Duatlon Loenhout

Zaterdag trok ik op onze nationale feestdag naar jaarlijkse traditie naar Loenhout voor de plaatselijke duatlon. Officieel een recreatieve wedstrijd (lees: geen wedstrijd van de VTDL), in werkelijkheid echter een duatlon van het serieuzere kaliber. Spijtig genoeg voor mij echter met één groot minpunt, namelijk dat stayeren toegelaten is. Aan de andere kant had ik het voordeel dat tijdritfietsen er toegelaten zijn.

Het parcours bleef in vergelijking met vorige editie ongewijzigd. Een eerste run van 4,75 km met veel bochten langs de voetbalpleinen, gevolgd door vier fietsronden van goed vijf kilometer over hoofdzakelijk goed berijdbare wegen, en ten slotte nog een tweede run van 2 km over dezelfde onverharde (gras)wegen. Het deelnemersveld oogde bijzonder sterk. Geen absolute Belgische top (zoals met Glen Laurens vorig jaar), maar wel subtoppers die stuk voor stuk in staat zijn om duatlonwedstrijden naar hun hand te zetten. Rob Douwen, Xander Denys, Nick Van Hemel, Willem Dierckx, Jente Samson, Bart Verkaemer, Jan De Henau, Thomas Derboven, Bart Huybrechts (17de in Douai!), Bart Vleugels, Jan Goddaer, Koen Lintermans, enz. Ook enkele lokale (winter)duatleten tekenden zoals verwacht present: Paul Van Riel, Walter Aerts, Bart Van Looveren, Kris Driessens, enz. Ook Bas Raas - die met mij en Jesse de Ronde Gaumaise in juni betwistte en er een sterke indruk naliet - stond aan het vertrek voor een knaller van een start.

Die start werd effectief een knaller, door het hoge niveau van de soloduatleten én de traditionele aanwezigheid van héél sterke duo's. Ik vond meteen het goeie ritme en haspelde mijn eerste kilometer af in 3'21", met net voor me onder andere Vleugels en Van Riel. Perfect op schema dus. Daarna zwakte het tempo wat af (naar kilometertijden van 3'35"), maar het goede gevoel bleef. Zo kon ik nog enkele plaatsen opschuiven en na 4,75 km in 16'59" kwam ik de wisselzone binnen.

Na een (alweer) matige wissel - hier is echt werk aan - begon ik aan de inhaalrace. Probleem in Loenhout is dat je als 'betere' fietser en 'mindere' loper twintig - ??? - procent beter moet zijn dan de rest om je rivalen te kunnen afschudden. Een bijkomend nadeel is dat iedereen mij intussen kent en weet wat ik wel en niet kan. Mijn instelling was echter simpelweg om zo hard mogelijk te gaan en te kijken waar het schip zou stranden. Al vlug kreeg ik een andere soloduatleet in mijn wiel, die in eerste instantie niet wilde overnemen. Later bleek het om Bart Huybrechts te gaan. Hij nam in april ook deel aan de langeafstandsduatlon in Douai en eindigde toen 17de. Na een tijdje nam hij dan toch over en gelukkig voor mij kon hij dat enkele keren herhalen (hij was de enige), zodat ik ook even op adem kon komen. We reden van groepje naar groepje en kregen telkens wat extra ballast aan ons wiel geplakt. Gelukkig waren er ook regelmatig rivalen voor wie het tempo duidelijk te hoog lag. Bovendien plaatste ik enkele keren een serieuze tempoversnelling (naar 50-55 km/u), in de hoop zo weinig mogelijk volk mee te nemen. Dat lukte deels en bij de wissel bleek ik in vijfde positie te liggen, weliswaar met héél wat sterk volk in mijn buurt. Voor de liefhebbers: het fietsgedeelte legde ik overigens af met een gemiddelde snelheid van 43 km/u.

Ik begon goed aan de korte tweede run (2 km in 7'23"), maar Huybrechts, Lintermans, Driessens en Raas liepen in mijn spoor. Hun tempo lag net iets te hoog, waardoor ik ze moest laten gaan. Ook Bart Verkaemer kwam er nog over en met een laatste inspanning kon ik Jan Goddaer (1ste veteraan!) nog achter me houden en in tegenstelling tot vorig jaar mijn plaatsje bij de beste tien behouden.

De overwinning ging naar ETZ-atleet Xander Denys voor Samson, die de voorbije maanden een serieuze stap voorwaarts zette. Rob Douwen werd nog derde, Jan De Henau vierde. Bart Verkaemer wist met een stevige eindspurt nog op te rukken naar de vijfde plaats.

Met Bart Verkaemer op een goeie km van de aankomst.

Uitslag (142 dln)
1. Xander Denys (Brecht)                          0.52.20
2. Jente Samson (Berlare)                          0.52.32
3. Rob Douwen (Westerlo)                        0.52.44
4. Jan De Henau (Berchem)                       0.52.56
5. Bart Verkaemer (Waregem)                   0.53.45
6. Bas Raas (Luyckxgestel / NED)             0.53.47
7. Kris Driessens (Loenhout)                      0.53.52
8. Bart Huybrechts (Brasschaat)                 0.53.57
9. Koen Lintermans (Halle)                         0.54.04
10. Tom Vandenbussche (Assebroek)     0.54.08
11. Jan Goddaer (Kortrijk)                         0.54.13
12. Thomas Derboven (Langdorp)              0.54.17
13. Nick Van Hemel (Wilsele)                    0.54.21
14. Bart Vleugels (Itegem)                          0.54.24
15. Bart Van Looveren (Wuustwezel)         0.54.29
16. Steven Augustyns (Kalmthout)              0.54.50
17. Ruben Neyens (Tessenderlo)                0.55.14
18. Willem Dierckx (Herselt)                      0.55.23
19. Paul Van Riel (Loenhout)                     0.55.31
20. Luc Vermeijen (Deurne)                       0.55.37
...
21. Sammie De Vriendt (Oostakker)          0.55.59
23. Bernard Demeulemeester (Zwevegem) 0.56.26
24. Steven Bogaerts (Brecht)                      0.56.30
33. Walter Aerts (Grobbendonk)               0.58.09
37. Xavier De Vriendt (Oostakker)            0.58.46
50. Jochen Valkeneers (Zonhoven)            1.00.20

Nu volgt een behoorlijk gevulde trainingsweer in functie van het BK in Geel. Benieuwd wat er daar uit de bus zal vallen...

Tom

Duatlon Loenhout

Ik werd gisteren 10de in de duatlon van Loenhout. Winst was er voor Xander Denys voor Jente Samson, Rob Douwen, Jan De Henau en Bart Verkaemer. Ikzelf klokte af in 54'07", slechts anderhalve minuut na de winnaar. In dit type wedstrijd en op dat deelnemersveld was dit een meer dan een bemoedigende test in het vooruitzicht van wat komen gaat.

Later meer.

Met Bart Verkaemer in de slotrun.

Duatlon Loenhout

Morgen neem ik na vier competitieloze weken weer de draad op. Plaats van gebeuren zijn de Noorderkempen, in Loenhout, voor 4,7 km lopen, 21 km fietsen en 2 km lopen. Vorig eindigde ik hier op een 11de plaats, na een heel matig eerste loopnummer, een sterk fietsnummer en een aanvaardbare slotrun. Niet onaardig, maar ook zeker niet iets om over naar huis te schrijven. 

Deze editie wordt meer dan vermoedelijk iets complexer. Aangezien de duatlon van Kapelle-op-den-Bos in 2011  op dezelfde dag plaatsvond en dit jaar niet, krijgen de organisatoren in Loenhout een sterker deelnemersveld aan de start. Op de voorlopige lijst prijken heel wat bekende namen, zoals Jente Samson, Jan Goddaer, Jochen Valkeneers, Tim Vijverman, Bart Vleugels, Thomas Derboven, Paul Van Riel, Bart Verkaemer, Willem Dierckx, Rob Douwen, Koen Lintermans, Sammie en Xavier De Vriendt, Xander Denys en Bart Huybrechts. Ik verwacht ook nog enkele inschrijvingen ter plaatse, zoals die van uittredend winnaar Glen Laurens.

Bovendien heb ik twee nadelen: het gaat in Loenhout om een stayerwedstrijd, waardoor de lopers bevoordeeld zijn. En ook de aanwezigheid van duo's kan - net als in Rijkevorsel - een beslissende rol spelen. Anderzijds mag er met tijdritmateriaal gereden worden, wat dan weer minder in mijn nadeel is.

Hoe dan ook is en blijft het 'maar' een voorbereidingswedstrijd op wat nog komen zal. Al ben ik intussen van het principe dat elke wedstrijd EEN wedstrijd is en dat je die zo goed mogelijk moet proberen af te werken. In het begin van deze week verliepen de trainingen nog wat moeizaam, maar intussen ga ik ervan uit dat de noodzakelijke frisheid stilaan aan het terugkomen is.

Meer informatie over de duatlon van morgen:
- parcours: http://robust11.be:8880/sitepreview/http/denotelaarcorso.be/duathlon.php
- deelnemerslijst: http://robust11.be:8880/sitepreview/http/denotelaarcorso.be/deelnemers2012.php
- uitslag 2011: http://robust11.be:8880/sitepreview/http/denotelaarcorso.be/docs/Uitslag_2011.pdf

Tom

Terug naar de regen...

Hallo

De stage in de Alpen zit erop. Nu ja, echt als een belastende stage voelde het niet aan. Daarvoor waren de (weers)omstandigheden en het gevoel veel te goed. Ik ben ervan overtuigd dat ik sterker uit deze zware trainingsperiode ben gekomen en dat ik er over enkele weken de vruchten kan van plukken.

De laatste dagen in Franstalig Zwitserland werden nog enkele serieuze trainingen afgewerkt. Zo overwon ik donderdag tijdens mijn laatste duurtraining op de fiets 3800 hoogtemeters in 'slechts' 125 km, met onder andere de beklimming van de Col du Sanetsch (2252m), volgens velen de lastigste - en mooiste - bergpas van Zwitserland. Het gevoel op deze toch wel verschrikkelijke col - met 1800 meter hoogteverschil in 25 km - was bovendien meer dan goed, wat voor een dertiende stagedag toch geen evidentie was/is.

Col du Sanetsch (2252m)

Ook de looptrainingen - zowat 140 km in twee weken - werden vlot verteerd. Het was voor mij persoonlijk ook eens goed om op regelmatige basis bergop te kunnen lopen.

Deze week staat vooral in het teken van recuperatie. Gezien het 'prachtige' zomerweer dat hier voorspeld wordt, kan ik daar moeilijk rouwig om zijn. Zaterdag trek ik naar Loenhout (vorig jaar 11de) voor mijn eerste en laatste wedstrijd in functie van de maand augustus. Hierna volgt dan nog een iets zwaardere week met redelijk wat specifiek werk, vooraleer de tapering naar Geel in te zetten.

Tom

Alpen

Mattmark See (2250m)

Fafleralp (1788m) met de Langgletscher

VAM

Hallo

Iedereen zag gisteren wel de slotklim van de Tour de France in de Vogezen, naar de kruin van het kleinschalige skistationnetje van La Planche des Belles Filles. Toeval wil nu net dat ik gisteren een zware intervaltraining in de bergen af te werken had. Leuk om dus eens een 'vergelijking' te maken.

7de etappe Tour de France 2012 (7 juli 2012)

Het vijftal Christopher Froome, Cadel Evans, Bradley Wiggins, Vincenzo Nibali en Rein Taaramae legde de beklimming van La Planche des Belles Filles (1032m - 5,8 km à 8,7% - 506m hoogteverschil) af in +/- 16'17", wat een gemiddelde snelheid van 21,37 km/u geeft en een VAM (Vertical Ascent in Meters per hour = geklommen meters per uur) betekent van 1864.

Aerobe intervaltraining Mottarone (7 juli 2012)

Even vergelijken met mezelf. Ik moest vijf keer drie kilometer bergop net onder mijn overslagpols (4mMol) rijden, met tussenin een vijftal minuten recuperatie. Deze intervallen deed ik allemaal op de Mottarone (1430m), een berg in het noorden van Italië, vlakbij Lago Maggiore.

De gegevens van mijn vijf blokken:

Info	Tijd – Gem.	VAM	HS
3 km à 6,6% - 195 hm	0.09.05/19,5	1289	153
3 km à 5,5% - 171 hm	0.08.11/22,0	1255	161
3 km à 6,2% - 181 hm	0.09.37/18,1	1131	164
3 km à 7,4% - 229 hm	0.10.40/16,7	1287	160
2,5 km à 8,4% - 216 hm	0.11.08/13,7	1163	160

Extra opmerkingen:
* De Mottarone is een zeer onregelmatige klim (steile stukken afgewisseld met vlakkere stukken en zelfs meerdere afdalingen), wat niet ideaal is om de juiste VAM-waarde te meten. In ieder blok van drie km zat er wel minstens één (korte) afdaling, waardoor het natuurlijk moeilijker is om een hoge VAM-waarde te halen.
* De laatste drie blokken kreeg ik ook af te rekenen met een wegdek in een zeer bedenkelijke staat. Ook die factor zorgt uiteraard voor een lagere VAM-waarde.
* Het was mijn zevende dag op trainingsstage, dus 100% frisheid zal zeker niet meer aanwezig geweest zijn.

Conclusie:
* De conditie is goed, beter dan ooit. Naar amateurnormen zijn deze waarden zelfs zeer goed.
* Het ging hier om aerobe intervallen (= onder overslagpols), waardoor ik nog wel wat marge heb voor in een wedstrijd.
* Ik ga nooit de Tour de France winnen ;-)

Klimprestaties profs uit het verleden (... - juli 2012) 

Enkele VAM's van profs uit het verleden:
* Marco Pantani (Giro 1998 - Alpe di Pampeago) = 1896
* Pavel Tonkov (Giro 1998 - Alpe di Pampeago) = 1888
* Alberto Contador (Tour 2009 - Verbier) = 1864
* Bjarne Riis (Tour 1996 - Hautacam) = 1844
* Emmanuele Sella (Giro 2008 - Fedaia) = 1840
* Marco Pantani (Tour 1995 - Alpe-d'Huez) = 1821
* Ivan Basso (Giro 2006) = 1820
* Ryder Hesjedal (Giro 2012 - Alpe di Pampeago) = 1810
* Lance Armstrong (Tour 2004 - Alpe-d'Huez) = 1790
* Alberto Contador (Vuelta 2008 - Angliru) = 1764
* Carlos Sastre (Tour 2008 - Alpe-d'Huez) = 1720

God in de Alpen

Hallo!

Alles verloopt goed in de Alpen. Afgelopen week lag de nadruk vooral op lange duurtrainingen met krachtblokken, enkele prikkels en vooral heel wat hoogtemeters. Ik beklom enkele héél mooie cols, zoals de Splügenpass (2113m) in Zwitserland en de Passo Cuvignone (1036m) - trainings- en testklim van Ivan Basso - in Noord-Italië.

Ik kan voorlopig het goede gevoel van de voorbije maanden doortrekken, wat natuurlijk leuk meegenomen is. Voor de kenners: in extensieve duur (de hartslag waarmee ik doorlopend omhoog moet rijden; bij mij = hartslag 142) klim ik met de huidige conditie aan zowat 1050 à 1100 VAM, d.w.z. hoogtemeters per uur. Het leuke eraan is dat ik met deze conditie ook mijn hersteltrainingen in de bergen kan doen.

Vanaf morgen komen er enkele serieuze trainingen aan. Tot maandagochtend verblijven we in het uiterste noorden van Italië, vlakbij Domodossola en de bekende Simplonpass (2005m). Vanaf maandag tot zaterdag volgt er een tweede passage door Zwitserland, ditmaal het Franstalige gedeelte van het land dat de voorbije maanden bij ons in België vooral bekend werd omwille van het fameuze busongeluk in Sierre. Ook daar liggen enkele fantastische beklimmingen, zoals de Col du Sanetsch (2252m) en Lac de Moiry Gletschersee (2350m), die absoluut op mijn verlanglijstje staan. Het zijn tevens ideale beklimmingen van +30 km om mijn klim- en duurvermogen aan te scherpen.

Groeten vanuit de warme (en soms onweerachtige) Alpen! Komende week wordt het met temperaturen tussen 30 en 35 graden alleszins weer serieus zweten!

Furkajoch (1760m)

Furkajoch (1760m)

Splügenpass (2113m)

Foto's Dreikirchen