Afgelopen zaterdag trok ik - alweer - naar de provincie Antwerpen voor een duatlon, ditmaal een Non Drafting in Viersel. Aangezien de conditie de voorbije weken in stijgende lijn was, hoopte ik vooraf op een mooie ereplaats, al is zoiets natuurlijk altijd afhankelijk van de sterkte van het deelnemersveld. En sterk, dat was het wel. De broertjes Van Hemel, Woestenborghs, Laurens, Buts, Douwen, Dierckx, Beutels, de gebroeders Volkaerts, Buyle, Van Nieuwenhuyse, Van Riel, Aerts, Vleugels, Jurgens, Driessens. Ze waren er allemaal, de kandidaten op winst en top-tien.
De afstanden (3,3 km lopen, 21 km tijdrijden en 3,1 km lopen) zorgden voor een snelle wedstrijd. Er stond veel wind (met de wind pal op kop tijdens de stroken in de open vlakte, wat het nog zwaarder maakte), maar gelukkig bleef het tijdens de wedstrijd droog en zonnig.
Ik had vanaf de start een goed gevoel beet. De eerste km aan 17 per uur verteerde ik goed en na anderhalve kilometer begon ik stilaan andere lopers in te halen en achter te laten. Na 3,3 km in 11.40 resulteerde dat in een voor mij doen degelijke 31ste plaats. En vooral: ik liep beter dan anderen die normaal altijd voor mij de wisselzone ingaan.
Na een matige eerste wissel zette ik mijn inhaalrace voort. Halverwege het fietsgedeelte was ik al opgerukt naar een 12de plaats. Ik had niet meteen supergevoel omdat ik door mijn relatief traag gemiddelde (42 km/u) het gevoel had niet snel genoeg te gaan, terwijl dat gewoon lag aan het feit dat de wind op de verkeerde plaatsen pal op kop stond. Net voor de tweede wissel kwam ik net niet aansluiten bij het groepje voor mij dat voor de vierde plaats streed, terwijl ik Glen Laurens voor me zag rijden. Wat me dan meteen ook het bewijs gaf dat ik me helemaal vooraan in de wedstrijd bevond. Ik reed de 2de beste fietstijd, amper 8 seconden trager dan voormalige wereldkampioen Woestenborghs, maar was wel sneller dan Belgisch kampioen Van Hemel.
Na een ditmaal snelle wissel begon ik in 8ste positie aan de slotrun. Ik had een goed gevoel en kreeg langs het kanaal de tegenstanders tot en met de derde plaats in het vizier. Eentje ervan kon ik remonteren en meteen ook achterlaten in het stuk met meewind. Ik dacht dat ik op weg was naar de 7de plaats, maar spijtig genoeg zaten er enkele heel sterke lopers net achter me, had ik een héél kleine inzinking en speelde ik in de laatste 500m nog drie plaatsen kwijt. Ditmaal was dat voldoende voor wél een plaats bij de eerste tien.
Gereputeerde duatleten als Buyle, Douwen (5de BK long distance), Dierckx (11de BK long distance), Beutels (12de BK long distance)... eindigden achter mij, wat toch voldoening geeft om keihard voort te werken.
Mijn rondetijden en gemiddeldes:
- 1ste lopen: 3,3 km in 11.40 (gem. 16,97 km/u) - 31ste tijd
- fietsen: 21 km in 29.50 (gem. 42,2 km/u) - 2de tijd
- 2de lopen: 3,1 km in 11.31 (gem. 16,15 km/u) - 34ste tijd
Gisteren voelde ik me goed gerecupereerd van de inspanningen en besloot ik om als afsluiter van mijn zomerduatlonseizoen ook nog de korte spurtduatlon van Waardamme mee te pikken, aangezien het op fietsafstand van mijn ouderlijke woning ligt. Deze wedstrijd gold ook als Provinciaal kampioenschap duatlon op de korte afstand. Ik startte zonder enige ambities, enerzijds door de opgestapelde vermoeidheid van zaterdag, het type wedstrijd (drafting) en de afstanden (4,5 - 19,5 - 3) die me niet echt liggen.
De loopstart was zoals altijd heel explosief. Ikzelf was zoals verwacht nog niet volledig hersteld van Viersel en bevond me na een loopronde (1,4 km) in de verste gelederen van het deelnemersveld. Ik kwam er echter stapje na stapje door en kon ook nu weer aan lichte inhaalrace beginnen. Spijtig genoeg verloor ik ditmaal wel héél veel tijd op de kop van de koers (ongeveer 2'35"), waardoor ik zonder ambities (en stress) de vijf bochtige fietsrondes in de open vlaktes aanvatte. Dat fietsgedeelte liep over praktisch hetzelfde parcours als het clubkampioenschap van de Brugse Velosport in februari 2011. Toen reed ik met twee ploegmaten rond met een gemiddelde van 38 per uur en spurtte ik voor de 4de plaats. Ditmaal reed ik op mijn eentje 42 per uur en ging de inhaalrace wel héél vlot. Zo vlot dat ik me net voor het ingaan van de laatste wissel opeens in 6de positie bleek te bevinden. En vooral: na de ongenaakbare Kenneth Vandendriessche (die bijna even snel fietste, maar daarnaast ook nog eens aan 19 per uur liep) was ik de tweede beste West-Vlaming in de race. Virtuele zilveren medaille.
Ik wisselde nu wel héél snel en had een redelijk gaatje op mijn dichtste concurrenten. Het lopen ging vlotter dan tijdens de eerste loopproef, maar dat was niet vlot genoeg om de sterkere lopers af te houden. Lepoutre, Bracke, Soetaert, Samson, Jurgens... Allemaal kwamen ze er nog over. Ik eindigde uiteindelijk 16de in de totaaluitslag en 8ste op het PK alle categorieën. Bovendien werd ik 2de op het PK bij de senioren na Stefaan Spruytte, maar dat telt voor mij niet mee. Het grappige - 't is te zeggen - daaraan is dat die Spruytte me pas net voor de laatste bocht voorbij liep en uiteindelijk drie seconden voor me eindigde...
Looptijden en gemiddeldes:
- 1ste run: 4,2 km in 0.15.25 (gem. 16,0 km/u)
- fiets: 19 km in 0.27.08 (gem. 42,0 km/u)
- 2de run: 2,85 km in 0.10.20 (gem. 16,5 km/u)
In september staan er geen duatlons meer op het programma. Als ik goed hersteld ben, trek ik woensdag naar Zonnebeke, om na lange tijd nog eens bij de elites zonder contract te rijden. Zondag staat dan het laatste grote doel van deze zomer voor de boeg met de individuele tijdrit in Wingene. Bij droog weer sluit ik volgende vrijdag 9 september de zomerwedstrijden af met een wielerkoers (ezc) voor eigen volk in Assebroek. De weken erna richt ik me op het specifieke loopwerk, om dan begin oktober aan een reeks van winterduatlons te beginnen.
Tom
Geen opmerkingen:
Een reactie posten