Tweede zege

Tweede doel, tweede zege... Winst in de non drafting-duatlon in het Britse Goodwood.

Afgelopen weekend trok ik samen met Pascal Vanaudenaerde en zijn dochter Lies naar de streek van Portsmouth (Zuid-Engeland) voor de Goodwood Duathlon, een non drafting-wedstrijd op het (in Engeland) befaamde motocircuit van Goodwood. Op het rondje van 4 km moesten we achtereenvolgens een ronde lopen, tien ronden fietsen en twee ronden lopen. In totaal was dit goed voor een duatlon van 4 - 40 - 8, iets wat we in België eigenlijk niet kennen.

Gezien mijn kwaliteiten (sterk fietsnummer en een stabiele tweede run) en gebreken (matige eerste run) is dit type duatlon ideaal voor mij. Alleen is het heel jammer dat ik daarvoor altijd naar een ander land moet reizen... Na de crossduatlon in Jurbise in februari (waar ik voor de eerste keer een duatlon in een rechtstreeks duel naar mijn hand kon zetten) was dit het tweede (tussen)doel van dit seizoen. Toch bleef ik vooraf in het ongewisse, aangezien de kwaliteit van het deelnemersveld mij onbekend was.

Na een goeie eerste run onder overslagpols (16 km/u) begon ik met frisse benen aan het fietsgedeelte. Ik kwam na twee ronden aan de leiding en kon mijn voorsprong stelselmatig uitbouwen. Door de forse wind in de open vlaktes werd het een doodeerlijke tijdritduatlon (één tegen één) en kon ik met een geruststellende voorsprong de tweede run aanvatten.

Eerst had ik het wat moeilijk, maar in het tweede deel kon ik mijn tempo optrekken tot 3'50"/km, wat voor mijn doen echt goed was/is. Aan de meet hield ik ruim een minuut over op mijn dichtste belager, de Brit Ant Gritton, een sterke loper uit de streek die ook regelmatig duatlons wint. 

Mijn reisgezel Pascal Vanaudenaerde bewees dat zijn hoge gemiddeldes in de tijdritten geen toeval zijn en werd mooi vijfde en tweede 40-plusse. Het glooiende traject in Engeland toonde grote gelijkenissen met dat van de duatlon in Ruddervoorde, waar hij vorig jaar nog de derde fietstijd neerzette...

Uitslag: LINK
Verslag: LINK
Filmpje (Lies Vanaudenaerde): LINK

Tom

Trier

Bij deze een kort verslagje...

Ik trok voor het tweede jaar op rij naar Trier voor de jaarlijkse crossduatlon op het loodzware maar wondermooie parcours op en rond de Kockelsberg. Ik wist maar al te goed dat de omloop in het Eifelgebergte mij - door de aaneenschakeling van explosief bergop en technisch bergaf - niet op het lijf geschreven was, maar dit type wedstrijden heb ik nu eenmaal (brood)nodig om nog dat extra tikkeltje sterker te worden.

Bovendien waren we weersomstandigheden (meer dan) perfect en konden we er een zalig weekendje uit van maken. Zaterdag stond er een parcoursverkenning gepland, zondag om 13.30 uur was het wedstrijd. De ingrediënten waren bekend: 5 km lopen (2 ronden) met elke toer de fameuze trappenklim, gevolgd door een tergend lang stuk vals plat naar de aankomstzone, daarna 25 km mountainbiken (4 ronden) met elke ronde de ruim twee km lange Kockelsberg, een onregelmatige klim met pieken tot +20%, en ten slotte nog een afsluitende run van 5 km (2 ronden) over hetzelfde traject.

De drie sterksten in de race (Schumann, Theobald en Pschebizin) waren buiten categorie, maar dat lijkt me niet onlogisch: Schumann is bijvoorbeeld de regerende Duitse kampioen crossduatlon en meervoudig medaillist op de internationale XTerra-kampioenschappen. Theobald is vice-Duits kampioen en Pschebizin telt al wat meer lentes, maar zijn erelijst is indrukwekkend.

Daarachter lag de strijd open en na een mooie eerste run (13de) begon ik er meer en meer in te geloven. Op de klim vlotte het goed (telkens tot 30" sneller dan vorig jaar), maar bergaf had ik problemen met mijn versnellingsapparaat. Niet met het schakelen, wel met mijn ketting die op de hobbelige stroken van mijn blad "vloog". Vervelend en met als uiteindelijke gevolg dat ik na een tijd besloot om op mijn kleine plateau bergaf te rijden. Niet ideaal natuurlijk. Ik verloor kostbare tijd en na een sterke tweede run (8ste tijd!) besefte ik dat ik in die afdalingen een héél dichte ereplaats (4de?) had verloren. Toen de vierde in de uitslag over de aankomst liep, was ik immers ook al halfweg de slotronde op de sintelpiste...

Spijtig, maar ik kan zeker tevreden terugblikken. Op vlak van materiaal kan ik duidelijk nog heel wat progressie boeken :-)
Achteraf gezien lag het niveau ook echt wel hoog. Lars Erik Fricke was enkele maanden geleden nog goed voor brons op het Duits kampioen crossduatlon en finishte als zesde slechts een half minuutje voor mij...

Uitslag: LINK

Volgende uitdaging: de non drafting duatlon (4 - 40 - 8) op het motocircuit van Goodwood, in de streek van Portsmouth, Zuid-Engeland.

Tom

Internationaler Trierer Cross Duathlon

Gisteren ben ik als 10de geëindigd in de internationale crossduatlon in het Duitse Trier. Ik acteerde op een (veel) hoger niveau dan vorige editie, toen ik mét pech als 13de finishte, maar moest in een spannende strijd met een negental atleten voor de vierde plaats nipt de duimen leggen. Terwijl ik meestal mijn meerdere moet erkennen in de twee loopgedeeltes, lag het ditmaal aan de afdalingen van de vrij technische Kockelsberg, waarop ik (andermaal) met "tegenvallend" materiaal af te rekenen had. Als ik mijn afdalingen op een normale manier had kunnen afwerken, zat een vierde plaats er zeker in.

Later meer.

Uitslag: hier

Tom