Ik had al 70 km in het Heuvelland getraind en voelde me goed. Ik had dan ook zin in de ultrakorte onderneming, die bestond uit een afdaling, een bocht van 180 graden rond een kegel en dezelfde weg terug naar de top van Mesenberg. Aan de kegel had ik een gemiddelde snelheid van 53 à 54 km per uur en ik kon mijn tempo op de terugweg goed aanhouden, tot ik na ongeveer vier minuten plots een lek reed. Mijn achterste tube... Ik reed nog rustig door naar de aankomst en kwam binnen in iets meer dan zeven minuten.
Mijn gegevens (deel 1)
Afstand: 3,23 km
Tijd: 0u03'55"
Gemiddelde snelheid: 49,7 km/u
Vermogen: 421 NP
Even later vroeg en kreeg ik een herkansing.
Ik had me tijdens deel 1 nog niet voluit gegeven, omdat ik nog krachten had gespaard voor de slotklim naar Mesenberg, al voelde ik wel meteen dat mijn lichaam al even over zijn limiet was gegaan, Halverwege kwam ik door in exact (!) dezelfde tijd als de eerste keer en op de terugweg kon ik aanvankelijk goed mijn tempo aanhouden. In de slopende slotkilometer moest ik heel diep in mijn krachtenarsenaal gaan, maar ik voelde toen al dat het goed zat en ik een prima tijd zou klokken.
Mijn gegevens (deel 2)
Afstand: 4,55 km
Tijd: 0u06'07"
Gemiddelde snelheid: 44,7 km/u
Vermogen: 424 NP (laatste 2,5 km = 444 NP)
Ik won de tijdrit met 13 seconden voorsprong op Pieter Tibergijn. Pascal Vanaudenaerde werd 4de. Voor het estafetteklassement werd mijn tijd van de eerste poging (met lekke band) verrekend en dat leverde ons eveneens een zege met ruim een minuut voorsprong op.
Na de tijdrit trainde ik nog bij tot vier uur; Dat noemen we dan de perfecte trainingsdag.
Op naar volgende week.
Tom
Hoi, wanneer komt het verslag van Luxemburg?
BeantwoordenVerwijderen