Zware trainingsmaand is voorbij!

Zoals voorzien had ik vandaag de afsluiter van een zware trainingsperiode, ter voorbereiding van de Powerman van Kasterlee over exact drie weken.

Het voorbije - en meteen ook zwaarste - trainingsblok van negen dagen leverde mij volgende trainingen op:

- zaterdag 21 november: fietsduurtraining op de weg van 225 km (7u35') door het Hageland (1300 hm)
- zondag 22 november: MTB-rit van 105 km (5u05') in Kasterlee (verkenning parcours winterduathlon)
- maandag 23 november: looptraining van 27 km (2u20' met stretching)
- dinsdag 24 november: losrijden op rollen (1u30')
- woensdag 25 november: looptraining van 36 km (3u10' met stretching)
- donderdag 26 november: losrijden op rollen (1u30')
- vrijdag 27 november: recuperatieloop van 11 km (1u10' met stretching)
- zaterdag 28 november: MTB-rit van 100 (4u15') in Berthen (1400 hm - door materiaalpech vroeger moeten stoppen) + duurtraining op rollen (2u30')
- zondag 29 november: looptraining van 39 km (3u20' met stretching)

En nu.... ga ik rusten en afbouwen.

De Hel van Kasterlee... Welke hel?

Even opgezocht waarom ze Kasterlee de Hel noemen, met een grote letter. Hierom dus...

Bouillon

De driedaagse in Bouillon ligt intussen al bijna twee weken achter ons, maar hieronder dan toch nog een verslagje.

Dag 1 - zaterdag 31 oktober
's Ochtends vroeg (7.15) ben ik met de auto vanuit Assebroek vertrokken, eerst naar Pittem om daar Jordy op te pikken en van daaruit richting Bouillon te rijden. Volgens de weerman zou dit de beste dag van de drie worden, waardoor we een lange tocht gepland hadden.

Uiteindelijk zaten we 5 uur en 39 minuten op de mountainbike. Wat we al wisten werd ook waarheid: de Gaumestreek is een prachtige omgeving om te fietsen. Eindeloze bossen waar je geen kat tegenkomt, alleen spijtig van de talloze herfstbladeren die het afdalen technisch een stukje moeilijker maken. Gelukkig zijn zowel Jordy als ik technische kranen ;-) (met de nadruk op technische dan nog)

Bergop ging het heel goed. Ik testte mezelf enkele keren en dat verliep meer dan behoorlijk. In totaal was deze rit trouwens goed voor 100,2 km en 2085 hoogtemeters. Jordy was nog vermoeid na het late werken op vrijdag, maar zou elke dag verbeteren.

Nadien plakte ik er nog een looptraining van 30 minuten aan vast. 's Avonds aten we in de keuken van de jeugdherberg, waar we verbleven. Volkorenpasta met gestoomde wortelen, sjalotjes, wokgroenten en kippenfilet. Alle (vitamine)tekorten waren weer aangevuld.


Dag 2 - zondag 1 november
Vandaag stond een minder lange fietstraining op het programma, aangevuld met een langere looptraining. Slecht weer was er voorspeld, maar gelukkig konden we droog beginnen en de hemelssluizen zouden zich uiteindelijk pas na drie fietsuren - die we in een dikke mist aflegden - helemaal openen. We zaten ruim vier uur op de mountainbike en haspelden 74,2 km en 1580 hoogtemeters af. Alweer goeie benen, vooral op de laatste klim - de door velen gevreesde Col du Saty (anderhalve kilometer tussen 10 en 20 procent) kon ik op het glibberige wegdek nog makkelijk versnellen.

Meteen na de fietstraining deed ik nog een looptraining van anderhalf uur in de pletsende regen. Goed voor 16 loopkilometers en 330 hoogtemeters, met alweer de Col du Saty, ditmaal al lopend. En dat was geen pretje.

Negatief nieuws van de dag was mijn valpartij in een gevaarlijke afdaling. Ik viel met de rechterkant van mijn rug op een steen en ondervond daar vrij veel hinder van. Gelukkig is dat euvel intussen ook al verleden tijd...

's Avonds aten we - alweer - hetzelfde. Toch één klein verschil: andere wokgroenten, namelijk met veel soja... Heerlijk ;-)

Als afsluiter nog een filmpje op de laptop meegepikt: The Wedding Crashers. Zalige film!

Dag 3 - maandag 2 november
Vandaag stond nog een laatste lange fietstraining op het programma. Men voorspelde opklaringen, maar die bleven veel te lang uit. Vandaar dat we na 2 uur en 30 minuten volledig doorweekt de douches opzochten. Grote fout die we maakten was de veel te lichte kledijkeuze. Dat was vooral mijn schuld, want ik rekende op opklaringen, waardoor we geen regen- en windjasje meenamen. De gevolgen waren: volledig doorweekt na de eerste modderstrook, helemaal verkleumd na 20 km en aan de eindmeet een fenomenaal gemiddelde van nog geen vijftien per uur. De eerlijkheid gebiedt me ook wel te zeggen dat het traject er zo slecht bijlag (+ 1330 hm in 38 km) dat zelfs vijftien km/uur als gemiddelde geen schande was...

En ook de benen waren niet meer zoals ze moesten zijn. Het gevolg van de zware trainingen, valpartij en slechte weersomstandigheden. Gelukkig was er Jordy nog, die me met zijn in heel Europa geprezen humor wist op te beuren ;-)

Als definitieve afsluiter van de ministage nog een lekkere spaghetti carbonara gegeten in Il Castellino, het gekende pastarestaurantje in Bouillon.

Na de driedaagse volgden enkele rustige trainingen tijdens de herfstvakantie. Vorig weekend hervatte ik het serieuzere werk. Nu nog twee weekjes doorbijten, om dan drie weken af te bouwen richting einddoel (van dit jaar).

5de in loopcross Veltembos

Woensdag 28 oktober ging ik van start in de scholencross in Veltembos. Traditioneel en zoals verwacht alweer veel deelnemers - 87 om precies te zijn - aan het Interbad in Sint-Kruis, een deelgemeente van Brugge. Ik liep samen met de andere leerkrachten en de scholieren A (vijfde middelbaar) en B (zesde middelbaar).

Een prachtig nazomertje. Ideaal, want de week ervoor sukkelde ik met een aanhoudende verkoudheid. Vandaar dat ik ook vooraf besliste om rustig te starten. We kregen een verschroeiende start. West-Vlaams scholierenkampioen Stein Vandaele (VHSI) en oudgediende Filip Rondelée (10 km rond de 33 minuten en marathon rond 2u30') gooiden de knuppel in het hoenderhok. Ik zocht mijn eigen ritme en vond dat meteen, zonder in het rood te gaan. Ik liep rond de 30ste (overall) en 6de (leerkrachten) positie.

Bij het ingaan van de tweede ronde van 1600 meter voelde ik me nog altijd heel fris en besliste om aan een inhaalrace te beginnen. Eén persoon kon het tempo van ca. 19-20 km/uur volgen: Jan Van den Bergh, de leerkracht uit Gistel die mij de vorige keer nog net klopte in Tillegembos, toen mijn conditie zich nog in een heel bescheiden beginstadium bevond.

Ik bleef het tempo aanvoeren en één voor één raapten we 'lijken' (maar ook lopers die gewoon trager liepen) op. We naderden nog heel dicht bij Davy Prinzie, een andere leerkracht die - zo vernamen we later - in derde positie liep. In de slotmeters spurtte de geblokte Van den Bergh me nog voorbij. Ik eindigde rond de tiende plaats (overal) en exact vijfde bij de leerkrachten. Pas vijfde, zou je denken. Nadien mocht ik nog even mijn vier 'voorgangers' vergezellen voor de foto.

Toen ik mijn tijd op de Polar bekeek, schrok ik toch even: 11 minuten rond, over een afstand van 3200 meter verre van slecht. Zeker als je weet dat ik vrij rustig gestart was en ik alleen maar duurlopen afhaspel in functie van Kasterlee. Of is het dan toch waar wat ze zeggen: hoe trager je loopt op training, hoe sneller in wedstrijd? Gemiddelde hartslag bedroeg overigens 175, in de slotmeters ging ik tot 187. Lang geleden dat dit nog lukte.

Het gemiddelde van 17,5 km/u - in een veldcross dan nog - liegt er niet om. Veltembos heeft mij geleerd dat de conditie goed is. En nog beter kan.

Een verslag over de (geslaagde) driedaagse ministage (31 oktober tot en met 2 november) in Bouillon en de Gaumestreek volgt nog. Ook in het vervolg van de herfstvakantie liepen de fiets- en loopkilometers aardig op.

Wordt vervolgd...