donderdag 22 september 2011

Nog eens een zege, hoe onbeduidend ook...

Hallo

Gisteren nam ik deel aan de eerste wedstrijd van het Brugse SVS-loopcriterium voor scholen. Dit jaar was het Tillegembos in Sint-Michiels het decor van de opener. Later volgen nog Koude Keuken in Sint-Andries (28/9), Beernem (05/10), LTI Oedelem (26/10) en VTI/Zandstraat Sint-Andries (09/11). Telkens gaat het om loopwedstrijden van om en bij de drie kilometer op goed beloopbare zand- en/of graswegen. Waarschijnlijk neem ik ook enkele van de volgende loopcrossen mee als voorbereiding op de winterduatlons.

Ik startte uiteraard in de reeks met leerlingen van het 5de en 6de middelbaar, leerkrachten en ouders. Door vertraging in de opeenvolgende reeksen moesten uiteindelijk ook de meisjes van het 5de en 6de middelbaar en de vrouwelijke leerkrachten met ons meelopen. Gevolg: héél veel deelnemers in onze reeks en een nog explosievere start. Het parcours bestond uit drie ronden over voornamelijk aangestampte aarde, met één strook waar het gevaarlijk was om blessures op te lopen. Buiten wat lichte motregen en een strakke wind waren de omstandigheden gelukkig aanvaardbaar. Als leerling maakte ik jaren geleden ergere toestanden mee in Tillegem.

Zoals altijd in de eerste scholencross van het jaar was er een nog snellere start dan anders. Ik verloor meteen 50 meter op de koplopers. Na één ronde liep ik rond de 15de plaats algemeen, maar in de verste verte was er geen andere leerkracht te bespeuren. In de tweede ronde begon ik aan de inhaalrace. Ik liep duidelijk de snelste tweede kilometer van allemaal, want ik zag de kloof met de koploper merkbaar kleiner worden, in die mate dat ik bij het ingaan van de slotronde in 4de positie (algemeen) lag en een podiumplaats nog mogelijk was. De overwinning bij de leerkrachten was dan al lang binnen.

In die slotronde kon ik mijn tempo handhaven en enkel in de laatste honderden meters ging er nog een leerling van Sint-Lodewijks mij voorbij. Gevolg: 5de in de totaaluitslag en 1ste leerkracht. En dat in een heel strak tempo. Maar vooral onthoud ik het goede gevoel waarmee ik de laatste week kan trainen. Nu volgen twee dagen rust. Zaterdagochtend staat een lactaattest op de piste van Aalter gepland, zodat ik eindelijk weet welke hartslagwaarden ik tijdens mijn looptrainingen moet aanhouden. 's Namiddags trek ik als snelheids- en weerstandstraining naar Varsenare om er mee te rijden met de eliterenners zonder contract.

Volgende week staat dan alles in het teken van mijn eerste duatlon van het winterseizoen, namelijk die van Malmédy.

Tom

Geen opmerkingen:

Een reactie posten