km/u, terwijl het om een heel bochtig parcours ging, en een 2de run aan nogmaals 17 km/u. En: ik was volledig uitgewoond aan de aankomst. Iets waarvan ik vroeger zelfs niet wist dat het mogelijk was. Het kon opeens allemaal.

De tweede zaterdag van juni stond de tijdritclash van Oostkamp op het programma. Een wedstrijd tegen de klok op een veeleisend parcours en bovendien eentje waar in de streek veel over gepraat wordt. Ik wilde absoluut beter doen dan mijn tweede plaats van vorig jaar, zowel in de individuele als de koppeltijdrit.

Door de extreme omstandigheden - een haast stormachtige wind - werd de wedstrijd een dubbeltje op zijn kant, maar ikzelf had daar gelukkig geen last van. Ondanks de fel tegenspartelende wind - op de belangrijkste stroken volledig maar dan ook echt volledig in het nadeel blazend - kende ik mijn beste (?) dag van het hele jaar en kon ik een tijd neerzetten waarvan ik wist dat niemand die zou verbeteren. Uiteindelijk zou de 2de op ruim een minuut en de 3de op twee minuten gezet worden. Ook de koppeltijdrit leverde een overwinning op, al verliep dat met een voorsprong van vier luttele seconden op het koppel Devolder-Tiers heel wat moeizamer.

Vervolgens trok ik naar de zuidelijkste streek van ons land voor de driedaagse Ronde Gaumaise, een rittenkoers die op de Belgische kalender niveau 2.18 krijgt. Twee jaar eerder was ik hier al eens 6de geworden, na een 7de plaats in de openingstijdrit en een 3de plaats in de koninginnenrit in en rond Meix-devant-Virton. Met de huidige vorm lag ik gebrand op een sterke prestatie in de proloog van deze editie, een individuele tijdrit over 5,7 km in Saint-Vincent. Tot mijn grote spijt strandde ik echter op drie seconden van topfavoriet Raphaël Dion. Hij kreeg de leiderstrui, ik moest me tevreden stellen met de blauwe puntentrui.

Daags nadien kon ik in apocalyptische weersomstandigheden en ondanks mijn gekende pelotonvrees en een valpartij mijn tweede plaats verdedigen. Ternauwernood, want aan de voet van de slotklim naar Florenville - na een (bij mijn inziens) vreselijke afdaling over een (bij mijn inziens) erbarmelijk wegdek - bevond ik me nog in de achterste regionen van het peloton, nochtans fel uitgedund.

Het geluk kon echter niet blijven duren. 's Nacht kreeg ik last van een tegenpruttelende maag, vermoedelijk het gevolg van een combinatie inspanning - regen - modder. Daardoor moest ik met een niet al te 'spetterend' gevoel de slotrit in en rond Chiny afwerken. Tot 3 km van de aankomst kon ik alle aanslagen op mijn positie - al dan niet met geluk - verijdelen en lag ik nog in pole-position voor de felbegeerde podiumplaats. Maar door een (bij mijn inziens) alweer spectaculaire afdaling, meteen gevolgd door een 'Berendries' tot de finish, tuimelde ik door een secondeslag van de 2de naar de 8ste plaats in de eindafrekening. Dit smaakte zuur!

Het werd nog zuurder toen mij in de loop van de slotrit geruchten bereikten over het stayergedrag van de winnaar van de tijdrit. De renner in kwestie - kopman van de organiserende ploeg en lokale favoriet - zou tijdens de proloog opvallend dicht in het spoor van de auto van de regionale televisie gereden hebben. Een week later werden de geruchten waarheid toen een foto gepubliceerd werd van een winnaar die - licht uitgedrukt - in het zog van de tv-wagen zijn tijdrit afwerkte. Waterdichte bewijzen zijn het niet, maar voor mij voldoende om mezelf als ritwinnaar in deze Ronde Gaumaise te bestempelen.

De conditie was natuurlijk niet weg en dat wilde ik nog eens tonen in de laatste wedstrijd voor de zomerstage. Samen met Wim Vanleene trok ik naar het Duitse Dreikirchen, in de provincie Rheinland-Pfalz. Daar kregen we een duatlon voorgeschoteld die op mijn maat geschreven was: 1,2 km lopen - 23 km tijdrijden - 5,7 km lopen. Dat allemaal op een sterk heuvelend parcours. Wat iedereen verwachtte, werd ook waarheid. Op de fiets kon ik een kloof slaan van drie minuten op Wim, die als uittredend winnaar mijn grootste concurrent was. In de lastige slotrun behield ik zonder problemen die voorsprong, waardoor ik mijn eerste zege als duatleet kon behalen. Het mocht dan niet de sterkst bezette wedstrijd zijn, een overwinning boeken in een duatlon is nooit evident. En dat om de eenvoudige reden dat er niet veel duatlons zijn!

Bovendien bewezen mijn waarden op de Garmin Forerunner dat ik in die periode over mijn beste conditie van het jaar beschikte. Om dat aan te tonen:
- In de slotrun kon ik gedurende 20 minuten mijn maximale hartslag aanhouden.
- Op de lastigste klim op het parcours (1,3 km à 7,1%) haalde ik een VAM (aantal geklommen meters per uur) van 1794.

De laatste week van juni vormde vijf dagen van overbrugging tussen de wedstrijd in Dreikirchen en het begin van twee weken trainingskamp in de Zwitserse Alpen en werd voornamelijk ingevuld met relatief rustige opbouwtrainingen in functie van de twee Long Distance Duatlons die in de zomer nog volgden.

JULI

10de Loenhout (duatlon - drafting)

Na een perfect verlopen stage door de Zwitserse bergen - bij deze: MIJN hoogtepunt van het jaar - startte ik op de nationale feestdag in de recreatieve (drafting) duatlon van Loenhout, een leuke wedstrijd met een kwantitatief en (vooral) kwalitatief sterk bezet deelnemersveld. De stevige loop- en fietstijden, met een mooie 10de plaats tot gevolg, zorgden ervoor dat ik met een goed gevoel de laatste loodjes richting Powerman Vlaanderen (Geel) en Powerman Austria (Weyer) kon afwerken.

Dat de grote vorm zeker aanwezig was, werd een week later op training bevestigd. Extensieve duurtraining van drie uur: 120 km - gemiddeld 40 km/u - gemiddelde hartslag van 136. Ik moet er hier eerlijk bij aanvullen dat de weersomstandigheden nagenoeg perfect waren en ik het wedstrijdmateriaal - mijn tijdritfiets met vol Kuiper-achterwiel - voor de week erna (Geel) uittestte. Maar nog eens: het vertrouwen was meer dan aanwezig en ik was ervan overtuigd dat ik in Geel een tijdritnummer zou opvoeren. Aangevuld met 20 loopkilometers op niveau zou een top-10 op het BK Long Distance dan de logische beloning worden.

Geel 2012 zou een héél goede les voor de toekomst worden...

(later deel 3)

Terugblik seizoen (deel 1)

JANUARI 2012

5de Seneffe (winterduatlon)

Na een moeizame heropbouw door mijn elleboogbreuk - eind oktober 2011 opgelopen in de MTB-duatlon van Wetteren - hervond ik begin januari een aanvaardbaar niveau op training. Mijn eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen, een winterduatlon in het Waalse Seneffe, viel dan ook positief uit. Ik eindigde niet alleen 5de (mijn beste resultaat tot dan toe in een individuele duatlon), ik werkte ook een prima tweede run - 3de tijd met een snelheid van 16 km/u - af. Enig minpunt was mijn tegenvallende fietsproef, maar dat lag vooral aan het technische parcours dat we in achterbuurten van Charleroi voorgeschoteld kregen.

De tweede helft van januari kon ik een vervolg breien aan het goede gevoel van de eerste veertien dagen.

FEBRUARI

7de Mons-Jurbise (winterduatlon)
14de Callenelle (wielerwedstrijd)

In eerste instantie ging ik ook in februari op hetzelfde elan door. Ik slaagde erin om alle vooropgestelde trainingen af te werken, maar hoe verder de maand vorderde, hoe vermoeider ik me begon te voelen. De dagen voor mijn tweede winterduatlon van het seizoen - in Jurbise bij Mons/Bergen - verliepen zelfs rampzalig met veel te hoge hartslagen en een gebrek aan frisheid. Ondanks alles eindigde ik op het loodzware (modder)parcours tussen de mensen, een bewijs dat mijn (basis)niveau meer dan degelijk was. Een perfect gevoel gaf het mij echter niet, omdat ik mijn eigen wil niet kon opleggen en vooral de schade moest beperken.

Dankzij de krokusvakantie kon ik daags na Jurbise naar de Voerstreek voor een vierdaagse trainingsstage. Die verliep goed en twee dagen daarna - zes dagen na Jurbise - nam ik als training deel aan een wielerwedstrijd in het Henegouwse Callenelle. Ook daar bevestigde ik - ondanks materiaalpech - mijn stevig basisniveau met een verre ereplaats. Nog eens vijf dagen later legde ik een prima lactaattest af op de looppiste van Aalter en leek het toch allemaal goed te komen...

MAART

34ste Putte-Berendrecht (winterduatlon)
DNS Geel (winterduatlon)
32ste Geluwe (duatlon - drafting)

Drie dagen na de inspanningstest startte ik - ondanks het overdreven bochtige parcours - met ambities in de winterduatlon van Putte, maar werd er met mijn neus op de feiten gedrukt: een draak van een wedstrijd, zonder twijfel het absolute dieptepunt van 2012. Ik wist eerst niet wat er scheelde en gaf het parcours de schuld. Plots kwam ik immers tot het besef dat ik - net zoals vroeger in het wielrennen - ook in duatlons niet alles zelf onder controle had. Dat ik ook in deze sport onoplosbare problemen had, namelijk het onvermogen om op technische(re) parcours mijn kwaliteiten uit te spelen, spookte door mijn hoofd.

Exact een week later besliste ik - amper drie uur voor de start van de winterduatlon in Geel - dat het geen zin had om in een wedstrijd de hoop te vullen. Zowel mentaal als fysiek was ik volledig leeg, waardoor Jesse mijn schema's moest aanpassen. Een bloedonderzoek kon niet uitblijven en dat bracht - zonder enige reden tot twijfel - de oorzaak aan het licht: een serieus ijzertekort, kenmerkend voor duursporters.

Hoe bizar het ook mag zijn: dat nieuws zorgde ervoor dat mijn hoofd eensklaps volledig stressvrij was. Ook fysiek begon ik stilaan weer uit het dal te kruipen. Dat aanvaardbare gevoel op training - onder andere tijdens enkele intervallen op de Oude Kwaremont - werd echter niet bevestigd tijdens de eerste wegduatlon van 2012 in Geluwe, een organisatie van mijn eigen ploeg TTI. Een heel matige eerste run werd er gevolgd door een al even matig gevoel op de fiets (ondanks de 5de fietstijd) en een slechte tweede run. De ontgoocheling was groot, maar al vlug besefte ik dat het ijzerprobleem niet zomaar kon worden opgelost en dat ik geduld moest oefenen.

De vijf dagen tussen Geluwe en het begin van de trainingsstage in de Provence probeerde ik mijn hoofd vrij te maken door simpelweg mijn trainingen af te werken, maar daarbuiten niet aan sport te denken. Om een of andere reden werkte het en had ik bij aanvang van het trainingskamp in Gordes de motivatie en als gevolg daarvan ook de betere benen teruggevonden.

APRIL

7de Douai / Frankrijk (Long Distance Duatlon - 10/86/10) - 1ste fietstijd (86 km in 2u08)

De stage met Jesse en enkele collega-atleten verliep perfect en op de laatste trainingsdag tankte ik heel veel vertrouwen dankzij een perfect verlopen koppeltraining. Ook tijdens de voorlaatste trainingsweek voor het eerste hoofddoel van het seizoen - de Long Distance Duatlon (10-86-10) in Douai - had ik een goed gevoel, waardoor ik met vertrouwen naar Noord-Frankrijk trok.

Na een behoorlijke eerste run - met overschot! - kon ik mijn (tijdrit)duivels op het fietsparcours ontbinden. Een fietsparcours dat door de felle wind en regenbuien extra lastig gemaakt werd. Tot mijn grote verbazing begon ik in het spoor van de derde aan de slotrun, waarin ik redelijk goed standhield en uiteindelijk op een 7de plaats strandde. Dat Sam Gyde (zes maanden eerder nog beste Belg op de Ironman van Hawaii) net voor me eindigde, deed me nog meer deugd.

Ik klokte in Douai de beste fietstijd met 1'29" voorsprong op Antoine Vaillant, in augustus nog 17de in de gekende Embrunman (12de fietstijd), en 2'20" op Victor Débil-Caux. Het lijstje resultaten van die laatste - vanaf volgend seizoen proftriatleet - mocht er in 2012 trouwens best wezen:
- 2de Long Distance Duatlon Douai
- Frans kampioen duatlon op de lange afstand in zijn Age Group
- 4de in de halve triatlon van Dijon
- 10de en eerste niet-prof in de loodzware halve triatlon van Gérardmer
- (als kers op de taart) 55ste in de Ironman van Hawaii (6de Age-Group 30-34).

Achteraf gezien was 21 april voor mij een heel belangrijk keerpunt, een metamorfose haast. Een ereplaats behalen in deze wedstrijd, en dat terwijl ik maar al te goed besefte dat de topconditie er (nog) niet was en er nog veel zaken in de voorbereiding beter konden. Plots kwam ik tot het besef dat ik in staat was om iets te doen waar anderen alleen van kunnen dromen, zonder daarbij mijn respect voor andere deelnemers te verliezen. Plots voelde ik me niet meer de loser die achter de feiten bleef aanhollen, wel de topsporter die resultaten wil boeken en gelooft in zijn eigen mogelijkheden.

(later deel 2 - 3)

Winterduatlon Geluwe

Hallo

Gisteren sloot ik mijn seizoen af met de winterduatlon in Geluwe, een organisatie van mijn eigen ploeg TTI. Ik startte samen met Jan Meysmans bij de duo's. De verwachtingen lagen niet al te hoog. Voor mezelf was het de voorbije week heel moeilijk om gemotiveerd te blijven, terwijl Jan voor zijn eerste wedstrijd sinds Zofingen stond.

Uiteindelijk viel mijn eigen gevoel al bij al nog mee, maar om mee te doen voor winst was er toch wat meer nodig. De aanwezige profrenners (Jelle Wallays en Sander Cordeel) waren veel te sterk en bij mij werd duidelijk dat het beste er voor dit jaar af is. Zo dramatisch was het echter niet en halfweg leek ik in een ideaal groepje met Eddy Buts en de afscheidnemende profrenner Bert De Waele te zitten. Zij waren net iets sterker dan mij, maar het tempo was nog net aanvaardbaar. Door mijn technische gebreken moest ik echter - op een niet eens technisch parcours - telkens kleine gaatjes laten vallen, die me uiteindelijk de rol deden lossen. Ik gaf als 8ste (algemeen) en 5de (duo) het 'nummer' door aan Jan, die in de 2de run enkel de sterke loper Jordi Van Guyse nog voor zich moest dulden.

Zo werden we 7de (algemeen) en 6de (duo) in deze winterduatlon. Bij de solo's ging de overwinning naar TTI-ploegmaat Jürgen Boterberge, meteen zijn tweede duatlonzege in 2012!

Nu mag ik genieten van een welverdiende rustperiode. Begin december hervat ik dan de trainingen in functie van 2013.

Een terugblik op het voorbije seizoen volgt nog.

Tom

MTB-duatlon Valkenburg (NL)

 Zaterdag trok ik voor mijn laatste soloduatlon van 2012 nog eens de grens over. In Vilt - het kleine dorpje tussen Valkenburg en Maastricht waar Philippe Gilbert anderhalve maand geleden naar de wereldtitel snelde - stond immers een heuse 'bergduatlon' op het programma. Het was meteen ook mijn eerste wedstrijd in mijn nieuwe tenue.

Zowel het loop- als fietsparcours was - licht uitgedrukt - geaccidenteerd. In de eerste run wachtten ons twee loopronden van 2,5 km, gekruid met twee steile beklimmingen die op bepaalde stroken zelfs ideaal waren om een blessure op te lopen. Vervolgens moesten we drie fietsronden van zes kilometer afwerken, ook hier met het nodige explosieve klim- en daalwerk. Bovendien werden ook de liefhebbers van techniek voldoende verwend. Om af te sluiten mochten we nog eens hetzelfde loopparcours eenmaal afwerken.

Topfavoriet voor de start was landgenoot Paul Embrechts, winnaar van talloze offroad du- en triatlons en in september nog vice-Belgisch kampioen crosstriatlon in De Haan. Tegenstand zou er vooral komen van de Nederlandse offroadtoppers: Joost Christiaans (3de op NK crosstriatlon), Tim Dullaart (Nederlands kampioen crosstriatlon), Evert Gielen (een sterke bergloper uit de streek), ex-profwielrenner Michiel Elijzen, de tweelingbroers Mark en Marco Muller en de sterke Belg Wim Van Houdt.

De eerste kilometer van elke loopronde verliep hoofdzakelijk bergaf. Ik kon me meteen rond de tiende plaats positioneren en bleef zowat de hele eerste run rond die plaats hangen. Ik voelde me niet slecht, maar besefte meteen dat het een dagje 'schade beperken' zou worden. De laatste dagen voor de wedstrijd had ik voortdurend last van een tegenpruttelende maag. Niet zo verwonderlijk, aangezien ook leerlingen, collega's en een huisgenoot met dezelfde problemen sukkelden. Echt slecht voelde ik me niet, maar het betere gevoel van dit jaar was toch redelijk veraf.

Als tiende sprong ik de MTB op, met een achterstand van ruim twee minuten op de favorieten. Ik kon meteen enkele rivalen remonteren, zodat ik na een goeie ronde op de zesde plaats belandde. Mijn achterstand op de eersten nam toe, terwijl Marco Muller - die ik had ingehaald en in zevende positie zat - hardnekkig in mijn spoor bleef aanklampen. Enkele keren moest hij een gat laten, maar in de meer technische stroken (bergaf) kon hij telkens weer komen aansluiten. Uiteindelijk zou hij me in de derde ronde door een bizar manoeuvre bijna ten val brengen en mijn zesde plaats innemen. Ik kwam in de slotkilometer nog terug tot op zijn wiel en kon na een snellere wissel in zesde positie de slotrun aanvatten.

Wat ik echter tijdens de slotmeters van de eerste run had gevoeld, werd ook waarheid in de tweede. Ik kreeg weer last van een opspelende maag en moest - nadat Muller mij had achtergelaten - de bosjes in. Het kostte met een oponthoud van een kleine halve minuut, maar veel belang had het toch niet meer. Mijn Nederlandse opponent was de betere loper en ik liep 'zonder forceren' naar de aankomst.

Een zevende plaats in een duatlon op de zijflanken van de Cauberg is niet slecht, zeker niet als je het deelnemersveld bekijkt. Aan de andere kant kan ik moeilijk tevreden zijn met het matige gevoel. De enige reden waarom de uitslag nog meer dan meeviel, is omdat mijn basisniveau hoog genoeg ligt om zelfs op slechte dagen een behoorlijke uitslag te lopen/rijden.

UITSLAG

Een jaar geleden zou ik dolgelukkig geweest zijn met deze ereplaats, nu is het - hoe bizar het ook klinkt - een gewoonte geworden om altijd vooraan te eindigen. Het is een vaststelling om naar de toekomst mee te nemen en - vooral dit - om rekening mee te houden als er ook eens een mindere periode aanbreekt. En zo'n mindere periode komt er gegarandeerd nog eens aan...

Zaterdag nog in duo de sterk bezette winterduatlon van mijn eigen club TTI in Geluwe. Daarna mag ik eventjes genieten van een welverdiende (!) rustperiode.

Tom

Bijna de laatste adem

Vandaag 7de geëindigd in de MTB-duatlon in Valkenburg, op één of andere steile zijflank van de Cauberg. Veel meer zat er niet in, zeker niet omdat ik de voorbije dagen last had van buikgriep. Niet zo verwonderlijk, aangezien ook een huisverwant, collega's én leerlingen van me met hetzelfde kwaal sukkelen...

Wel een knappe wedstrijd met een veeleisend maar landschappelijk prachtig parcours. De organisatie kan nog een stukje beter, maar het EK offroadduatlon zal over enkele jaren een heerlijk parcours krijgen...

Deze wedstrijd was ook mijn eerste duatlon in het tenue van de Squadra...

Later een uitgebreider verslag.

Valkenburg

Hallo!

Zaterdag sta ik voor mijn laatste soloduatlon van 2012. Erg vind ik dat niet, want de goesting om te trainen is zo stilaan aan het verminderen. Bestemming is het Nederlandse Valkenburg voor een MTB-duatlon over een loodzwaar parcours, ook al vonden de organisatoren het blijkbaar nodig om het fietsparcours met een ronde (nu 3x6 km) in te korten en het loopparcours (nu 2x2,5 en 1x2,5 km) nog wat langer te maken.

Goed ja, ik ben het al gewoon, want dat is blijkbaar de evolutie in de duatlonsport. Zo weinig mogelijk fietskilometers en liefst nog eens drafting, zodat je als deelnemer zeker niet oververmoeid raakt. Nu kunnen ze misschien ook nog in het reglement zetten dat je de zadelpen van je tegenstanders mag vastnemen om je zo te laten meedrijven...

In totaal wachten ons dus 5 km lopen, 18 km mountainbike en 2,5 km lopen. In principe zal het fietsparcours er wel zwaar genoeg bij liggen om grote verschillen te maken, maar gelukkig ben ik niet met de wijziging. Grote favoriet op de zege wordt alleszins landgenoot Paul Embrechts. Ook de plaatselijke favoriet Lesley Derckx zal van de partij zijn, net als Joost Christiaans (vorige zondag 2de in Noordwijk op 43 seconden van Embrechts en in april 2de in de offroadtriatlon van Valkenburg). Ook ex-profwielrenner en huidig Lotto-Belisol-ploegleider (vanaf 2013 "Rabobank) Michiel Elijzen zou aan de start verschijnen...

Volgende week zaterdag volgt dan nog de duowinterduatlon in Geluwe (met als loper Jan Meysmans), gevolgd door twee weken volledige rust.

Hopelijk willen de benen nog twee keer mee...

Tom

Een stevige looptraining...

Gisteren stond er nog eens een wedstrijd op het programma met de SVS-loopcross in Veltembos, Sint-Kruis. Ik startte in de laatste reeks, samen met de andere deelnemende leerkrachten en de scholieren A en B (vijfde en zesde jaar secundair onderwijs). De laatste keer dat ik hier startte was in 2009, toen ik in gelijkaardige omstandigheden en met héél goede loopbenen afklokte in 11'30".

Het parcours was ongewijzigd gebleven. Twee keer lopen rond het Veltembos, samen goed voor 3200 meter. De start was net als in een duatlon: verschroeiend. Oorzaak daarvan was gisteren vooral de aanwezigheid van leerlingen (105 in totaal) die door hun school verplicht worden om deel te nemen en na de start een spurt van enkele honderden meters plaatsen. Ik zat meteen vast (toen de meeste snelle starters stilvielen) en verloor zo een 30-tal meter op de kopgroep van een vijftal lopers, met daarbij favoriet en OB-atleet Hannes Moons, dit jaar goed voor brons op het PK 800m (2'05") en een besttijd van 4'29" op de 1500m. Net daarachter liep de eerste leerkracht in de race, triatleet Mike Bogaert, dit jaar 28ste in de 1/4 triatlon van Brugge, 8ste in de LD triatlon van Gravelines en een besttijd van 34-35 minuten op de 10 km. Ikzelf liep daar nog eens tien meter achter, in het gezelschap van jeugdduatleet Wouter Devalet, die dit jaar nog West-Vlaams kampioen duatlon op de sprintafstand bij de H18 (jeugd A) werd en 6de eindigde op het BK.

Het bleef hard gaan - openingskilometer in 3'15" - maar uit de achtergrond kwam er nog een leerkracht terug aansluiten. Later bleek het te gaan om Sodibrug-atleet Paul De Zutter, die de voorbije maanden meerdere (korte) loopwedstrijden op zijn naam schreef, vaak met gemiddeldes tussen 17 en 19 km/u. Onder zijn impuls kwamen Devalet en ikzelf praktisch in het spoor van Bogaert. Ik voelde echter dat ik op mijn limieten zat te lopen en moest passen toen De Zutter nogmaals ging versnellen. Hij was de enige die nog naar de kopgroep met enkel leerlingen zou lopen. In de tweede loopronde bleef ik mijn eigen tempo lopen (in het gezelschap van Devalet), maar moest in het slot ook nog een derde leerkracht, de sterk eindigende Stijn Lycke (triatleet die afgelopen zomer de Ironman 70.3 van Antwerpen afwerkte), voor me dulden.

Ik finishte uiteindelijk als 4de leerkracht na 10'56", goed voor een gemiddelde loopsnelheid van 17,56 km/u. Algemene winst was er voor Hannes Moons. Bij de leerkrachten haalde De Zutter (+/- 10'35") het voor Bogaert, Lycke en ikzelf. Bart Broucke, die de laatste SVS-cross aan het Oedelemse LTI won, eindigde 7de, Hans Spilliaert, die we kennen van het tijdritwereldje, 8ste.

Ik kan dus heel tevreden zijn met deze 'test'. Er is alweer wat vooruitgang geboekt en hopelijk kan ik daar op 10 november in het Nederlandse Valkenburg voordeel uit halen.

Tom

Ploegvoorstelling Bikemotion

Gisteren werden we - Squadra Internazionale Jesse VNsportscoaching-Froggy Line - voorgesteld op Bikemotion Benelux in Utrecht.

Verslag Reuzen van Wetteren

Zondag stond ik aan de start van de zogenaamde Reuzen van Wetteren, met zijn 12 km lopen, 55 km mountainbike en nogmaals 8 km lopen mijn vierde en laatste Long Distance Duatlon van het seizoen. Het zou een wedstrijd worden om duimen en vingers van af te likken. Niet alleen de regen had de dagen ervoor flink huisgehouden, ook de kwaliteit van het deelnemersveld mocht er zijn. Zowat de gehele Belgische top van het langere offroadwerk in du- en triatlon stond aan de start: Thijs, Baelus, Maes, Embrechts, Bracke, Borghs, Debie... Te veel om allemaal op te sommen.

Kaart run-bike-run

Profiel run 1

Hartslagen - Snelheden

 Gelukkig waren de weergoden ons de dag zelf goedgezind. Onder stralend herfstweer werden we om 13 uur op weg gestuurd voor een voorspelde uitputtingsslag. De eerste run liep over drie rondes van vier kilometer. Het parcours was absoluut niet geschikt om snelle looptijden te klokken. Integendeel. Vele bochten, korte knikken (steil) bergop en bergaf, minder goed beloopbare stroken en als toetje enkele honderden meters los zand.

Kaart run

Profiel

Hartslagen - Snelheden (run 1)

 ETZ-atleet Olivier D'Haene was de beste startloper. Hij kwam na 44'23" de wisselzone binnen, op een halve minuut gevolgd door een achttal atleten met daarbij de meeste favorieten. Alleen Kris Steyaert (10de), Chris Maes (11de), Bart Borghs (12de) en een spelende Jim Thijs (31ste op 7 minuten) hadden de boot gemist. Ikzelf kende een behoorlijke start (in het gezelschap van Wouter Beckers), gevolgd door een minidipje, om ten slotte in het tweede deel van de eerste run er weer door te komen en sterk te eindigen, in een groepje van drie voor de 15de plaats met Nik Meeus en Walter Aerts. Na ruim 12 loopkilometers bedroeg mijn achterstand 4"33" op D'Haene.

Looptijden  1^ste run (12,2 km)

1	Olivier D’Haene	44.23
2	Christoph Schelfhout	44.53
3	Jan Debie	44.54
4	Pieter Bracke	44.55
5	Paul Embrechts	44.56
6	Jurgen Boterberge	44.57
7	Nick Baelus	44.58
8	Kris Vermeiren	44.59
9	Bart Rosseels	45.00
10	Kris Steyaert	45.48
...
11	Chris Maes	46.53
12	Bart Borghs	47.36
13	Yves Gazulla	48.15
15	Walter Aerts	48.55
16	Nik Meeus	48.56
17	Tom Vandenbussche	48.56
19	Wouter Wuilmus	49.48
23	Wouter Beckers	50.04
31	Jim Thijs	51.27

Eenmaal op de mountainbike kon ik al vlug Meeus en Aerts achter me laten en zo op zoek gaan naar de volgende tegenstanders. Ik vond meteen een goed ritme waarvan ik wist dat ik het een heel eind zou kunnen volhouden. Ondanks dat goede gevoel was de eerste van drie MTB-rondes mijn minste. Op de technische stroken moest ik te vaak uit mijn klikpedalen of stond ik zelfs te voet, waardoor ik eerder ingehaalde rivalen weer bij me moest dulden. Toch was ik tegen het einde van de eerste fietsronde voorbij onder meer een tegenvallende Bart Borghs gegaan en zo naar een 10de plaats opgeschoven.

Hartslagen - Snelheden (MTB)

Ik kon mijn tempo aanhouden, maar het duurde nu heel lang, meer dan een fietsronde, vooraleer ik weer een volgende fietser in het vizier kreeg. Vooraan had men lange tijd van elkaars nabijheid kunnen "profiteren", waardoor de tijdsverschillen tussen de toppers en mezelf vrij groot bleven. In de derde en laatste fietsronde begon de duur van de wedstrijd echter zijn tol te eisen, waardoor ik toch nog kon opschuiven. Eerst was proftriatleet Jim Thijs, die aan een doorgedreven training bezig was, me voorbijgestoomd, maar in de daaropvolgende kilometers kon ik eerst Steyaert (kapotte band!) en D'Haene achter me laten. In de slotkilometers kreeg ik ook TTI-ploegmaat Jurgen Boterberge in het vizier. Met hem ging ik de laatste wisselzone in, maar door een vlugge overgang kon ik als zevende en met een 10-tal seconden voorsprong op hem de slotrun aanvatten. Intussen had Chris Maes, tweevoudig winnaar in de Hel van Kasterlee en auteur van een sterk fietsnummer, de leiding genomen voor Nick Baelus en Jan Debie. Ook Jim Thijs, aan een meer dan indrukwekkende remonte bezig, was niet kansloos. Mijn MTB-gedeelte was goed voor de 6de tijd, waarmee ik tevreden ben. In de technische stroken verloor ik gigantisch veel tijd en dat zal me altijd zuur opbreken, zelfs in wedstrijden zoals Wetteren waar techniek niet het belangrijkste is.

MTB-tijden (56 km)

1	Jim Thijs	2.19.18
2	Chris Maes	2.21.05
3	Jan Debie	2.23.14
4	Nick Baelus	2.23.25
5	Tom Vandenbussche	2.24.00
6	Wouter Wuilmus	2.24.13
7	Pieter Bracke	2.24.52
8	Peter Van Den Dungen	2.26.07
9	Christoph Schelfhout	2.26.50
10	Patrick Verdonck	2.26.52
...
11	Jurgen Boterberge	2.28.02
13	Wouter Beckers	2.28.39
16	Olivier D’Haene	2.29.48
26	Walter Aerts	2.37.57
40	Bart Borghs	2.45.56

Doorkomst na MTB + 2^de wissel

1	Nick Baelus	3.09.23
2	Chris Maes	3.09.26
3	Jan Debie	3.09.39
4	Pieter Bracke	3.11.03
5	Jim Thijs	3.12.05
6	Christoph Schelfhout	3.13.01
7	Tom Vandenbussche	3.14.09
8	Jurgen Boterberge	3.14.20
9	Wouter Wuilmus	3.15.24
10	Olivier D’Haene	3.15.36
...
12	Wouter Beckers	3.19.58
20	Walter Aerts	3.29.13
29	Bart Borghs	3.36.41

Het begin van de tweede run verliep voor mij moeizaam, omdat mijn maag tegenpruttelde. Misschien had ik iets te veel gedronken of gegeten, maar de realiteit was wel dat Boterberge me al vlug voorbijliep. Ik viel echter niet compleet stil en kon de kloof tussen hem en mij klein houden.

Hartslagen - Snelheden (run 2)

Intussen hadden ook Wouter Wuilmus, onlangs nog winnaar van de Offroad Triatlon in Rotem (Short Distance), en de onvermijdelijke Olivier D'Haene mij in het vizier gekregen. Het zou nog een flinke klus worden om die twee af te houden. Na zowat drie kilometer kreeg ik echter een almaar beter gevoel, waardoor ik de twee dichtste achtervolgers probleemloos achter mij kon houden. Spijtig genoeg voor mij liep ook Boterberge een heel sterke finale, waardoor ik op de 8ste plaats strandde. Mijn tweede run (6de tijd algemeen / 5de tijd van de top-10) was echter van een hoog niveau en daar ben ik heel tevreden mee. De 1ste ronde van de 2de run liep ik overigens in 17'10", mijn 2de ronde in 16'40".

Intussen had Jim Thijs - wie anders - een ongelofelijk sterke tweede run afgehaspeld en zo de overwinning naar zich toegetrokken. Nick Baelus en Jan Debie mochten mee het podium op. Andere namen in de top-10 waren Chris Maes (4de), organisator Pieter Bracke (5de), revelatie Christoph Schelfhout (6de), Jurgen Boterberge (7de), Olivier D'Haene (9de) en Wouter Wuilmus (10de).

Looptijden 2^de run (8,1 km)

1	Jim Thijs	30.04
2	Pascal Vanaudenaerde	32.56
3	Jurgen Boterberge	33.20
4	Olivier D’Haene	33.35
5	Jan Debie	33.53
6	Tom Vandenbussche	33.56
7	Nick Baelus	34.02
8	Pieter Bracke	34.02
9	Christoph Schelfhout	34.11
10	Steve Lieten	34.15
...
11	Wouter Wuilmus	34.39
12	Chris Maes	35.11
20	Walter Aerts	37.17
21	Wouter Beckers	37.38
23	Bart Borghs	37.49

Einduitslag (12,2 km lopen – 56 km lopen – 8,1 km lopen)

1	Jim Thijs	3.42.09
2	Nick Baelus	3.43.25
3	Jan Debie	3.43.32
4	Chris Maes	3.44.37
5	Pieter Bracke	3.45.05
6	Christoph Schelfhout	3.47.12
7	Jurgen Boterberge	3.47.40
8	Tom Vandenbussche	3.48.05
9	Olivier D’Haene	3.49.11
10	Wouter Wuilmus	3.50.03
11	Wouter Beckers	3.57.26
12	Patrick Verdonck	3.58.34
13	Kris Vermeiren	3.59.18
14	Peter Van Den Dungen	4.01.00
15	Yves Gazulla	4.01.13
16	Nik Meeus	4.01.29
17	Bert Nietvelt	4.02.56
18	Walter Aerts	4.06.30
19	Gunther Boeckx	4.06.30
20	Tim Vissers	4.06.58
...
27	Steve Lieten	4.12.53
28	Bart Borghs	4.14.30

Links:
- uitslag: LINK
- foto's: LINK
- website organisatie: LINK
- website Jim Thijs: LINK
- website Nick Baelus: LINK
- website Olivier D'Haene: LINK
- website Wouter Wuilmus: LINK
- website Pascal Vanaudenaerde: LINK

Met dank aan Lies Vanaudenaerde en organisatie voor de foto's.