maandag 29 augustus 2011
Foto's Eandis Open ( ITT Oostende)
Bij deze nog enkele foto's van de Eandis Open in Oostende, zondag 14 augustus:
Duatlons Viersel en Waardamme
Hallo!
Afgelopen zaterdag trok ik - alweer - naar de provincie Antwerpen voor een duatlon, ditmaal een Non Drafting in Viersel. Aangezien de conditie de voorbije weken in stijgende lijn was, hoopte ik vooraf op een mooie ereplaats, al is zoiets natuurlijk altijd afhankelijk van de sterkte van het deelnemersveld. En sterk, dat was het wel. De broertjes Van Hemel, Woestenborghs, Laurens, Buts, Douwen, Dierckx, Beutels, de gebroeders Volkaerts, Buyle, Van Nieuwenhuyse, Van Riel, Aerts, Vleugels, Jurgens, Driessens. Ze waren er allemaal, de kandidaten op winst en top-tien.
De afstanden (3,3 km lopen, 21 km tijdrijden en 3,1 km lopen) zorgden voor een snelle wedstrijd. Er stond veel wind (met de wind pal op kop tijdens de stroken in de open vlakte, wat het nog zwaarder maakte), maar gelukkig bleef het tijdens de wedstrijd droog en zonnig.
Ik had vanaf de start een goed gevoel beet. De eerste km aan 17 per uur verteerde ik goed en na anderhalve kilometer begon ik stilaan andere lopers in te halen en achter te laten. Na 3,3 km in 11.40 resulteerde dat in een voor mij doen degelijke 31ste plaats. En vooral: ik liep beter dan anderen die normaal altijd voor mij de wisselzone ingaan.
Na een matige eerste wissel zette ik mijn inhaalrace voort. Halverwege het fietsgedeelte was ik al opgerukt naar een 12de plaats. Ik had niet meteen supergevoel omdat ik door mijn relatief traag gemiddelde (42 km/u) het gevoel had niet snel genoeg te gaan, terwijl dat gewoon lag aan het feit dat de wind op de verkeerde plaatsen pal op kop stond. Net voor de tweede wissel kwam ik net niet aansluiten bij het groepje voor mij dat voor de vierde plaats streed, terwijl ik Glen Laurens voor me zag rijden. Wat me dan meteen ook het bewijs gaf dat ik me helemaal vooraan in de wedstrijd bevond. Ik reed de 2de beste fietstijd, amper 8 seconden trager dan voormalige wereldkampioen Woestenborghs, maar was wel sneller dan Belgisch kampioen Van Hemel.
Na een ditmaal snelle wissel begon ik in 8ste positie aan de slotrun. Ik had een goed gevoel en kreeg langs het kanaal de tegenstanders tot en met de derde plaats in het vizier. Eentje ervan kon ik remonteren en meteen ook achterlaten in het stuk met meewind. Ik dacht dat ik op weg was naar de 7de plaats, maar spijtig genoeg zaten er enkele heel sterke lopers net achter me, had ik een héél kleine inzinking en speelde ik in de laatste 500m nog drie plaatsen kwijt. Ditmaal was dat voldoende voor wél een plaats bij de eerste tien.
Gereputeerde duatleten als Buyle, Douwen (5de BK long distance), Dierckx (11de BK long distance), Beutels (12de BK long distance)... eindigden achter mij, wat toch voldoening geeft om keihard voort te werken.
Mijn rondetijden en gemiddeldes:
- 1ste lopen: 3,3 km in 11.40 (gem. 16,97 km/u) - 31ste tijd
- fietsen: 21 km in 29.50 (gem. 42,2 km/u) - 2de tijd
- 2de lopen: 3,1 km in 11.31 (gem. 16,15 km/u) - 34ste tijd
Gisteren voelde ik me goed gerecupereerd van de inspanningen en besloot ik om als afsluiter van mijn zomerduatlonseizoen ook nog de korte spurtduatlon van Waardamme mee te pikken, aangezien het op fietsafstand van mijn ouderlijke woning ligt. Deze wedstrijd gold ook als Provinciaal kampioenschap duatlon op de korte afstand. Ik startte zonder enige ambities, enerzijds door de opgestapelde vermoeidheid van zaterdag, het type wedstrijd (drafting) en de afstanden (4,5 - 19,5 - 3) die me niet echt liggen.
De loopstart was zoals altijd heel explosief. Ikzelf was zoals verwacht nog niet volledig hersteld van Viersel en bevond me na een loopronde (1,4 km) in de verste gelederen van het deelnemersveld. Ik kwam er echter stapje na stapje door en kon ook nu weer aan lichte inhaalrace beginnen. Spijtig genoeg verloor ik ditmaal wel héél veel tijd op de kop van de koers (ongeveer 2'35"), waardoor ik zonder ambities (en stress) de vijf bochtige fietsrondes in de open vlaktes aanvatte. Dat fietsgedeelte liep over praktisch hetzelfde parcours als het clubkampioenschap van de Brugse Velosport in februari 2011. Toen reed ik met twee ploegmaten rond met een gemiddelde van 38 per uur en spurtte ik voor de 4de plaats. Ditmaal reed ik op mijn eentje 42 per uur en ging de inhaalrace wel héél vlot. Zo vlot dat ik me net voor het ingaan van de laatste wissel opeens in 6de positie bleek te bevinden. En vooral: na de ongenaakbare Kenneth Vandendriessche (die bijna even snel fietste, maar daarnaast ook nog eens aan 19 per uur liep) was ik de tweede beste West-Vlaming in de race. Virtuele zilveren medaille.
Ik wisselde nu wel héél snel en had een redelijk gaatje op mijn dichtste concurrenten. Het lopen ging vlotter dan tijdens de eerste loopproef, maar dat was niet vlot genoeg om de sterkere lopers af te houden. Lepoutre, Bracke, Soetaert, Samson, Jurgens... Allemaal kwamen ze er nog over. Ik eindigde uiteindelijk 16de in de totaaluitslag en 8ste op het PK alle categorieën. Bovendien werd ik 2de op het PK bij de senioren na Stefaan Spruytte, maar dat telt voor mij niet mee. Het grappige - 't is te zeggen - daaraan is dat die Spruytte me pas net voor de laatste bocht voorbij liep en uiteindelijk drie seconden voor me eindigde...
Looptijden en gemiddeldes:
- 1ste run: 4,2 km in 0.15.25 (gem. 16,0 km/u)
- fiets: 19 km in 0.27.08 (gem. 42,0 km/u)
- 2de run: 2,85 km in 0.10.20 (gem. 16,5 km/u)
In september staan er geen duatlons meer op het programma. Als ik goed hersteld ben, trek ik woensdag naar Zonnebeke, om na lange tijd nog eens bij de elites zonder contract te rijden. Zondag staat dan het laatste grote doel van deze zomer voor de boeg met de individuele tijdrit in Wingene. Bij droog weer sluit ik volgende vrijdag 9 september de zomerwedstrijden af met een wielerkoers (ezc) voor eigen volk in Assebroek. De weken erna richt ik me op het specifieke loopwerk, om dan begin oktober aan een reeks van winterduatlons te beginnen.
Tom
Afgelopen zaterdag trok ik - alweer - naar de provincie Antwerpen voor een duatlon, ditmaal een Non Drafting in Viersel. Aangezien de conditie de voorbije weken in stijgende lijn was, hoopte ik vooraf op een mooie ereplaats, al is zoiets natuurlijk altijd afhankelijk van de sterkte van het deelnemersveld. En sterk, dat was het wel. De broertjes Van Hemel, Woestenborghs, Laurens, Buts, Douwen, Dierckx, Beutels, de gebroeders Volkaerts, Buyle, Van Nieuwenhuyse, Van Riel, Aerts, Vleugels, Jurgens, Driessens. Ze waren er allemaal, de kandidaten op winst en top-tien.
De afstanden (3,3 km lopen, 21 km tijdrijden en 3,1 km lopen) zorgden voor een snelle wedstrijd. Er stond veel wind (met de wind pal op kop tijdens de stroken in de open vlakte, wat het nog zwaarder maakte), maar gelukkig bleef het tijdens de wedstrijd droog en zonnig.
Ik had vanaf de start een goed gevoel beet. De eerste km aan 17 per uur verteerde ik goed en na anderhalve kilometer begon ik stilaan andere lopers in te halen en achter te laten. Na 3,3 km in 11.40 resulteerde dat in een voor mij doen degelijke 31ste plaats. En vooral: ik liep beter dan anderen die normaal altijd voor mij de wisselzone ingaan.
Na een matige eerste wissel zette ik mijn inhaalrace voort. Halverwege het fietsgedeelte was ik al opgerukt naar een 12de plaats. Ik had niet meteen supergevoel omdat ik door mijn relatief traag gemiddelde (42 km/u) het gevoel had niet snel genoeg te gaan, terwijl dat gewoon lag aan het feit dat de wind op de verkeerde plaatsen pal op kop stond. Net voor de tweede wissel kwam ik net niet aansluiten bij het groepje voor mij dat voor de vierde plaats streed, terwijl ik Glen Laurens voor me zag rijden. Wat me dan meteen ook het bewijs gaf dat ik me helemaal vooraan in de wedstrijd bevond. Ik reed de 2de beste fietstijd, amper 8 seconden trager dan voormalige wereldkampioen Woestenborghs, maar was wel sneller dan Belgisch kampioen Van Hemel.
Na een ditmaal snelle wissel begon ik in 8ste positie aan de slotrun. Ik had een goed gevoel en kreeg langs het kanaal de tegenstanders tot en met de derde plaats in het vizier. Eentje ervan kon ik remonteren en meteen ook achterlaten in het stuk met meewind. Ik dacht dat ik op weg was naar de 7de plaats, maar spijtig genoeg zaten er enkele heel sterke lopers net achter me, had ik een héél kleine inzinking en speelde ik in de laatste 500m nog drie plaatsen kwijt. Ditmaal was dat voldoende voor wél een plaats bij de eerste tien.
Gereputeerde duatleten als Buyle, Douwen (5de BK long distance), Dierckx (11de BK long distance), Beutels (12de BK long distance)... eindigden achter mij, wat toch voldoening geeft om keihard voort te werken.
Mijn rondetijden en gemiddeldes:
- 1ste lopen: 3,3 km in 11.40 (gem. 16,97 km/u) - 31ste tijd
- fietsen: 21 km in 29.50 (gem. 42,2 km/u) - 2de tijd
- 2de lopen: 3,1 km in 11.31 (gem. 16,15 km/u) - 34ste tijd
Gisteren voelde ik me goed gerecupereerd van de inspanningen en besloot ik om als afsluiter van mijn zomerduatlonseizoen ook nog de korte spurtduatlon van Waardamme mee te pikken, aangezien het op fietsafstand van mijn ouderlijke woning ligt. Deze wedstrijd gold ook als Provinciaal kampioenschap duatlon op de korte afstand. Ik startte zonder enige ambities, enerzijds door de opgestapelde vermoeidheid van zaterdag, het type wedstrijd (drafting) en de afstanden (4,5 - 19,5 - 3) die me niet echt liggen.
De loopstart was zoals altijd heel explosief. Ikzelf was zoals verwacht nog niet volledig hersteld van Viersel en bevond me na een loopronde (1,4 km) in de verste gelederen van het deelnemersveld. Ik kwam er echter stapje na stapje door en kon ook nu weer aan lichte inhaalrace beginnen. Spijtig genoeg verloor ik ditmaal wel héél veel tijd op de kop van de koers (ongeveer 2'35"), waardoor ik zonder ambities (en stress) de vijf bochtige fietsrondes in de open vlaktes aanvatte. Dat fietsgedeelte liep over praktisch hetzelfde parcours als het clubkampioenschap van de Brugse Velosport in februari 2011. Toen reed ik met twee ploegmaten rond met een gemiddelde van 38 per uur en spurtte ik voor de 4de plaats. Ditmaal reed ik op mijn eentje 42 per uur en ging de inhaalrace wel héél vlot. Zo vlot dat ik me net voor het ingaan van de laatste wissel opeens in 6de positie bleek te bevinden. En vooral: na de ongenaakbare Kenneth Vandendriessche (die bijna even snel fietste, maar daarnaast ook nog eens aan 19 per uur liep) was ik de tweede beste West-Vlaming in de race. Virtuele zilveren medaille.
Ik wisselde nu wel héél snel en had een redelijk gaatje op mijn dichtste concurrenten. Het lopen ging vlotter dan tijdens de eerste loopproef, maar dat was niet vlot genoeg om de sterkere lopers af te houden. Lepoutre, Bracke, Soetaert, Samson, Jurgens... Allemaal kwamen ze er nog over. Ik eindigde uiteindelijk 16de in de totaaluitslag en 8ste op het PK alle categorieën. Bovendien werd ik 2de op het PK bij de senioren na Stefaan Spruytte, maar dat telt voor mij niet mee. Het grappige - 't is te zeggen - daaraan is dat die Spruytte me pas net voor de laatste bocht voorbij liep en uiteindelijk drie seconden voor me eindigde...
Looptijden en gemiddeldes:
- 1ste run: 4,2 km in 0.15.25 (gem. 16,0 km/u)
- fiets: 19 km in 0.27.08 (gem. 42,0 km/u)
- 2de run: 2,85 km in 0.10.20 (gem. 16,5 km/u)
In september staan er geen duatlons meer op het programma. Als ik goed hersteld ben, trek ik woensdag naar Zonnebeke, om na lange tijd nog eens bij de elites zonder contract te rijden. Zondag staat dan het laatste grote doel van deze zomer voor de boeg met de individuele tijdrit in Wingene. Bij droog weer sluit ik volgende vrijdag 9 september de zomerwedstrijden af met een wielerkoers (ezc) voor eigen volk in Assebroek. De weken erna richt ik me op het specifieke loopwerk, om dan begin oktober aan een reeks van winterduatlons te beginnen.
Tom
vrijdag 26 augustus 2011
zondag 21 augustus 2011
Duatlon Halle en TTT Geel
Hallo!
Ook dit weekend stonden twee wedstrijden op mijn programma. Een 'kort' verslag.
Vrijdagavond trok ik naar het Vlaams-Brabantse Halle voor de populaire jaarlijkse duatlon. Het ging om een stayerwedstrijd, wat in mijn nadeel speelde. Anderzijds kregen we een lastig parcours met 16 hellingen voorgeschoteld, wat dan weer in mijn voordeel was. De afstanden bedroegen (ongeveer) 3,4 km lopen (2 rondes met elke ronde een klim), 33 km fietsen (4 rondes met elke ronde 4 hellingen) en 2,1 km lopen (één ronde met één klim + aankomst bergop op diezelfde klim). De weersomstandigheden waren ideaal: zonnig, weinig wind en +20°.
Bij de opwarming had ik al meteen het goede ritme beet. Ik had beslist om een langere loopopwarming uit te proberen en dat pakte goed uit. De explosieve loopstart (met 230 deelnemers) liet ik aan mij voorbijgaan, maar na enkele honderden meters begon ik aan mijn inhaalrace. In de tweede loopronde liep ik zelfs héél goed en kon ik (blijkbaar) gelijke tred houden met de betere lopers een minuutje voor mij. Ik kwam door in ca. 11.50, wat eigenlijk een heel degelijke tijd is. Al ben ik er zeker van dat de afstand van 3,6 km niet klopt. Het zal eerder 3,4 km geweest zijn.
In de eerste fietsronde kon ik meteen oprukken naar een 17de plaats, dus had ik een kleine dertig plaatsen goed gemaakt. Vanaf dan was het moeilijker in deze stayerwedstrijd, waarin iedereen op mijn wiel reed. Ik moest een volle ronde zwoegen om aansluiting te vinden bij een groepje van een tiental duatleten voor me. Eenmaal erbij streed ik voor de zesde plaats tegen sterke duatleten als ploegmaat Vijverman, Vanleene, Kesterman, Van Hemel, Beutels en co. Ik probeerde nog weg te rijden, maar dat bleek onmogelijk. Men viseerde vooral mijn wiel en in een stayerwedstrijd is het dan onbegonnen werk om tegen goeie fietsers het verschil te maken. Ik kwam net na Vijverman als 7de de laatste wissel binnen, met in mijn spoor een 10-tal betere lopers. (Ik reed officieel trouwens de derde beste fietstijd, iets trager dan de Belgische kampioen en even snel als de ex-wereld- en Europees kampioen; ik schrijf 'officieel' omdat de tijden van de eerste wissel erbij geteld zijn; m.a.w. het zou best kunnen dat ik de tweede, zo niet de beste fietstijd neerzette)
Ik wisselde snel, maar blijkbaar wilde ik dat iets te rap doen. Ik deed tijdens het lopen naar mijn wisselpost al mijn helm los. Blijkbaar mag dat dan nog niet, maar dat wist ik natuurlijk niet. De referee deed mij net voor de tijdsband stoppen, waardoor ik al mijn concurrenten één voor één hun slotloop zag aanvatten. Even later liet hij me dan toch maar vertrekken, maar intussen was ik wel maar 15de in de wedstrijd. In de laatste honderd meter kwam er nog één iemand over, terwijl ik in het zog van een stervend zwaantje stierf. 16de plaats dus...
De overwinning ging naar Belgisch kampioen Van Hemel voor Van Poucke, Vandendriessche, de wederoptredende ex-wereldkampioen Woestenborghs en Van Houtem.
Tijden en gemiddeldes:
- Run 1: 3,4 km in 11.50 (gem. 17,2 km/u) - 30 hoogtemeters
- Fiets: 33 km in 0.50.47 (gem. 39,0 km/u) - 440 hoogtemeters
- Run 2: 2,1 km in 07.48 (gem. 16,1 km/u) - 25 hoogtemeters
Mijn wissels verliepen perfect en toch doe ik er 1.22 over. Véél te lang. De volgende keer ga ik toch niet meer mijn helm eerder af doen.
Nog geen vierentwintig uur later stond ik in de Kempen voor een ploegentijdrit, georganiseerd door WTC Roland. Het ging om een gereputeerde wedstrijd waarvoor zelfs ploegen uit het noorden van Nederland naar België waren afgezakt. Deze ploegentijdrit stond in eerste instantie niet op het programma, maar toen Rudi De Boelpaep mij vroeg om met Wielertoerist.be deel te nemen, kon ik natuurlijk niet weigeren.
's Ochtends voelde ik al dat de duatlon van Halle nog in de benen zat. Ik probeerde de schade te beperken door nog goed op te warmen, maar eigenlijk lukte zelfs dat niet. Ik moet leren om me in het vervolg niet van anderen aan te trekken, maar gewoon naar mezelf te kijken. De ene heeft nu eenmaal geen opwarming nodig. Ik daarentegen wel. En zeker de dag na zo'n belastende intervalduatlon bergop in Halle. Onze ploeg vertrok als laatste. Rudi De Boelpaep begon aan kop, gevolgd door Tom Vandierendonck, Thomas De Rycke, Bart De Vuyst, mezelf en Jan Goddaert, vorige week nog net voor me in de duatlon van La Gileppe.
De eerste ronde was het volop zoeken naar een goeie samenwerking. Ikzelf moest zelfs even de rol lossen toen ik van kop kwam en het tempo opeens naar 56-57 per uur werd opgetrokken. In principe moet ik zo'n explosie nog aankunnen, maar onvoldoende recuperatie en een schabouwelijke opwarming beslisten daar anders over. Gelukkig wachtten mijn ploegmaten me even op en kon ik even op adem komen. Na een 10-tal kilometer kwam ik er dan stilaan door en in de slotronde slaagde ik erin om mee het tempo te bepalen. Een tempo dat trouwens nauwelijks onder de 50 per uur ging.
Na een beklijvende finale en vooral héél regelmatige rondetijden wonnen we de ploegentijdrit met een kleine zes seconden voorsprong op de tweede. Eén van de teamleden van die ploeg was overigens de Nederlandse ex-prof Jans Koerts. Wij deden 28 minuten en 2 seconden over de 22,25 kilometer, goed voor een gemiddelde van 47,5 km/u. Met dank vooral aan Rudi en de verrassend sterke Bart, die nochtans geen echt competitieverleden had!
Foto's van de ploegentijdrit volgen nog.
Nu is het tijd om enkele stevige looptrainingen te doen. Volgende week zaterdag trek ik naar Viersel voor een non drafting duatlon.
Tom
Ook dit weekend stonden twee wedstrijden op mijn programma. Een 'kort' verslag.
Vrijdagavond trok ik naar het Vlaams-Brabantse Halle voor de populaire jaarlijkse duatlon. Het ging om een stayerwedstrijd, wat in mijn nadeel speelde. Anderzijds kregen we een lastig parcours met 16 hellingen voorgeschoteld, wat dan weer in mijn voordeel was. De afstanden bedroegen (ongeveer) 3,4 km lopen (2 rondes met elke ronde een klim), 33 km fietsen (4 rondes met elke ronde 4 hellingen) en 2,1 km lopen (één ronde met één klim + aankomst bergop op diezelfde klim). De weersomstandigheden waren ideaal: zonnig, weinig wind en +20°.
Bij de opwarming had ik al meteen het goede ritme beet. Ik had beslist om een langere loopopwarming uit te proberen en dat pakte goed uit. De explosieve loopstart (met 230 deelnemers) liet ik aan mij voorbijgaan, maar na enkele honderden meters begon ik aan mijn inhaalrace. In de tweede loopronde liep ik zelfs héél goed en kon ik (blijkbaar) gelijke tred houden met de betere lopers een minuutje voor mij. Ik kwam door in ca. 11.50, wat eigenlijk een heel degelijke tijd is. Al ben ik er zeker van dat de afstand van 3,6 km niet klopt. Het zal eerder 3,4 km geweest zijn.
In de eerste fietsronde kon ik meteen oprukken naar een 17de plaats, dus had ik een kleine dertig plaatsen goed gemaakt. Vanaf dan was het moeilijker in deze stayerwedstrijd, waarin iedereen op mijn wiel reed. Ik moest een volle ronde zwoegen om aansluiting te vinden bij een groepje van een tiental duatleten voor me. Eenmaal erbij streed ik voor de zesde plaats tegen sterke duatleten als ploegmaat Vijverman, Vanleene, Kesterman, Van Hemel, Beutels en co. Ik probeerde nog weg te rijden, maar dat bleek onmogelijk. Men viseerde vooral mijn wiel en in een stayerwedstrijd is het dan onbegonnen werk om tegen goeie fietsers het verschil te maken. Ik kwam net na Vijverman als 7de de laatste wissel binnen, met in mijn spoor een 10-tal betere lopers. (Ik reed officieel trouwens de derde beste fietstijd, iets trager dan de Belgische kampioen en even snel als de ex-wereld- en Europees kampioen; ik schrijf 'officieel' omdat de tijden van de eerste wissel erbij geteld zijn; m.a.w. het zou best kunnen dat ik de tweede, zo niet de beste fietstijd neerzette)
Ik wisselde snel, maar blijkbaar wilde ik dat iets te rap doen. Ik deed tijdens het lopen naar mijn wisselpost al mijn helm los. Blijkbaar mag dat dan nog niet, maar dat wist ik natuurlijk niet. De referee deed mij net voor de tijdsband stoppen, waardoor ik al mijn concurrenten één voor één hun slotloop zag aanvatten. Even later liet hij me dan toch maar vertrekken, maar intussen was ik wel maar 15de in de wedstrijd. In de laatste honderd meter kwam er nog één iemand over, terwijl ik in het zog van een stervend zwaantje stierf. 16de plaats dus...
De overwinning ging naar Belgisch kampioen Van Hemel voor Van Poucke, Vandendriessche, de wederoptredende ex-wereldkampioen Woestenborghs en Van Houtem.
Tijden en gemiddeldes:
- Run 1: 3,4 km in 11.50 (gem. 17,2 km/u) - 30 hoogtemeters
- Fiets: 33 km in 0.50.47 (gem. 39,0 km/u) - 440 hoogtemeters
- Run 2: 2,1 km in 07.48 (gem. 16,1 km/u) - 25 hoogtemeters
Mijn wissels verliepen perfect en toch doe ik er 1.22 over. Véél te lang. De volgende keer ga ik toch niet meer mijn helm eerder af doen.
Nog geen vierentwintig uur later stond ik in de Kempen voor een ploegentijdrit, georganiseerd door WTC Roland. Het ging om een gereputeerde wedstrijd waarvoor zelfs ploegen uit het noorden van Nederland naar België waren afgezakt. Deze ploegentijdrit stond in eerste instantie niet op het programma, maar toen Rudi De Boelpaep mij vroeg om met Wielertoerist.be deel te nemen, kon ik natuurlijk niet weigeren.
's Ochtends voelde ik al dat de duatlon van Halle nog in de benen zat. Ik probeerde de schade te beperken door nog goed op te warmen, maar eigenlijk lukte zelfs dat niet. Ik moet leren om me in het vervolg niet van anderen aan te trekken, maar gewoon naar mezelf te kijken. De ene heeft nu eenmaal geen opwarming nodig. Ik daarentegen wel. En zeker de dag na zo'n belastende intervalduatlon bergop in Halle. Onze ploeg vertrok als laatste. Rudi De Boelpaep begon aan kop, gevolgd door Tom Vandierendonck, Thomas De Rycke, Bart De Vuyst, mezelf en Jan Goddaert, vorige week nog net voor me in de duatlon van La Gileppe.
De eerste ronde was het volop zoeken naar een goeie samenwerking. Ikzelf moest zelfs even de rol lossen toen ik van kop kwam en het tempo opeens naar 56-57 per uur werd opgetrokken. In principe moet ik zo'n explosie nog aankunnen, maar onvoldoende recuperatie en een schabouwelijke opwarming beslisten daar anders over. Gelukkig wachtten mijn ploegmaten me even op en kon ik even op adem komen. Na een 10-tal kilometer kwam ik er dan stilaan door en in de slotronde slaagde ik erin om mee het tempo te bepalen. Een tempo dat trouwens nauwelijks onder de 50 per uur ging.
Na een beklijvende finale en vooral héél regelmatige rondetijden wonnen we de ploegentijdrit met een kleine zes seconden voorsprong op de tweede. Eén van de teamleden van die ploeg was overigens de Nederlandse ex-prof Jans Koerts. Wij deden 28 minuten en 2 seconden over de 22,25 kilometer, goed voor een gemiddelde van 47,5 km/u. Met dank vooral aan Rudi en de verrassend sterke Bart, die nochtans geen echt competitieverleden had!
Foto's van de ploegentijdrit volgen nog.
Nu is het tijd om enkele stevige looptrainingen te doen. Volgende week zaterdag trek ik naar Viersel voor een non drafting duatlon.
Tom
maandag 15 augustus 2011
Druk wedstrijdweekend!
Hallo!
Afgelopen weekend nam ik deel aan drie wedstrijden. Een kort overzicht:
- Zaterdagochtend (10.04) ging ik van start in individuele klimtijdrit van de Gileppe Trophy. Het parcours (26 km) voerde over de klim naar de Baraque Michel. In totaal goed voor een tiental km klimwerk. Ik had door omstandigheden een gebrekkige opwarming en voelde dat meteen tijdens de tijdrit. Ik kon stevig tempo maken, maar viel toch enkele keren stil. Het uiteindelijke resultaat was een ontgoochelende 44'18", goed voor de 6de plaats.
- Zaterdagnamiddag (14.00) was er dan een duatlon over hetzelfde traject. De duatlon van La Gileppe is meteen ook de lastigste korte duatlon op de weg in België, bij mijn weten. Na een zeer matige looptijd reed ik een heel sterke fietsproef, waarbij ik alleen nipt voorafgegaan werd door TTI-ploegmaat Jeroen Snick, meteen ook de latere verdiende winnaar na een indrukwekkende staaltje klimwerk. De derde beste fietser, Axel Van Liefferinge (nochtans één van de beste duatleten in België), werd zomaar eventjes op twee minuten gezet. Andere bekende namen kregen zelfs drie, vier minuten aan de broek gesmeerd. Ik begon door mijn sterk fietsgedeelte als 8ste aan de afsluitende 2,5 km lopen. In de slotkilometer kreeg ik echter te kampen met maagkrampen. Bij elke ademhaling deed het verschrikkelijk pijn, waardoor ik zelfs even moest stoppen. Eigen schuld, want ik had bij gebrek aan normale voeding voor een grote rijsttaart gekozen, 2,5 uur voor de duatlon. Het resultaat was een 14de plaats, weliswaar in de buurt van sterke duatleten, waaronder meervoudig Belgisch kampioen winterduatlon lange afstand Pieter Bracke, maar de ontgoocheling overheerste. Het lopen wil dit jaar maar niet lukken. Als ik mijn looptijden van vorig jaar had gehaald, deed ik gegarandeerd mee voor top-vijf, misschien zelfs nog wat dichter. Spijtig!
- Zondagnamiddag (15.25) reed ik dan nog de Eandis Open, een individuele tijdrit in Oostende langs het kanaal. Goed voor 24 km in totaal. Ik had uiteraard geen superbenen, maar ging toch goed vooruit. Dat resulteerde in een tijd van 32'28", goed voor een 5de plaats in de algemene uitslag.
Enkele foto's:
Afgelopen weekend nam ik deel aan drie wedstrijden. Een kort overzicht:
- Zaterdagochtend (10.04) ging ik van start in individuele klimtijdrit van de Gileppe Trophy. Het parcours (26 km) voerde over de klim naar de Baraque Michel. In totaal goed voor een tiental km klimwerk. Ik had door omstandigheden een gebrekkige opwarming en voelde dat meteen tijdens de tijdrit. Ik kon stevig tempo maken, maar viel toch enkele keren stil. Het uiteindelijke resultaat was een ontgoochelende 44'18", goed voor de 6de plaats.
- Zaterdagnamiddag (14.00) was er dan een duatlon over hetzelfde traject. De duatlon van La Gileppe is meteen ook de lastigste korte duatlon op de weg in België, bij mijn weten. Na een zeer matige looptijd reed ik een heel sterke fietsproef, waarbij ik alleen nipt voorafgegaan werd door TTI-ploegmaat Jeroen Snick, meteen ook de latere verdiende winnaar na een indrukwekkende staaltje klimwerk. De derde beste fietser, Axel Van Liefferinge (nochtans één van de beste duatleten in België), werd zomaar eventjes op twee minuten gezet. Andere bekende namen kregen zelfs drie, vier minuten aan de broek gesmeerd. Ik begon door mijn sterk fietsgedeelte als 8ste aan de afsluitende 2,5 km lopen. In de slotkilometer kreeg ik echter te kampen met maagkrampen. Bij elke ademhaling deed het verschrikkelijk pijn, waardoor ik zelfs even moest stoppen. Eigen schuld, want ik had bij gebrek aan normale voeding voor een grote rijsttaart gekozen, 2,5 uur voor de duatlon. Het resultaat was een 14de plaats, weliswaar in de buurt van sterke duatleten, waaronder meervoudig Belgisch kampioen winterduatlon lange afstand Pieter Bracke, maar de ontgoocheling overheerste. Het lopen wil dit jaar maar niet lukken. Als ik mijn looptijden van vorig jaar had gehaald, deed ik gegarandeerd mee voor top-vijf, misschien zelfs nog wat dichter. Spijtig!
- Zondagnamiddag (15.25) reed ik dan nog de Eandis Open, een individuele tijdrit in Oostende langs het kanaal. Goed voor 24 km in totaal. Ik had uiteraard geen superbenen, maar ging toch goed vooruit. Dat resulteerde in een tijd van 32'28", goed voor een 5de plaats in de algemene uitslag.
Enkele foto's:
donderdag 11 augustus 2011
23ste op BK duatlon long distance
Hallo!
Zondag was ik aan de slag in Geel, voor mijn eerste Powerman ooit die ook meteen gold als Belgisch kampioenschap duatlon long distance. Door de langere afstanden ging het (uitzonderlijk voor Vlaanderen) uiteraard ook om een non drafting (niet-stayerwedstrijd), wat in mijn voordeel zou spelen.
Afstanden:
- 10 km lopen (in werkelijkheid 10,5)
- 60 km tijdrijden
- 10 km lopen (in werkelijkheid iets meer)
Weer: héél veel ZW-wind, waardoor we hoofdzakelijk zijwind hadden tijdens het fietsgedeelte, zonnig, half bewolkt, droog!
Wedstrijd:
- Vooraf had ik afgesproken met Christophe Fieuw en Giovanni Bultynck om samen te lopen. 15 per uur was het doel, maar dat werd iets trager. Het parcours liep hoofdzakelijk over grasvelden en door de regen van de voorbije dagen lag het er een beetje vettig bij, met hier en daar een plas. Ik had niet echt een goed gevoel tijdens die eerste loopproef, maar kon wel makkelijk hetzelfde tempo aanhouden gedurende de volledige 10,5 km.
- Eenmaal op de fiets begon de verwachte inhaalrace. Ik ging goed vooruit, iets meer dan 40 per uur, wat op het vrij bochtige parcours (+ tegenvallende windrichting) niet slecht was. Ik had echter weer geen echt supergevoel, maar kon wel blijven tempo rijden, terwijl ik voortdurend ook andere duatleten inhaalde en achterliet.
- De slotloop begon vreselijk. De overgang van tijdrit- naar loophouding is sowieso al zeer belastend voor de rug, maar zondag had ik er enorm last van. Daardoor verzeilde ik in een slentergangetje (10-12 km/u) en zag het ernaar uit dat ik zelfs een tijd onder de drie uur zeker niet zou kunnen halen. Maar dan, opeens, kwam ik erdoor tijdens de laatste kilometers en begon ik terug anderen voorbij te steken. De laatste 3 km gingen vlot en toen ik de finish overschreed had ik niet het gevoel alles eruitgehaald te hebben. Dat in tegenstelling tot de blijkbaar vele lijken die de aankomst overschreden.
Uitslag:
41ste in de totaaluitslag, maar dit was dan ook een wedstrijd van wereldniveau met de Franse, Duitse, Deense, Zwitserse, Luxemburgse, Nederlandse, Oostenrijkse en Belgische top aan de start...
Ik reed bovendien de vierde beste fietstijd van alle Belgen; alleen Jochen Neyrinck, Joeri Vansteelant en Kris Steyaert deden ietsje beter, maar reden wel met een veel betere fiets én met het voordeel in de buurt van de sterke buitenlanders te kunnen rijden, wat altijd voordeliger is, zelfs al ging het om een non-drafting!
Belgisch kampioenschap long distance: 23ste. Ik begon blijkbaar nog als 14de aan de slotloop, slechts een minuutje van de top-tien verwijderd. Maar het vervolg kent u al.
In de officiële uitslag van het BK ben ik zelfs top-20, omdat diegenen zonder licentie niet meetellen. Maar goed, voor mij telt dat niet.
Conclusie:
Dit smaakt naar meer, vooral omdat ik zeker vijf (misschien wel tien of meer) minuten sneller zou moeten kunnen lopen. Maar dit jaar loop ik iets trager dan in 2010, zelfs al is de basisconditie een stuk beter en breder. En ik mag niet vergeten dat ik nog maar anderhalf jaar aan het lopen ben. Hoe dan ook, Rome is ook niet op één dag gebouwd.
Ook het fietsen kan nog beter. Daar ben ik zeker van, zelfs al is het nu al méér dan goed dat ik wedijver met de (wereld)top. Een betere fiets zou al een extra opstapje zijn naar absolute toptijden...
Dit weekend ben ik op meerdere fronten actief. Zaterdag neem ik deel aan zowel de individuele klimtijdrit als de duatlon van de Gileppe Trophy. Zondag pik ik dan ook nog de Eandis Open in Oostende mee, waar we een individuele tijdrit over 24 km voorgeschoteld krijgen.
Tom
Laatste loopkilometers in Geel
Zondag was ik aan de slag in Geel, voor mijn eerste Powerman ooit die ook meteen gold als Belgisch kampioenschap duatlon long distance. Door de langere afstanden ging het (uitzonderlijk voor Vlaanderen) uiteraard ook om een non drafting (niet-stayerwedstrijd), wat in mijn voordeel zou spelen.
Afstanden:
- 10 km lopen (in werkelijkheid 10,5)
- 60 km tijdrijden
- 10 km lopen (in werkelijkheid iets meer)
Weer: héél veel ZW-wind, waardoor we hoofdzakelijk zijwind hadden tijdens het fietsgedeelte, zonnig, half bewolkt, droog!
Wedstrijd:
- Vooraf had ik afgesproken met Christophe Fieuw en Giovanni Bultynck om samen te lopen. 15 per uur was het doel, maar dat werd iets trager. Het parcours liep hoofdzakelijk over grasvelden en door de regen van de voorbije dagen lag het er een beetje vettig bij, met hier en daar een plas. Ik had niet echt een goed gevoel tijdens die eerste loopproef, maar kon wel makkelijk hetzelfde tempo aanhouden gedurende de volledige 10,5 km.
- Eenmaal op de fiets begon de verwachte inhaalrace. Ik ging goed vooruit, iets meer dan 40 per uur, wat op het vrij bochtige parcours (+ tegenvallende windrichting) niet slecht was. Ik had echter weer geen echt supergevoel, maar kon wel blijven tempo rijden, terwijl ik voortdurend ook andere duatleten inhaalde en achterliet.
- De slotloop begon vreselijk. De overgang van tijdrit- naar loophouding is sowieso al zeer belastend voor de rug, maar zondag had ik er enorm last van. Daardoor verzeilde ik in een slentergangetje (10-12 km/u) en zag het ernaar uit dat ik zelfs een tijd onder de drie uur zeker niet zou kunnen halen. Maar dan, opeens, kwam ik erdoor tijdens de laatste kilometers en begon ik terug anderen voorbij te steken. De laatste 3 km gingen vlot en toen ik de finish overschreed had ik niet het gevoel alles eruitgehaald te hebben. Dat in tegenstelling tot de blijkbaar vele lijken die de aankomst overschreden.
Uitslag:
41ste in de totaaluitslag, maar dit was dan ook een wedstrijd van wereldniveau met de Franse, Duitse, Deense, Zwitserse, Luxemburgse, Nederlandse, Oostenrijkse en Belgische top aan de start...
Ik reed bovendien de vierde beste fietstijd van alle Belgen; alleen Jochen Neyrinck, Joeri Vansteelant en Kris Steyaert deden ietsje beter, maar reden wel met een veel betere fiets én met het voordeel in de buurt van de sterke buitenlanders te kunnen rijden, wat altijd voordeliger is, zelfs al ging het om een non-drafting!
Belgisch kampioenschap long distance: 23ste. Ik begon blijkbaar nog als 14de aan de slotloop, slechts een minuutje van de top-tien verwijderd. Maar het vervolg kent u al.
In de officiële uitslag van het BK ben ik zelfs top-20, omdat diegenen zonder licentie niet meetellen. Maar goed, voor mij telt dat niet.
Conclusie:
Dit smaakt naar meer, vooral omdat ik zeker vijf (misschien wel tien of meer) minuten sneller zou moeten kunnen lopen. Maar dit jaar loop ik iets trager dan in 2010, zelfs al is de basisconditie een stuk beter en breder. En ik mag niet vergeten dat ik nog maar anderhalf jaar aan het lopen ben. Hoe dan ook, Rome is ook niet op één dag gebouwd.
Ook het fietsen kan nog beter. Daar ben ik zeker van, zelfs al is het nu al méér dan goed dat ik wedijver met de (wereld)top. Een betere fiets zou al een extra opstapje zijn naar absolute toptijden...
Dit weekend ben ik op meerdere fronten actief. Zaterdag neem ik deel aan zowel de individuele klimtijdrit als de duatlon van de Gileppe Trophy. Zondag pik ik dan ook nog de Eandis Open in Oostende mee, waar we een individuele tijdrit over 24 km voorgeschoteld krijgen.
Tom
Laatste loopkilometers in Geel
zaterdag 6 augustus 2011
Powerman Geel = BK duatlon long distance
Hallo!
Morgen trek ik naar Geel voor mijn eerste Powerman op de weg die dit jaar ook geldt als Belgisch Kampioenschap duatlon lange afstand. Het wordt, na Ath, meteen ook mijn tweede niet-stayerwedstrijd ooit.
De afstanden: 10 km lopen - 60 km tijdrijden - 10 km lopen.
Website: www.powerman.be
Deelnemers: de volledige Belgische top met uitzondering van de geblesseerde Pieter Rijnders + de betere buitenlanders uit Frankrijk, Zwitserland, Nederland, Duitsland en Luxemburg
Hopelijk heb ik goeie benen, want lastig wordt het zeker!
Tom
Morgen trek ik naar Geel voor mijn eerste Powerman op de weg die dit jaar ook geldt als Belgisch Kampioenschap duatlon lange afstand. Het wordt, na Ath, meteen ook mijn tweede niet-stayerwedstrijd ooit.
De afstanden: 10 km lopen - 60 km tijdrijden - 10 km lopen.
Website: www.powerman.be
Deelnemers: de volledige Belgische top met uitzondering van de geblesseerde Pieter Rijnders + de betere buitenlanders uit Frankrijk, Zwitserland, Nederland, Duitsland en Luxemburg
Hopelijk heb ik goeie benen, want lastig wordt het zeker!
Tom
Abonneren op:
Posts (Atom)