Hallo!
Zondag startte het wielerseizoen met de traditionele clubkampioenschappen. Voor mij was het intussen zeven jaar geleden dat ik nog eens aan zo'n specifieke wedstrijd (tegen je eigen ploegmaten) deelnam. Ik stond met veel twijfels aan de start door de aanhoudende gezondheidsproblemen van de voorbije maanden.
Er verschenen zowat 25 renners, zowel beloften als eliterenners zonder contract van de Koninklijke Brugse Velosport en Zeemeeuw Oostende, aan de start voor 75 km of 20 ronden van 3,75 km. De weersomstandigheden waren aanvaardbaar voor deze periode van het jaar: droog en niet héél veel wind, maar wel behoorlijk koud (+/- twee graden).
De wedstrijd startte furieus met de ene na de andere aanval. Ik hield me gedeisd als laatste van het peloton. Toen ik zag dat enkele renners het al meteen moeilijk kregen, schoof ik toch op en bij het ingaan van de tweede ronde nestelde ik me definitief bij de eerste tien.
Intussen had ploegmaat Kenneth Vandaele het hazenpad gekozen. Even later kreeg hij het gezelschap van twee andere ploegmaten, Johan Ryckaert en Kim Devroye. Ik zag de twee wegspringen, maar twijfelde even. Een halve ronde later trok ik dan toch in de reactie met nog twee andere ploegmaten, de beloftevolle Tim De Baene en Miguel Toussaint. Te laat, zo zou later blijken. We kwamen heel dicht, maar de kleine kloof kregen we niet dicht. De sterkste renners zaten vooraan. Ik had wel kunnen mee zijn, maar winnen, neen, dat zat er niet in.
We bleven goed ronddraaien, maar de kloof werd almaar groter. Ook achter ons werden de gelederen serieus uitgedund. Ploegmaten Van Vlierberghe, Knockaert en Boone bleven over met twee zwalpende Zeemeeuwers. Uiteindelijk werd de ene na de andere renner uit koers genomen wegens een te grote achterstand, waardoor we we met zes renners in koers bleven. In de spurt voor de vierde plaats haalde Tim het voor Miguel en ondergetekend strijkijzer, die alweer ten volle zijn alom gekende spurtcapaciteiten ten toon spreidde.
De overwinning ging naar Kenneth Vandaele, die uiteraard ook clubkampioen werd bij de beloften. Johan Ryckaert, tweede, kroonde zich tot clubkampioen bij de elites. Ik werd in dat klassement tweede en kan terugblikken op een aanvaardbare wedstrijd. Al is het niet eenvoudig om wedstrijden op beschuiten en andere droge voeding te rijden...
Ik probeer hier een van de komende dagen nog enkele foto's te plaatsen.
Tom
Geen opmerkingen:
Een reactie posten