Zondagochtend om acht uur werd het startschot gegeven van de 26ste editie van deze cyclosportieve in Ambert, een stadje in het departement Puy-de-Dôme, gelegen in de regio Auvergne. Deze cyclo was in 2012 met ruim 2.000 deelnemers de op zeven na drukst bezette cyclosportieve in Frankrijk. Het parcours is dan ook niet van de poes met vier heuse cols door het Centraal Massief: Col de Chemintrand (1028m), Col des Supeyres (1366m), Col du Béal (1390m) en Col de Balance (1050m). Niet het hooggebergte zoals we het in de Alpen of Pyreneeën aantreffen. Wel regelmatige en - op enkele stroken na - niet al te steile beklimmingen.
Nog voor de start leek het voor mij al helemaal fout te lopen. Door mijn heel late inschrijving (met nummer 1233) moest ik plaatsnemen in het startvak vanaf nummer 801. Niet echt bevorderlijk voor de tijdsopname, want toen ik de startlijn passeerde, waren er al zowat vier minuten verschreden. Ik had exact negen kilometer om die achterstand goed te maken en tot mijn grote verbazing lukte dat ook grotendeels. Ik moest daarvoor wel behoorlijk diep in mijn krachtenarsenaal tasten en op het moment dat we links de beklimming van de Chemintrand opdraaiden, zag ik voor het eerst de kop van de koers. Kleine randopmerking: ik zat toen in zowat 150ste positie.
Op de Chemintrand was het moeilijk om op te schuiven. Het tempo lag vrij hoog, maar op de top schoten we toch nog met een kleine 100 over. Daarna volgde een rustige afdaling en een relatief eenvoudig tussenstuk, zodat we met een omvangrijke groep de tweede col van de dag, de Col des Supeyres, konden aanvatten. Op het eerste zicht geen lastige klim - 13,6 km aan 3,1% gemiddeld - maar door een vlak/dalend tussenstuk van drie kilometer geeft dat een verkeerd beeld. Ik vond persoonlijk dat er hard omhoog gereden werd. Ik had gelijk, want als ik mijn gegevens met mijn Garmin Forerunner op Strava analyseer, werd er effectief heel vlug gereden. Na het dorpje Tronel kwam het eerste steile stuk van 1,9 km à 7,9%, na het dalende tussenstuk volgde nog eens 2,3 km à 6,1%. Op het eerste reed ik 20,8 km/u, op het tweede 20,2 km/u. Eerlijk: het ging gewoon te hard voor mij op dat moment, waardoor ik tijdens de slotkilometers van de Supeyres een kloof moest laten. Een 15-tal renners, waaronder enkelen van de korte afstand (111 km), scheidde zich af. In de afdaling zou alles echter weer samen troepen.
 |
| Slotkilometer Col de Supeyres |
Ik vernam dat ik in 10de positie vertoefde, maar zag twee renners een halve minuut voor me uitrijden. Ik besefte dat ik tot bij hen moest geraken, om zo samen de afdaling aan te vatten en op die manier wat tijd terug te kunnen nemen op de koplopers. Ondanks de felle tegenwind tijdens de slotkilometers van de Béal, lukte dat ook, want we konden goed tempo maken en zelf begon ik nu me echt goed te voelen. Ik zag aan mijn kompanen dat de hitte zijn tol begon te eisen en probeerde het grootste deel van het kopwerk te doen. Ik ging ervan uit dat de zeven renners voor ons zich niet eindeloos ver voor ons konden bevinden en dat ik mits een stevige tijdrit in de finale zo mogelijks nog wat plaatsen kon goedmaken.
Op ruim 30 kilometer van de finish zag ik dat mijn twee gezellen nu echt helemaal door hun beste krachten heen zaten, zodat ik besloot om alleen nog naar mezelf te kijken. Een juiste keuze, want enkele kilometers verder had ik een eerste stervende zwaan te pakken. Ik lag nu in zesde positie en begon me almaar beter te voelen. Op een kilometer van de top van de laatste klim zag ik plots een volgende renner voor me uitrijden. Net na de top haalde ik hem in en hij deed zelfs geen moeite om bergaf te proberen volgen. Ik lag nu in zesde positie en wist dat de laatste 15 kilometers in dalende lijn - met dank aan mijn keuze voor de Fast Forward Wheels - in mijn voordeel zouden spelen. Met zulke wielen rijd je op stukken licht bergaf gewoon vijf km/u vlugger dan de rest, zonder dat je er een extra inspanning moet voor leveren.
Ik kreeg gelijk, want in het slot kreeg ik plots nog eens twee renners voor me in het vizier. Jammer genoeg voor mezelf bleef het daarbij en haalde ik ze pas in ... na de eindmeet. Ik wist dat ik als zesde was geëindigd, maar nazicht van de uitslag met reële fietstijden leerde dat ik derde was geworden, op amper een minuutje van de tweede in de uitslag. Voor mij telt dan ook natuurlijk alleen dat resultaat ;-)
 |
| Mijn aankomst |
Extra kers op de taart: ik won ook mijn zogenaamde 'age group', namelijk een klassement van de deelnemende heren tussen 18 en 29 jaar.
Bij deze nog enkele wetenswaardigheden voor de fanatieke, in waarden geïnteresseerde wielerfanaat...
- Col de Chemintrand (laatste 4,2 km à 4,5%): 23,8 km/u - VAM 1066 - HS 158
- Col de Supeyres (13,6 km à 3,1%): 25,9 km/u - VAM 808 - HS 156
- Col de Supeyres (steilste deel: 1,9 km à 7,9%): 20,8 km/u - VAM 1647 - HS 165
- Col de Supeyres (laatste 2,3 km à 6,1%): 20,2 km/u - VAM 1276 - HS 163
- Col de Supeyres (afdaling 13,3 km à 5,3%): 54,2 km/u
- Col du Béal (10,8 km à 7,1%): 15,6 km/u - VAM 1103 - HS 159
- Col du Béal (steilste deel: 1,5 km à 7,6%): 18,8 km/u - VAM 1459 - HS 158
- Côte d'Olliergues (4,2 km à 4,2%): 20,1 km/u - VAM 888 - HS 150
- Côte de Saint-Eloy-la-Glacière (8,7 km à 4,2%): 21,4 km/u - VAM 905 - HS 156
- Côte de Saint-Eloy-la-Glacière (steilste deel waar ik wegreed: 1,1 km à 8%): 18,3 km/u - VAM 1501 - HS 160
- Col des Fourches (afdaling naar finish: 8,9 km à 4,5%): 59,7 km/u
 |
| Wat een luxe: Fast Forward Wheels én Recupro van Trisport Pharma ! |
Tom
Geen opmerkingen:
Een reactie posten