woensdag 1 mei 2013

Duathlon Longue Distance de Douai 2013 (FRA) - 10/88/10

Zondag was het dan eindelijk zover: mijn eerste uitgesproken doel van het seizoen. Net als in 2012 was dat de langeafstandsduatlon in het Noord-Franse Douai. Of andere geformuleerd: de zevende editie van de Duathlon Longue Distance de Douai 2013. Het mocht dan wel een wedstrijd in het buitenland zijn, Douai is voor mij een kortere verplaatsing dan de meeste andere duatlons.

Ondanks de veelbelovende resultaten van de voorbije maanden zakte ik met twijfels naar Douai af. De valpartij voor aanvang van de duatlon in Eschweiler had mij twee weken lichte irritatie aan de knie bezorgd, zonder dat ik daardoor trainingen moest onderbreken. Sinds begin april sukkelde ik ook af en toe met de rug, vermoedelijk na een verkeerde lighouding tijdens mijn slaap. En dan waren er nog extrasportieve factoren die wel eens voor een mindere nachtrust zorgden. Ondanks alle kleine akkefietjes voelde ik echter dat de conditie goed was en ik op het hardrijdersparcours van Douai mijn rol zou kunnen spelen.

De weersomstandigheden waren alvast perfect: niet te koud of te warm (12 à 15°), een stralende zon en een niet al te hard waaiende wind uit het noorden. Het parcours was al lastig genoeg, meer moest dat dus niet zijn. Door werken bleek zowel het loop- als fietsparcours ietwat gewijzigd. Beide afstanden werden nu wat langer en vooral voor het loopparcours maakte dat een aanzienlijk verschil in vergelijking met de vorige editie.

Loopparcours
Fietsparcours
Hartslag (rood) - snelheid (blauw) - hoogte (groen)
Na mijn te snelle start in Eschweiler koos ik ditmaal bewust voor een rustige opener in het 220-koppige deelnemersveld. Ik liep mijn eerste kilometer in 3'40" en voelde meteen dat ik zo niet over mijn toeren zou gaan. Door de aard van het parcours (haakse bochten, trappen omlaag, een steile helling, enz.) was dat tempo van 3'40"/km moeilijk houdbaar, maar mijn gevoel was goed, wat belangrijk was om aan het lange fietsnummer te kunnen beginnen. Na 37'32" kwam ik als +/- 50ste de wisselzone ingelopen, zowat 4'15" na de kopgroep met favorieten Victor Débil-Caux, Thierry Mathissart en Antoine Vaillant. Een andere topfavoriet - Antoine Perche - volgde daar op 46 seconden van leider Mathissart.

Mathissart - Débil-Caux
Vaillant
Na eerste run (10 km) + wisselzone:
1. Thierry Mathissart (34.14)
2. Victor Débil-Caux (34.21)
3. Antoine Vaillant (34.30)
4. Antoine Perche (35.01)
5. Régis Mahé (35.19)
6. Charles-Antoine Gosset (35.22)
7. Frédéric Lecrosnier (35.37)
8. Christophe Argouet--Noclain (35.45)
9. Nicolas Pillon (35.47)
10. Jonathan Tryoen (35.53)
 ...
 Jan Meysmans (36.25)
Sam Gyde (37.09)
48. Tom Vandenbussche (38.34)

 
Na een matige missel - ik kreeg mijn helm niet meteen dicht - kon ik toch relatief vlot aan mijn inhaalrace beginnen. De eerste 14 km van elke ronde waren in tegenstelling tot vorig jaar met de wind op kop. Door mijn degelijke eerste run kon ik in de eerste van drie fietsrondes heel wat tegenstanders inhalen, zodat ik als tiende de tweede fietsronde kon aanvatten. Jan Meysmans - 15de en beste amateur op het WK duatlon lange afstand in Zofingen in 2012 -  kende een mindere dag en was nog voor Mons-en-Pévèle een vogel voor de kat. Sam Gyde - in 2011 nog beste Belg op de Ironman van Hawaï - nestelde zich een tijdje in mijn spoor, maar ook hij moest bij het aanvatten van de tweede fietsronde afhaken. Hij is nog in volle opbouw naar zijn hoofddoelen, later op het seizoen. Achteraf zou blijken dat mijn eerste fietsronde ruimschoots de beste was, aangezien ik een minuut kon goedmaken op de drie koplopers, Débil-Caux, Perche en Vaillant. Logisch, want ik had voortdurend mikpunten voor me.

De drie leiders (Vaillant - Débil-Caux - Perche)

Dat veranderde enigszins vanaf de tweede fietsronde, want het aantal in te halen concurrenten werd almaar schaarser. Na de tweede afdaling van Pevelenberg had ik ook Mahé en Mathissart - in respectievelijk zesde en zevende positie - te pakken. Als vijfde kon ik de laatste fietsronde aanvatten, maar de kloof op de drie koplopers, die voortdurend een motard van de organisatie voor zich zagen uitrijden, werd niet meer kleiner. In de laatste fietsronde kon ik nog een sterke Charles-Antoine Gosset voorbijrijden en me zo in vierde positie nestelen. Ik bleef op submaximaal vermogen doorgaan, maar ik voelde dat mijn snelheid vooral op de eindeloze, slopende stroken tegenwind begonnen door te wegen. Achteraf zou blijken dat ik in de laatste fietsronde nog vijftien seconden had moeten toegeven ten opzichte van de drie leiders, maar aan de andere kant hadden mijn dichtste achtervolgers nog veel meer tijd verloren. Ik begon als vierde te lopen en voelde me nog voldoende fris om mijn vel duur te verkopen.

Fietstijd (88 km) + wisselzone:
1. Tom Vandenbussche (2.08.22)
2. Antoine Perche (2.08.43)
3. Antoine Vaillant (2.09.18)
4. Victor-Débil Caux (2.09.25)
5. Charles-Antoine Gosset (2.12.38)
6. Sam Gyde (2.13.20)
7. Frédéric Lecrosnier (2.13.51)
8. Régis Mahé (2.15.36)
9. Olivier Moity (2.16.39)
10. Jonathan Tryoen (2.17.00)
...
Thierry Mathissart (2.17.04)
Jan Meysmans (2.17.57)
Rudy Depret (2.19.36)
Stijn Vanacker (2.20.29)

Na tweede wisselzone:
1. Antoine Perche (2.43.44)
2. Victor-Débil Caux (2.43.46)
3. Antoine Vaillant (2.43.48)
4. Tom Vandenbussche (2.46.56)
5. Charles-Antoine Gosset (2.48.00)
6. Frédéric Lecrosnier (2.49.28)
7. Sam Gyde (2.50.29)
8. Régis Mahé (2.50.55)
9. Thierry Mathissart (2.51.18)
10. Jonathan Tryoen (2.52.53)
11. Jan Meysmans (2.54.22)
12. Rudy Depret (2.55.30)

Ik vond meteen een vlot ritme, maar kon niet verhinderen dat Gosset me na zowat 3 km te pakken had. Ik bleef hem een drietal km in het vizier houden, maar de Fransman had blijkbaar nog wat extra reserves en liep in de slotkilometers weer wat van me weg. Ook Mathissart, die een héél sterke tweede run liep, kwam gevaarlijk opzetten en uiteindelijk was ik op zowat 500 meter van de finish een vogel voor de kat. Hij plaatste een demarrage waarop ik in geen honderd jaar een reactie op zal hebben. Ik moest me tevreden stellen met een zesde plaats, ondanks die heel degelijke slotrun (40'02") aan net geen 15 km/u.

Tweede run (10 km):
1. Victor Débil-Caux (34.14)
2. Antoine Perche (35.14)
3. Thierry Mathissart (35.15)
4. Antoine Vaillant (36.27)
5. Régis Mahé (37.07)
6. Benoit Biher (37.14)
7. Jan Meysmans (37.49)
8. Fabrice Van Espen (37.57)
9. Charles-Antoine Gosset (37.58)
10. Benoit Van den Branden (38.05)
...
Rudy Depret (38.07)
Sam Gyde (39.41)
24. Tom Vandenbussche (40.02) 
Frédéric Lecrosnier (40.14)
Jonathan Tryoen (40.25)


Finish (10-88-10):
1. Victor-Débil Caux (3.18.00)
2. Antoine Perche (3.18.58)
3. Antoine Vaillant (3.20.15)
4. Charles-Antoine Gosset (3.25.58)

5. Thierry Mathissart (3.26.33)
6. Tom Vandenbussche (3.26.56)
7. Régis Mahé (3.28.02) 
8. Frédéric Lecrosnier (3.29.42)
9. Sam Gyde (3.30.10)
10. Jan Meysmans (3.32.11)

* Victor-Débil Caux eindigde vorig jaar tweede in Douai en werd na zijn sterke prestatie op de Ironman van Hawaï proftriatleet. Hij was vorig jaar ook 10de en beste amateur in Gérardmer en kroonde zich tot Frans duatlonkampioen op de lange afstand bij de H30. Meer info: LINK

* Antoine Perche schreef in het verleden al twee keer de duatlon van Douai (2008 + 2011) op zijn naam. Hij behaalde al drie keer top 15 in een Ironman (Regensburg en 2x Embrun). In 2012 eindigde hij ook tweede in de kwart van Etaples-sur-Mer, net na Cyril Viennot, de beste Franse triatleet op de lange afstand. Perche is ook een voormalig wielrenner die ooit stage liep bij La Française des Jeux. Meer info: LINK + LINK + LINK

* Antoine Vaillant eindigde vorig jaar vijfde in Douai en 15de in de loodzware Embrunman. Eerder dit jaar was hij 34ste in Abu Dhabi (3-200-20). Hij piekt naar Lanzarote (18 mei) en Nice (23 juni). Meer info: LINK

* Charles-Antoine Gosset is een wielrenner uit Amiens

* Thierry Mathissart toonde zich tot nu toe vooral op de korte afstand met onder andere overwinningen in Ath, Cambrai, Arques, Liévin, enz. Meer info: LINK

* Régis Mahé won eind maart een duatlon in de Loire. Hij behaalde twee jaar geleden ook een tweede plaats in de langeafstandsduatlon van Gourin (Bretagne), die nu niet meer bestaat.

* Frédéric Lecrosnier is een voormalig wielrenner op continentaal niveau. Hij eindigde vorig jaar vijfde in de Long Distance Duatlon van Saint-Pierre-des-Fleurs, slechts een kleine drie minuten na Jochen Neyrinck. Meer info: KLIK

* Sam Gyde werd in 2011 beste Belg in de Ironman van Hawaï in een straffe 8u50. Zelfs al was dat vooral te danken aan de opgaves van de Belgische profs, een ongelofelijke prestatie, zeker omdat Gyde niet de beste zwemmer is. Datzelfde jaar eindigde hij ook vijfde op het BK Long Distance in Eupen en negende in de Ironman van Lanzarote. Ook dit jaar mikt Gyde op Hawaï. Meer info: LINK + LINK

* Jan Meysmans werd in 2012 vijftiende in zowel de Powerman van Duitsland als die van Zwitserland. Die laatste geldt ook als WK Long Distance, waar hij ook eerste niet-prof werd. Meer info: LINK

Uitslag: LINK
Verslag: LINK (met een leuke vermelding ;-))
Media: LINK (La Voix du Nord)

Tot de volgende
Tom

Geen opmerkingen:

Een reactie posten