Hallo!
Een nieuw jaar, een nieuw seizoen, een nieuwe ploeg (in mijn geval ploegen) en dus ook nieuwe doelen. 2010 betekende een eerste, voorzichtige aanzet tot mijn overstap naar de duatlonsport. 2011 wordt dat volledig, met de nadruk op de langere non-draftings, wedstrijden waarbij je tijdens het fietsen niet in elkaars wiel mag rijden.
Zoals eind oktober al aangegeven, maak ik momenteel deel uit van het Triathlon Team Ieper. Tot nu toe verloopt de samenwerking vlekkeloos en ik ben ervan overtuigd dat dit zo zal blijven.
In mijn poging om die duatlondoelen zo goed mogelijk na te streven, zocht ik een wielerclub om ook (grotere) wedstrijden op de weg te betwisten. Die ploeg vond ik ook met de Koninklijke Brugse Velosport, de ploeg waar ik van juli 2002 tot december 2004 al deel van uitmaakte.
Intussen staat ook mijn programma tot september 2011 in grote lijnen vast. Onderstaande wedstrijden zullen de pilaren zijn waarop komend seizoen gebouwd zal worden. De wedstrijden die in vetjes staan aangeduid, zijn de grote hoofddoelen.
KROKUSVAKANTIE (BEGIN MAART) Trainingsstage (?)
ZON 27.03 GELUWE (SD Duatlon Drafting / 10-40-5)
DIN 12.04 RUDDERVOORDE (PK tijdrijden EZC / 24,060 km)
ZON 17.04 HORST A/D MAAS (NL) (Powerman Nederland / 15-60-7,5)
ZON 08.05 RUDDERVOORDE (SD Duatlon non-drafting / 5-22-3)
ZON 15.05 CHAUMONT (FR) (Duathlon LD / 15-74-11)
DIN 21.06 GELUWE (Interclub 1.12)
VRI/ZON 01/03.07 SPAR ARDEN CHALLENGE (2.12)
WOE/ZAT 06/16.07 Trainingsstage PROVENCE
ZON 24.07 FOS / PYRENEEËN (FR) (Duathlon Internat. Val d’Aran / 8-90-8)
ZON 07.08 GEEL (Powerman Vlaanderen / 10-60-10)
ZAT 13.08 LA GILEPPE TROPHY (Ind. tijdrit / 26 km + Duatlon / 5-26-2,5)
WOE 24.08 TORHOUT (PK op de weg voor EZC)
ZON 28.08 CAMBRAI (FR) (Duathlon LD / 6-90-21)
Vanaf half januari begint een lange opbouwperiode naar eind maart. Vanaf begin februari zal ik regelmatig voorbereidende wedstrijden (loopwedstrijden, duatlons en wielerwedstrijden) in mijn programma opnemen. Later meer daarvoor. Nu eerst gezond worden en 100% fysieke en mentale frisheid terugvinden.
Tot de volgende!
Tom
maandag 27 december 2010
vrijdag 24 december 2010
Bacterie in de lever
Intussen ligt Kasterlee al vijf dagen achter ons, maar de gevolgen zijn nog lang niet verteerd. Maandag voelde ik me al niet goed en sindsdien is het alleen maar verergerd. Koorts, zware hoestbuien, emmers snot... Vanochtend kon ik het echt niet meer houden en ging ik op consultatie bij de dokter. Eerst dacht hij dat ik een zware griep had. Ik moest ook foto's laten nemen van mijn longen, maar de resultaten daarvan bleken gelukkig negatief. Met andere woorden: geen longontsteking.
Vanavond kreeg ik dan de uitslag van mijn bloedafname. Die wees vooral op een mycoplasma in de lever. Dat is een soort bacterie die kan leiden tot bv. een longontsteking en vaak op scholen wordt opgedaan. De huisarts gaat er zelfs vanuit dat ik het al in de week voor Kasterlee moet hebben opgelopen. Dat zou dan meteen ook een verklaring kunnen zijn voor de steken in mijn maag tijdens de wedstrijd. Als dit allemaal klopt, is het eigenlijk nog best verwonderlijk dat ik zondag na zes uur wedstrijd nog als 15de doorkwam...
Maandag moet ik opnieuw mijn bloed laten controleren, zodat de dokter kan beslissen of ik een antibioticakuur moet volgen. Ik kreeg tot eind volgende week een verbod om te sporten en om buiten te gaan. Ik zal dus ook niet kunnen deelnemen aan de duo-winterduatlon in Maldegem-Kleit van volgende week woensdag. Hopelijk vind ik nog een waardige vervanger om Tom Meire bij te staan...
Tot de volgende... hopelijk dan met beter nieuws.
Vanavond kreeg ik dan de uitslag van mijn bloedafname. Die wees vooral op een mycoplasma in de lever. Dat is een soort bacterie die kan leiden tot bv. een longontsteking en vaak op scholen wordt opgedaan. De huisarts gaat er zelfs vanuit dat ik het al in de week voor Kasterlee moet hebben opgelopen. Dat zou dan meteen ook een verklaring kunnen zijn voor de steken in mijn maag tijdens de wedstrijd. Als dit allemaal klopt, is het eigenlijk nog best verwonderlijk dat ik zondag na zes uur wedstrijd nog als 15de doorkwam...
Maandag moet ik opnieuw mijn bloed laten controleren, zodat de dokter kan beslissen of ik een antibioticakuur moet volgen. Ik kreeg tot eind volgende week een verbod om te sporten en om buiten te gaan. Ik zal dus ook niet kunnen deelnemen aan de duo-winterduatlon in Maldegem-Kleit van volgende week woensdag. Hopelijk vind ik nog een waardige vervanger om Tom Meire bij te staan...
Tot de volgende... hopelijk dan met beter nieuws.
zondag 19 december 2010
Inzinking in de Hel
Hallo!
Vandaag nam ik dus deel aan de veelbesproken Powerman van Kasterlee, die door zijn specifiek en vooral extreem karakter ook wel de 'Hel van Kasterlee' wordt genoemd.
Ik startte door de weersomstandigheden (spekglad parcours) met niet al te veel ambities. Ik wilde vooral afwachten hoe ik het zou doen op een parcours dat in het verleden het mijne niet bleek te zijn.
Ondanks talloze slippers en valpartijen kwam ik na een verschrikkelijke MTB-proef door als 15de, net voor outsider Walter Aerts én met uitzicht op een veel dichtere ereplaats. Op een modderig fietsparcours was ik ongetwijfeld veel dichter geëindigd en had ik veel meer tijd gewonnen op de mindere fietsers.
Ik had echter sinds zaterdagavond al last ondervonden aan mijn maag (slechte vertering, altijd terugkerende steken in de maagstreek, ...) en dat bleek ook zondag het geval. De eerste loopproef had ik er al last van ondervonden, terwijl het tijdens de MTB-proef nog meeviel. Logisch, want de maag is amper in beweging als je zit. Na amper een km van het laatste loopgedeelte van 30 km voelde ik de steken en chronische pijn weer terugkeren. Na 3 km stopte ik voor een eerste maal om langs de kant van de weg een 'grote' behoefte te doen. Toch wilde ik niet opgeven (al was dat misschien slimmer geweest), want deze wedstrijd betekende voor mij een soort van afscheid aan mijn in juli overleden grootmoeder, van wie ik toen geen afscheid kon nemen door een fietsvakantie in Oostenrijk.
Feit was wel dat ik geen voeding en drank tot me kon nemen. Enkel wat cola, maar zelfs dat zorgde voor pijnlijke steken. Dan maar de schade proberen te beperken, maar hoe meer de kilometers vorderden, hoe (mentaal) pijnlijker het werd. De tweede looptoer liep ik voortdurend tussen de 7 en de 8 kilometer per uur, aan een hartslag van om en bij de 115 slagen per minuut. Een prachtig voorbeeld van een hongerklop. Ik maakte het al eens mee in de Marmotte van 2005, toen door een tekort aan eten. Ditmaal lag het aan de ontstoken maag die geen voedsel of drank meer verdroeg. Pijnlijk.
De ontvangst op de rode loper in Kasterlee was toch nog een mooie afsluiter. Mijn gedachten waren ergens anders, maar dit nemen ze mij niet meer af. Hier kom ik nog terug. En dan zal het niet zijn om 59ste te eindigen...
Ik wil nog enkele mensen bedanken die mij vandaag, de voorbije maanden en vroeger bijstonden:
- mijn in juli overleden grootmoeder van moeders kant, bij wie ik vroeger de vakanties van mijn leven beleefde
- schoonbroer Kurt, die mij vandaag bevoorraadde en daarna ook per fiets begeleidde
- vader Bart, die mij bevoorraadde
- Frederik Degrande, die met mij de verplaatsing naar Kasterlee maakte en het ideale gezelschap vormde
- trainer en vertrouwenspersoon Niki Devoldere, die mij in nauwelijks anderhalve maand een enorme progressie deed maken (spijtig genoeg afgerond met een wanprestatie, maar ons werk is nog lang niet af!)
- mijn grootouders van vaders kant uit Eernegem, bij wie ik de voorbije maand altijd kon overnachten als de weersomstandigheden het niet toelieten om na het werk huiswaarts te fietsen
- Ivan Debruyn, de apotheker van om de hoek die zelf triatleet is en voor mij altijd klaarstond met allerlei tips
- sportdokters Joost De Maeseneer en Piet De Moor die mij ook altijd met raad en daad bijstonden en mij voor de wedstrijd zelfs nog een berichtje stuurden om mij geluk te wensen
- mijn ploeg Triathlon Team Ieper, die mij de kans geeft om deze prachtige sport zo efficiënt mogelijk te beoefenen
- alle andere mensen die mij de voorbije maanden op een of andere manier bijstonden.
Nu volgen zeker drie weken van herstel. Op woensdag 29 december neem ik samen met Tom Meire deel aan de duo-winterduatlon van Maldegem-Kleit. Voorts staan er enkele rustige loslooptrainingen op het programma tijdens de kerstvakantie.
Bad things make you stronger!
Tot de volgende!
Tom
Vandaag nam ik dus deel aan de veelbesproken Powerman van Kasterlee, die door zijn specifiek en vooral extreem karakter ook wel de 'Hel van Kasterlee' wordt genoemd.
Ik startte door de weersomstandigheden (spekglad parcours) met niet al te veel ambities. Ik wilde vooral afwachten hoe ik het zou doen op een parcours dat in het verleden het mijne niet bleek te zijn.
Ondanks talloze slippers en valpartijen kwam ik na een verschrikkelijke MTB-proef door als 15de, net voor outsider Walter Aerts én met uitzicht op een veel dichtere ereplaats. Op een modderig fietsparcours was ik ongetwijfeld veel dichter geëindigd en had ik veel meer tijd gewonnen op de mindere fietsers.
Ik had echter sinds zaterdagavond al last ondervonden aan mijn maag (slechte vertering, altijd terugkerende steken in de maagstreek, ...) en dat bleek ook zondag het geval. De eerste loopproef had ik er al last van ondervonden, terwijl het tijdens de MTB-proef nog meeviel. Logisch, want de maag is amper in beweging als je zit. Na amper een km van het laatste loopgedeelte van 30 km voelde ik de steken en chronische pijn weer terugkeren. Na 3 km stopte ik voor een eerste maal om langs de kant van de weg een 'grote' behoefte te doen. Toch wilde ik niet opgeven (al was dat misschien slimmer geweest), want deze wedstrijd betekende voor mij een soort van afscheid aan mijn in juli overleden grootmoeder, van wie ik toen geen afscheid kon nemen door een fietsvakantie in Oostenrijk.
Feit was wel dat ik geen voeding en drank tot me kon nemen. Enkel wat cola, maar zelfs dat zorgde voor pijnlijke steken. Dan maar de schade proberen te beperken, maar hoe meer de kilometers vorderden, hoe (mentaal) pijnlijker het werd. De tweede looptoer liep ik voortdurend tussen de 7 en de 8 kilometer per uur, aan een hartslag van om en bij de 115 slagen per minuut. Een prachtig voorbeeld van een hongerklop. Ik maakte het al eens mee in de Marmotte van 2005, toen door een tekort aan eten. Ditmaal lag het aan de ontstoken maag die geen voedsel of drank meer verdroeg. Pijnlijk.
De ontvangst op de rode loper in Kasterlee was toch nog een mooie afsluiter. Mijn gedachten waren ergens anders, maar dit nemen ze mij niet meer af. Hier kom ik nog terug. En dan zal het niet zijn om 59ste te eindigen...
Ik wil nog enkele mensen bedanken die mij vandaag, de voorbije maanden en vroeger bijstonden:
- mijn in juli overleden grootmoeder van moeders kant, bij wie ik vroeger de vakanties van mijn leven beleefde
- schoonbroer Kurt, die mij vandaag bevoorraadde en daarna ook per fiets begeleidde
- vader Bart, die mij bevoorraadde
- Frederik Degrande, die met mij de verplaatsing naar Kasterlee maakte en het ideale gezelschap vormde
- trainer en vertrouwenspersoon Niki Devoldere, die mij in nauwelijks anderhalve maand een enorme progressie deed maken (spijtig genoeg afgerond met een wanprestatie, maar ons werk is nog lang niet af!)
- mijn grootouders van vaders kant uit Eernegem, bij wie ik de voorbije maand altijd kon overnachten als de weersomstandigheden het niet toelieten om na het werk huiswaarts te fietsen
- Ivan Debruyn, de apotheker van om de hoek die zelf triatleet is en voor mij altijd klaarstond met allerlei tips
- sportdokters Joost De Maeseneer en Piet De Moor die mij ook altijd met raad en daad bijstonden en mij voor de wedstrijd zelfs nog een berichtje stuurden om mij geluk te wensen
- mijn ploeg Triathlon Team Ieper, die mij de kans geeft om deze prachtige sport zo efficiënt mogelijk te beoefenen
- alle andere mensen die mij de voorbije maanden op een of andere manier bijstonden.
Nu volgen zeker drie weken van herstel. Op woensdag 29 december neem ik samen met Tom Meire deel aan de duo-winterduatlon van Maldegem-Kleit. Voorts staan er enkele rustige loslooptrainingen op het programma tijdens de kerstvakantie.
Bad things make you stronger!
Tot de volgende!
Tom
vrijdag 17 december 2010
Demonen
Zaterdag 19 december 2009, klokslag 12.40. Op het forum van de Hel van Kasterlee laat ene Prutpot volgend berichtje achter: 'Grootste vijand is volgens mij de koude, te weinig drinken en eten. Maar de hel zou de hel niet zijn als den duvel niets meer in petto had. Hij heeft zijn stoof uit gedaan, maar wees gerust, hij broedt op iets vies.'
De 8ste editie van de Hel zou haar naam uiteindelijk alle eer aandoen. Anderhalve sneeuwstorm teisterde de wedstrijd, alsof de duivel er zich mee gemoeid had.
Vrijdag 17 december 2010. De weersvoorspellingen voor komende zondag voorspellen weinig goeds. Afgelopen nacht kregen we een eerste sneeuwtapijt onder onze voeten geschoven. Zaterdagavond en -nacht volgt een tweede. Alsof de duivel er zich weer mee gemoeid heeft.
De 9de editie zal haar naam alweer alle eer aandoen. Maar hoe kan het ook anders. Welke gek ziet het zitten om op de kortste - en vaak ook koudste - dag van het jaar eerst 15,2 km te lopen, vervolgens 105 km met zijn mountainbike door modder of sneeuw te ploeteren, om dan nog eens af te sluiten met een gezondheidsloopje van goed 30 km.
Tijdig en gecontroleerd eten en drinken, nooit in overdrive gaan, geen overbodige risico's nemen maar anderzijds ook niet de sul uithangen, nooit panikeren bij een van de (vele) dipjes die voortdurend om de hoek loeren. Kortom, het kopje erbij houden en je eigen wedstrijd rijden. Het is de enige manier om de wedstrijd op een treffelijke manier te beëindigen en om alle demonen uit dat lijf weg te jagen.
De voorbije weken hebben mij getoond dat de conditie voortreffelijk is. Hoe dan ook is de huidige staat (sneeuw) van het parcours niet in mijn voordeel. Verre van. Maar de motivatie is daarom niet minder groot. Laat die demonen dus maar komen! We gaan ervoor. Mét een hoger doel! Bij pech desnoods te voet!
Dolus an virtus, qui in hoste requirat
zondag 12 december 2010
Het (voorbereidende) werk is af!
Zo, de laatste zware training zit erop. Het aftellen naar Kasterlee kan stilaan beginnen. Gisteren deed ik de loopronde van goed 15 km aan wedstrijdtempo om meteen op de mountainbike te springen voor vier ronden op het fameuze Bloso-parcours van goed 25 km.
Nu nog gezond blijven en vooral hopen op genadige weersomstandigheden, want het parcours lag er gisteren bij alsof ze het daar speciaal voor mij hadden neergeplant. Extreme vrieskou (met een spekgladde omloop als gevolg) zou dramatisch zijn voor mij.
Tot de volgende!
Tom
--------
Nu nog gezond blijven en vooral hopen op genadige weersomstandigheden, want het parcours lag er gisteren bij alsof ze het daar speciaal voor mij hadden neergeplant. Extreme vrieskou (met een spekgladde omloop als gevolg) zou dramatisch zijn voor mij.
Tot de volgende!
Tom
--------
zaterdag 4 december 2010
Geen Wuustwezel
Ik zak morgen niet naar Wuustwezel af om deel te nemen aan de winterduatlon. Urenlang aan wandeltempo met de auto door de sneeuw ploeteren om een wedstrijd van goed een uur te betwisten: neen, daar bedank ik voor. En het zou dan ook nog eens niet zonder gevaar zijn!
Spijtig, want ik denk dat het zware parcours me wel zou liggen...
De trainingen volgen elkaar intussen goed op, al is het vaak met een hemelsbrede pruillip door de slechte omstandigheden en is het door het ijskoude weer niet altijd even gemakkelijk. Nog twee weken volhouden!
Spijtig, want ik denk dat het zware parcours me wel zou liggen...
De trainingen volgen elkaar intussen goed op, al is het vaak met een hemelsbrede pruillip door de slechte omstandigheden en is het door het ijskoude weer niet altijd even gemakkelijk. Nog twee weken volhouden!
zondag 28 november 2010
Eerste van drie zware trainingsweken afgesloten!
Vandaag sloot ik een heel serieuze trainingsweek af met een loopwedstrijd in het Oost-Vlaamse Ursel (Knesselare), op slechts een kwartier rijden van Assebroek. Er waren drie afstanden: 5, 10 en 15 km. 217 lopers kwamen opdagen en dat zorgde voor een stevige start op een door de ijzige koude, eindeloze stroken vals plat en soms drassige en gladde veldwegen sterk geaccidenteerd parcours.
Het was mijn persoonlijke bedoeling om er een snelheidstraining van een uur van te maken. Ik probeerde in het begin een tempo van 4 minuten/km aan te houden, maar dat bleek net iets te hoog te liggen. Na één ronde van vijf kilometer kwam ik door in 20'10", waarna ik me in een groepje van een vijftal lopers nestelde en de tweede ronde een stuk trager verliep: 20'40". In de derde ronde (20'10") ging het tempo omhoog en in de slotkilometer had ik nog een 'snedige' eindjump in de benen. Een bewijs dat ik nog overschot had en het tempo van 14,5 à 15 km/uur nog een hele tijd kon aanhouden. Ik kreeg de hartslag niet meer zo hoog, maar dat viel wel een beetje te verwachten na wat voorafging aan deze wedstrijd (zie hieronder).
Ik eindigde uiteindelijk 18de, al was dat van ondergeschikt belang. De overwinning was voor Oost-Vlaming Patrick Van Petegem voor de plaatselijke favoriet Bart Bleyaert.
Een overzicht van mijn trainingsweek:
Zaterdag en zondag: wedstrijden in respectievelijk Geluwe (winterduatlon) en Lichtaart (Hetric-Challenge)
Maandag: herstelduur (2u woon-werk / 50 km)
Dinsdag: 22 km duurloop + herstelduur (1u30 woon-werk / 37 km)
Woensdag: duur (2u woon-werk met 8 brugsprinten / 55 km)
Donderdag: 20 km duurloop
Vrijdag: herstelduur (woon-werk / 68 km)
Zaterdag: 40' nuchterloop (8,4 km) + 5u MTB-rit aan duurpols (141 km)
Zondag: herstelduur (1u45'/45 km MTB op weg + 0u25'/5 km herstelloop) + loopwedstrijd Ursel (15 km + 6 km opwarming/herstel)
Nu even goed recupereren en dan een volgend stapje voorwaarts zetten! De komende (vries)week zal vooral in het teken van looptrainingen staan.
Tot de volgende week, hopelijk met meer goed nieuws!
Het was mijn persoonlijke bedoeling om er een snelheidstraining van een uur van te maken. Ik probeerde in het begin een tempo van 4 minuten/km aan te houden, maar dat bleek net iets te hoog te liggen. Na één ronde van vijf kilometer kwam ik door in 20'10", waarna ik me in een groepje van een vijftal lopers nestelde en de tweede ronde een stuk trager verliep: 20'40". In de derde ronde (20'10") ging het tempo omhoog en in de slotkilometer had ik nog een 'snedige' eindjump in de benen. Een bewijs dat ik nog overschot had en het tempo van 14,5 à 15 km/uur nog een hele tijd kon aanhouden. Ik kreeg de hartslag niet meer zo hoog, maar dat viel wel een beetje te verwachten na wat voorafging aan deze wedstrijd (zie hieronder).
Ik eindigde uiteindelijk 18de, al was dat van ondergeschikt belang. De overwinning was voor Oost-Vlaming Patrick Van Petegem voor de plaatselijke favoriet Bart Bleyaert.
Een overzicht van mijn trainingsweek:
Zaterdag en zondag: wedstrijden in respectievelijk Geluwe (winterduatlon) en Lichtaart (Hetric-Challenge)
Maandag: herstelduur (2u woon-werk / 50 km)
Dinsdag: 22 km duurloop + herstelduur (1u30 woon-werk / 37 km)
Woensdag: duur (2u woon-werk met 8 brugsprinten / 55 km)
Donderdag: 20 km duurloop
Vrijdag: herstelduur (woon-werk / 68 km)
Zaterdag: 40' nuchterloop (8,4 km) + 5u MTB-rit aan duurpols (141 km)
Zondag: herstelduur (1u45'/45 km MTB op weg + 0u25'/5 km herstelloop) + loopwedstrijd Ursel (15 km + 6 km opwarming/herstel)
Nu even goed recupereren en dan een volgend stapje voorwaarts zetten! De komende (vries)week zal vooral in het teken van looptrainingen staan.
Tot de volgende week, hopelijk met meer goed nieuws!
vrijdag 26 november 2010
maandag 22 november 2010
Hetric-Challenge in Lichtaart
Gisteren was ik actief in de Lichtaartse Hetric-Challenge, waarbij ik deelnam aan drie verschillende wedstrijden op één dag:
- 10.30 - MTB-wedstrijd (32 km)
- 13.00 - winterduatlon (3-24-3)
- 15.00 - Floreal-Run (12 km)
Daags na de overwinning in Geluwe voelde ik me goed gerecupereerd van de inspanningen. Door een gebrek aan parcourskennis en technisch vermogen raakte ik in de eerste ronde van de MTB-wedstrijd verzeild in de achterste gelederen van het deelnemersveld. Naarmate de wedstrijd paste ik me echter beter en beter aan het loodzware, zowel fysiek als mentaal veeleisende parcours aan. Ik kon uiteindelijk nog - zonder te forceren - oprukken naar de 16de plaats. Ik eindigde als tweede combi (diegenen die deelnamen aan de drie manches op één dag) na topfavoriet en proftriatleet Jim Thijs (http://jimthijs.com/).
Dan een korte recuperatieperiode en een behoorlijke loopopwarming, waarna ik kon starten in de winterduatlon. Aan de start enkele grote namen, waaronder Dave Bruylandts en vooral veel frisse duatleten die 's ochtends niet hadden deelgenomen. Ik legde een behoorlijke loopproef af op mijn loopniveau van de voorbije maand, waarna ik in de fietsproef aan een inhaalrace begon. Ik rukte op naar de tiende plaats, maar in de slotloop moest ik nog nipt drie lopers laten voorafgaan. Ik eindigde 13de, op slechts een minuutje van de 6de plaats. Bij de combi's werd ik 3de na Jim Thijs en Hel van Kasterlee-oudgediende Walter Aerts.
Vervolgens een nog kortere rustperiode om dan de afsluitende loopwedstrijd af te werken. We kregen 12 km (in werkelijkheid 10,5 km) voorgeschoteld over een - niet overdreven - ultraloodzwaar parcours. Geen meter asfalt, voortdurend mul zand waarop je voortdurend het ritme kwijtraakte, aangevuld met talloze hellingen die voor een ware slijtageslag zorgden. Ik startte goed en kon voortdurend tegen de 14 km/u lopen. In de tweede helft van de wedstrijd moest ik - een beetje verwacht - inbinden en mijn looptempo aanpassen. Desondanks haalde ik nog een gemiddelde van 13 km/u. De (frisse) winnaar van de loopwedstrijd haalde zowat 16,7 gemiddeld. Normaal haalt de winnaar van een loopwedstrijd een gemiddelde van 18 à 20 km/u. Bij de combi's eindigde ik 4de.
In het (officieuze) eindklassement van de combi's behaalde ik een tweede plaats na Jim Thijs. In mijn categorie (H20) blijk ik zelfs gewonnen te hebben, maar veel stelt dat uiteraard niet voor.
Een verslagje van de duo-winterduatlon in Geluwe (zaterdag):
Mijn loopgezel van Torhout, Tom Meire, moest zondag aan de bak in de Crosscup in Roeselare, waardoor ik op zoek moest naar een andere atleet. Met Lieven Vandenbroucke, in een ver verleden nog klasgenoot van mijn ene zus, vond ik een waardige vervanger. Beiden kenden we de voorbije weken wat gezondheidsproblemen, maar in Geluwe was daar weinig van te merken. Lieven kwam als derde loper binnen, waarop ik naar de leiding fietste en mijn voorsprong gestaag uitbouwde. Alleen Wim De Waele kon in de buurt blijven. Op de technische stroken kwam hij telkens een stuk dichterbij, op de beter berijdbare wegen en beklimmingen kon ik hem weer op achterstand zetten. In de tweede loopproef zette Lieven de puntjes op de i met een alweer knappe tijd. We wonnen de algemene wedstrijd met ruim twee minuten voorsprong op de piepjonge triatleet Peter Denteneer, die aan zijn eerste duatlon ooit deelnam! Denteneer kon twee rondes profiteren van mijn achterwiel om in de fietsproef de schade te beperken op een ontketende De Waele. Die laatste, voormalig Belgisch kampioen, had deze wedstrijd ongetwijfeld naar zijn hand gezet als er geen duo's (zoals Lieven en ik) aan de start hadden gestaan.
Wij wonnen uiteraard ook het klassement bij de duo's. De tweede ploeg (met loper Klaas Lannoy en wielrenner Ward Vander Meiren) strandde op zes minuten!
Opmerkelijk was dat de tijdsverschillen (ook bij de solo's) enorm groot waren. Een bewijs dat mijn nieuwe club (TTI) er een heel mooie duatlon van heeft gemaakt!
Nu goed recupereren en vanaf morgen mijn extensief duurloopvermogen nog wat aanscherpen. Zondag neem ik (als training) deel aan een loopwedstrijd in het Oost-Vlaamse Ursel (Knesselare).
Tot de volgende!
Tom
- 10.30 - MTB-wedstrijd (32 km)
- 13.00 - winterduatlon (3-24-3)
- 15.00 - Floreal-Run (12 km)
Daags na de overwinning in Geluwe voelde ik me goed gerecupereerd van de inspanningen. Door een gebrek aan parcourskennis en technisch vermogen raakte ik in de eerste ronde van de MTB-wedstrijd verzeild in de achterste gelederen van het deelnemersveld. Naarmate de wedstrijd paste ik me echter beter en beter aan het loodzware, zowel fysiek als mentaal veeleisende parcours aan. Ik kon uiteindelijk nog - zonder te forceren - oprukken naar de 16de plaats. Ik eindigde als tweede combi (diegenen die deelnamen aan de drie manches op één dag) na topfavoriet en proftriatleet Jim Thijs (http://jimthijs.com/).
Dan een korte recuperatieperiode en een behoorlijke loopopwarming, waarna ik kon starten in de winterduatlon. Aan de start enkele grote namen, waaronder Dave Bruylandts en vooral veel frisse duatleten die 's ochtends niet hadden deelgenomen. Ik legde een behoorlijke loopproef af op mijn loopniveau van de voorbije maand, waarna ik in de fietsproef aan een inhaalrace begon. Ik rukte op naar de tiende plaats, maar in de slotloop moest ik nog nipt drie lopers laten voorafgaan. Ik eindigde 13de, op slechts een minuutje van de 6de plaats. Bij de combi's werd ik 3de na Jim Thijs en Hel van Kasterlee-oudgediende Walter Aerts.
Vervolgens een nog kortere rustperiode om dan de afsluitende loopwedstrijd af te werken. We kregen 12 km (in werkelijkheid 10,5 km) voorgeschoteld over een - niet overdreven - ultraloodzwaar parcours. Geen meter asfalt, voortdurend mul zand waarop je voortdurend het ritme kwijtraakte, aangevuld met talloze hellingen die voor een ware slijtageslag zorgden. Ik startte goed en kon voortdurend tegen de 14 km/u lopen. In de tweede helft van de wedstrijd moest ik - een beetje verwacht - inbinden en mijn looptempo aanpassen. Desondanks haalde ik nog een gemiddelde van 13 km/u. De (frisse) winnaar van de loopwedstrijd haalde zowat 16,7 gemiddeld. Normaal haalt de winnaar van een loopwedstrijd een gemiddelde van 18 à 20 km/u. Bij de combi's eindigde ik 4de.
In het (officieuze) eindklassement van de combi's behaalde ik een tweede plaats na Jim Thijs. In mijn categorie (H20) blijk ik zelfs gewonnen te hebben, maar veel stelt dat uiteraard niet voor.
Een verslagje van de duo-winterduatlon in Geluwe (zaterdag):
Mijn loopgezel van Torhout, Tom Meire, moest zondag aan de bak in de Crosscup in Roeselare, waardoor ik op zoek moest naar een andere atleet. Met Lieven Vandenbroucke, in een ver verleden nog klasgenoot van mijn ene zus, vond ik een waardige vervanger. Beiden kenden we de voorbije weken wat gezondheidsproblemen, maar in Geluwe was daar weinig van te merken. Lieven kwam als derde loper binnen, waarop ik naar de leiding fietste en mijn voorsprong gestaag uitbouwde. Alleen Wim De Waele kon in de buurt blijven. Op de technische stroken kwam hij telkens een stuk dichterbij, op de beter berijdbare wegen en beklimmingen kon ik hem weer op achterstand zetten. In de tweede loopproef zette Lieven de puntjes op de i met een alweer knappe tijd. We wonnen de algemene wedstrijd met ruim twee minuten voorsprong op de piepjonge triatleet Peter Denteneer, die aan zijn eerste duatlon ooit deelnam! Denteneer kon twee rondes profiteren van mijn achterwiel om in de fietsproef de schade te beperken op een ontketende De Waele. Die laatste, voormalig Belgisch kampioen, had deze wedstrijd ongetwijfeld naar zijn hand gezet als er geen duo's (zoals Lieven en ik) aan de start hadden gestaan.
Wij wonnen uiteraard ook het klassement bij de duo's. De tweede ploeg (met loper Klaas Lannoy en wielrenner Ward Vander Meiren) strandde op zes minuten!
Opmerkelijk was dat de tijdsverschillen (ook bij de solo's) enorm groot waren. Een bewijs dat mijn nieuwe club (TTI) er een heel mooie duatlon van heeft gemaakt!
Nu goed recupereren en vanaf morgen mijn extensief duurloopvermogen nog wat aanscherpen. Zondag neem ik (als training) deel aan een loopwedstrijd in het Oost-Vlaamse Ursel (Knesselare).
Tot de volgende!
Tom
zaterdag 20 november 2010
Winst in Geluwe
Ik won vandaag samen met Lieven Vandenbroucke de duo-winterduatlon in Geluwe. Meer info en foto's op www.duatlon.tk.
Nu vlug slapen, want morgen vroeg op om naar Lichtaart af te zakken!
Nu vlug slapen, want morgen vroeg op om naar Lichtaart af te zakken!
vrijdag 19 november 2010
Druk weekend
Hallo!
De gezondheidsprobleempjes (verkoudheid!) liggen zo goed als achter de rug. Het is tijd om weer vooruit te kijken. Gelukkig stond de voorbije week sowieso in het teken van recuperatie. Alleen spijtig dat ik de mooie wedstrijd in Reusel van mijn programma moest schrappen.
Ik sta nu aan de vooravond van een serieus trainingsblok van drie weken, waarna nog één taperweek volgt in functie van Kasterlee. Jawel, over vier weken is het alweer zover...
Dit weekend staat vooral in het teken van wedstrijdprikkels:
- Morgen (zaterdag) kom ik aan de start van de winterduatlon in Geluwe, een organisatie van mijn eigen ploeg, Triathlon Team Ieper. Met het oog op een nog veel zwaardere zondag start ik in de duo-winterduatlon, uiteraard als fietser van dienst. Mijn loopgezel is ditmaal niet Tom Meire, die zondag met de Crosscup in Roeselare een veel belangrijkere wedstrijd op zijn programma heeft staan. Gelukkig vond ik een waardige vervanger in Lieven Vandenbroucke, in een ver verleden nog klasgenoot van mijn zus en nu een (veld)loper van een meer dan behoorlijk niveau. Ook hij kreeg de voorbije weken met gezondheidsproblemen te kampen. Benieuwd of we morgen weer kunnen aanpikken met ons echte niveau.
- Overmorgen (zondag) trek ik naar de Kempen voor de Hetric-Challenge. In de bossen in en rond Lichtaart krijgen we drie (!) wedstrijden op één dag voorgeschoteld. 's Ochtends (10.30) staat een MTB-wedstrijd (32 km) op het programma, 's namiddags volgt dan nog een winterduatlon (13.00 - 3-24-3) en een veldloop (15.00 - 12 km). Mooie resultaten behalen zal niet zo eenvoudig worden, aangezien het overgrote deel van de deelnemers aan slechts één van de drie wedstrijden deelneemt. We zien wel...
Maandag is er een recuperatiedag met de dagelijkse woon-werkkilometers. Vanaf dinsdag begin ik dan aan de eerste van drie zware trainingsweken. Hopelijk houdt mijn lichaam stand en kan ik de 'ziekteduiveltjes' van mij weghouden!
Tot de volgende!
Tom
De gezondheidsprobleempjes (verkoudheid!) liggen zo goed als achter de rug. Het is tijd om weer vooruit te kijken. Gelukkig stond de voorbije week sowieso in het teken van recuperatie. Alleen spijtig dat ik de mooie wedstrijd in Reusel van mijn programma moest schrappen.
Ik sta nu aan de vooravond van een serieus trainingsblok van drie weken, waarna nog één taperweek volgt in functie van Kasterlee. Jawel, over vier weken is het alweer zover...
Dit weekend staat vooral in het teken van wedstrijdprikkels:
- Morgen (zaterdag) kom ik aan de start van de winterduatlon in Geluwe, een organisatie van mijn eigen ploeg, Triathlon Team Ieper. Met het oog op een nog veel zwaardere zondag start ik in de duo-winterduatlon, uiteraard als fietser van dienst. Mijn loopgezel is ditmaal niet Tom Meire, die zondag met de Crosscup in Roeselare een veel belangrijkere wedstrijd op zijn programma heeft staan. Gelukkig vond ik een waardige vervanger in Lieven Vandenbroucke, in een ver verleden nog klasgenoot van mijn zus en nu een (veld)loper van een meer dan behoorlijk niveau. Ook hij kreeg de voorbije weken met gezondheidsproblemen te kampen. Benieuwd of we morgen weer kunnen aanpikken met ons echte niveau.
- Overmorgen (zondag) trek ik naar de Kempen voor de Hetric-Challenge. In de bossen in en rond Lichtaart krijgen we drie (!) wedstrijden op één dag voorgeschoteld. 's Ochtends (10.30) staat een MTB-wedstrijd (32 km) op het programma, 's namiddags volgt dan nog een winterduatlon (13.00 - 3-24-3) en een veldloop (15.00 - 12 km). Mooie resultaten behalen zal niet zo eenvoudig worden, aangezien het overgrote deel van de deelnemers aan slechts één van de drie wedstrijden deelneemt. We zien wel...
Maandag is er een recuperatiedag met de dagelijkse woon-werkkilometers. Vanaf dinsdag begin ik dan aan de eerste van drie zware trainingsweken. Hopelijk houdt mijn lichaam stand en kan ik de 'ziekteduiveltjes' van mij weghouden!
Tot de volgende!
Tom
zaterdag 13 november 2010
Geen Reusel voor mij
Ik moet met pijn in het hart afzeggen voor de winterduatlon in Reusel, zeg maar de grote test in functie van Kasterlee. Opkomende keelpijn en een veel te hoge rustpols dwingen mij om forfait te geven. Ik had er - ondanks de verschrikkelijke weersomstandigheden en de vreselijke staat van het parcours - nochtans heel veel zin in. Maar het heeft geen enkele zin om risico's te nemen...
Waarschijnlijk liep ik het virus(je) woensdag of donderdag op. Misschien is dat ook de oorzaak van mijn dramatische loopstart (+/- 80ste) in Malonne. Het feit dat ik in het fietsgedeelte moederziel alleen de vijfde tijd realiseerde en het in de tweede loopproef veel beter deed, is een teken dat het met de conditie in stijgende lijn ging. Spijtig genoeg heeft het lot er anders over beslist.
Hopelijk ben ik vlug weer de oude en kan ik er volgende week weer tegenaan.
Tom
Waarschijnlijk liep ik het virus(je) woensdag of donderdag op. Misschien is dat ook de oorzaak van mijn dramatische loopstart (+/- 80ste) in Malonne. Het feit dat ik in het fietsgedeelte moederziel alleen de vijfde tijd realiseerde en het in de tweede loopproef veel beter deed, is een teken dat het met de conditie in stijgende lijn ging. Spijtig genoeg heeft het lot er anders over beslist.
Hopelijk ben ik vlug weer de oude en kan ik er volgende week weer tegenaan.
Tom
donderdag 11 november 2010
Winterduatlon Malonne
Ik eindigde vandaag 15de in de winterduatlon in Malonne. Tegenvallende eerste loopproef (met een reden!), gevolgd door een sterke fietsproef (5de tijd) en een behoorlijke slotloop.
Later meer.
Tom
Later meer.
Tom
maandag 8 november 2010
Geen VK veldlopen in Sint-Niklaas
Ik zal komende woensdag 17 november niet kunnen deelnemen aan het Vlaams scholenkampioenschap veldlopen voor leerkrachten in Sint-Niklaas. Door het vroege startuur kan ik onmogelijk tijdig aan de start verschijnen. Ik vind het niet zo erg, omdat er in deze periode al genoeg mooie wedstrijden op het programma staan.
Tom
Tom
Verslag Asse-Asbeek
Zaterdag stond ik aan de start van de winterduatlon van Asse. In deelgemeente Asbeek kregen de talrijk opgedaagde deelnemers door de slechte weersomstandigheden van de dagen ervoor een veeleisend parcours voorgeschoteld. Gestart werd er met 5 km (of 2 ronden) lopen over een licht heuvelend parcours, met tussenin ook een vettige modderstrook van enkele honderden meters. Daarna stonden 3 MTB-ronden van goed 7 kilometer met ruim 100 hoogtemeters en vooral veel modder op het programma. Afgesloten werd er met nog eens 2,5 km lopen over hetzelfde parcours.
Het eerste loopgedeelte verliep voor mij relatief vlot. Ik hield mijn hartslag net onder mijn overslagpols en liet daarmee een gemiddelde van goed 15 km/u optekenen. Rekening houdend met het vrij zware loopparcours was dat niet slecht. Ik kwam als 17de door in de wisselzone. Eenmaal op de fiets kon ik aan een inhaalrace beginnen. Na een 4-tal km was ik al opgeschoven naar de 11de plaats. Toen sloeg echter voor de eerste keer het noodlot toe. In een bocht naar links op kasseien (net voor de steile Putberg) ging ik iets te bruusk tekeer en schoof ik onderuit. Ik kon weer verder, maar was even het noorden kwijt. Een kilometer verder was het weer van dat. In een risicovolle afdaling ging ik alweer onderuit. Kwam het omdat ik te hard naar beneden reed? Of lag het aan een verkeerde bandenkeuze? Verkeerde bandendruk? Slecht manoeuvre? Ik weet het nog altijd niet. Feit was wel dat ik na die eerste valpartijen nooit meer echt in mijn ritme kwam. In mijn hartslaggrafiek is dat ook mooi te zien. Tot mijn eerste valpartij kon ik voortdurend mooi onder de overslagpols (165-170) blijven, daarna ging ik nog zelden boven de 160...
De onderlinge tijdsverschillen werden op het spectaculaire parcours steeds groter. Ik kon nog enkele renners remonteren en lag op een 10de plaats. In de 3de en laatste fietsronde schoof ik nogmaals onderuit, ditmaal op een strook die er eigenlijk niet echt gevaarlijk bij lag. Die laatste valpartij overtuigt me er meer en meer van dat het aan een verkeerde bandendruk of versleten buitenbanden lag...
In de slotkilometers kon ik nog de betere loper Jan Vervaet remonteren en achterlaten. Na een vrij goeie wissel begon ik met een fris gevoel aan de slotloop. Ik kon de veel betere loper Vervaet op afstand houden, maar op de modderstrook liep het alweer fout. Mijn rechterschoen bleef in de modder steken en het duurde veel te lang vooraleer ik me weer op gang kon trekken. Intussen was Vervaet in mijn spoor geraakt en liet hij me ook meteen ter plaatse. De motivatie zat even in een serieus dipje, waardoor ik nog slechts 11 km/uur liep, ook al omdat er in de verste verte niemand meer in zicht was die me nog kon bedreigen. De laatste vijf minuten (grotendeels bergaf) kon ik toch weer wat versnellen naar 15-18 km/u, maar meer dan een 10de plaats zat er niet meer in.
De overwinning was voor een indrukwekkende Pieter Bracke, die zich stilaan als dé topfavoriet voor de Hel van Kasterlee aandient. Voor de rest klasseerden ook nog veel mountainbikers en wielrenners zich in de top-10.
Na een zware trainingsweek kan ik - ondanks de valpartijen - toch terugblikken op een bemoedigend resultaat. Zeker omdat ik weet dat er meer in zit...
Donderdag neem ik deel aan de winterduatlon in het Waalse Malonne, vlakbij Namen. Volgende zondag staat dan een belangrijke test voor Kasterlee op het programma met de winterduatlon in het Nederlandse Reusel. De afstanden bedragen 15 km lopen, 60 km MTB en 7,5 km lopen. Ideaal om het duurvermogen, de voeding, de voorbereiding, het materiaal... in functie van Kasterlee al eens uit te testen.
Tot de volgende!
Tom
Het eerste loopgedeelte verliep voor mij relatief vlot. Ik hield mijn hartslag net onder mijn overslagpols en liet daarmee een gemiddelde van goed 15 km/u optekenen. Rekening houdend met het vrij zware loopparcours was dat niet slecht. Ik kwam als 17de door in de wisselzone. Eenmaal op de fiets kon ik aan een inhaalrace beginnen. Na een 4-tal km was ik al opgeschoven naar de 11de plaats. Toen sloeg echter voor de eerste keer het noodlot toe. In een bocht naar links op kasseien (net voor de steile Putberg) ging ik iets te bruusk tekeer en schoof ik onderuit. Ik kon weer verder, maar was even het noorden kwijt. Een kilometer verder was het weer van dat. In een risicovolle afdaling ging ik alweer onderuit. Kwam het omdat ik te hard naar beneden reed? Of lag het aan een verkeerde bandenkeuze? Verkeerde bandendruk? Slecht manoeuvre? Ik weet het nog altijd niet. Feit was wel dat ik na die eerste valpartijen nooit meer echt in mijn ritme kwam. In mijn hartslaggrafiek is dat ook mooi te zien. Tot mijn eerste valpartij kon ik voortdurend mooi onder de overslagpols (165-170) blijven, daarna ging ik nog zelden boven de 160...
De onderlinge tijdsverschillen werden op het spectaculaire parcours steeds groter. Ik kon nog enkele renners remonteren en lag op een 10de plaats. In de 3de en laatste fietsronde schoof ik nogmaals onderuit, ditmaal op een strook die er eigenlijk niet echt gevaarlijk bij lag. Die laatste valpartij overtuigt me er meer en meer van dat het aan een verkeerde bandendruk of versleten buitenbanden lag...
In de slotkilometers kon ik nog de betere loper Jan Vervaet remonteren en achterlaten. Na een vrij goeie wissel begon ik met een fris gevoel aan de slotloop. Ik kon de veel betere loper Vervaet op afstand houden, maar op de modderstrook liep het alweer fout. Mijn rechterschoen bleef in de modder steken en het duurde veel te lang vooraleer ik me weer op gang kon trekken. Intussen was Vervaet in mijn spoor geraakt en liet hij me ook meteen ter plaatse. De motivatie zat even in een serieus dipje, waardoor ik nog slechts 11 km/uur liep, ook al omdat er in de verste verte niemand meer in zicht was die me nog kon bedreigen. De laatste vijf minuten (grotendeels bergaf) kon ik toch weer wat versnellen naar 15-18 km/u, maar meer dan een 10de plaats zat er niet meer in.
De overwinning was voor een indrukwekkende Pieter Bracke, die zich stilaan als dé topfavoriet voor de Hel van Kasterlee aandient. Voor de rest klasseerden ook nog veel mountainbikers en wielrenners zich in de top-10.
Na een zware trainingsweek kan ik - ondanks de valpartijen - toch terugblikken op een bemoedigend resultaat. Zeker omdat ik weet dat er meer in zit...
Donderdag neem ik deel aan de winterduatlon in het Waalse Malonne, vlakbij Namen. Volgende zondag staat dan een belangrijke test voor Kasterlee op het programma met de winterduatlon in het Nederlandse Reusel. De afstanden bedragen 15 km lopen, 60 km MTB en 7,5 km lopen. Ideaal om het duurvermogen, de voeding, de voorbereiding, het materiaal... in functie van Kasterlee al eens uit te testen.
Tot de volgende!
Tom
zaterdag 6 november 2010
Winterduatlon Asse-Asbeek
Hallo!
Ik werd vandaag 10de in de winterduatlon van Asse-Asbeek. Ik kwam op een spectaculair parcours drie (!!!) keer ten val en verloor veel tijd en motivatie. Spijtig, maar het is nu eenmaal zo.
Later meer.
Ik werd vandaag 10de in de winterduatlon van Asse-Asbeek. Ik kwam op een spectaculair parcours drie (!!!) keer ten val en verloor veel tijd en motivatie. Spijtig, maar het is nu eenmaal zo.
Later meer.
woensdag 3 november 2010
Een nieuwe wind!
Hallo!
De herfstvakantie is volop aan de gang, waardoor ik bezig ben aan een goed gestoffeerde trainingsweek.
Van zaterdag tot en met maandag vertoefde ik met drie fietsgezellen in het Duitse Eifelgebergte. Vanuit Trier deden we twee grote tochten van 160-170 km. Ondanks het serieuze trainingschema voelde ik me op beide dagen behoorlijk goed. Voor de rest werk ik deze week vooral aan mijn loopsnelheid. Zaterdag neem ik deel aan de winterduatlon in het Vlaams-Brabantse Asse-Asbeek voor 5 km lopen, 22 km mountainbiken en 2,5 km lopen.
De voorbije weken was ik druk bezig om mijn 'toekomst' als duatleet verder uit te stippelen. Dit zijn de veranderingen die sinds vorige week op til zijn:
- Vanaf nu kom ik uit voor Triathlon Team Ieper, een ploeg bestaande uit zowel triatleten als duatleten. TTI is een team waarbij iedereen de kans krijgt om zijn/haar favoriete sport uit te oefenen. TTI organiseert ook ieder jaar een duatlon op de weg (eind maart) en een winterduatlon (zaterdag 20 november 2010). Hun website: http://www.triathlonteamieper.be/
- Sinds vorige week volg ik de trainingschema's van Niki Devoldere. De vroegere ultraloper is ondervoorzitter van Triathlon Team Ieper en is een alleskunner die zowel als triatleet, duatleet, wegwielrenner, cyclocrosser, enz. uit de voeten kan. Afgelopen seizoen was hij door een aanslepende blessure vooral als wegwielrenner bij de elites-zonder-contract aan de slag. Hij won één wedstrijd en behaalde tal van ereplaatsen. Op zijn palmares staan overwinningen en talloze ereplaatsen in grote en minder grote wedstrijden. Zo behaalde hij in het verleden meerdere keren top-10 in de Powerman van Kasterlee. Niki is net als mij een trainingbeest en dat klikt wel. Op dit moment is het nog een beetje koffiedik kijken hoe we alles het best aanpakken, maar we zijn ervan overtuigd dat ik door een gestructureerde, uitgebalanceerde training heel wat progressie zal kunnen maken. In het verleden was dat bij mij niet echt het geval. Zo hebben we ervoor gekozen om heel wat wedstrijden in de aanloop naar Kasterlee op mijn programma te plaatsen. Ik ben benieuwd. Website van Niki: http://www.tri-niki.net/
- Terwijl ik nu volop bezig ben aan de voorbereidingen op Kasterlee, durf ik zelfs al even met een half oog naar 2011 toekijken. Op dit moment ziet het ernaar uit dat ik zowel als wielrenner en als duatleet aan de slag zal gaan. Als wielrenner zal dat met een individuele vergunning (of een ploeg?) zijn, als duatleet zal ik deel uitmaken van het Ieperse TTI.
De meeste wielerwedstrijden zullen in het teken staan van enkele Long Distance Duatlons die ik wil betwisten. Enkele mogelijke wedstrijden: LD van Douai (eind april), Powerman Torhout/Memorial Benny Vansteelant (begin juni), LD van Val-d'Aran/Fos (eind juli), Powerman Kasterlee (eind december), ...
Daarnaast zou ik ook eens willen uittesten hoever ik kan geraken als tijdrijder. Door mijn trainingen als duatleet maakte ik het voorbije jaar op dat vlak heel wat progressie.
Een definitieve planning zal hoe dan ook pas eind december-begin januari opgemaakt worden.
Tot zaterdag!
Tom
-----------
Een foto van de ministage in het Eifelgebergte:
De herfstvakantie is volop aan de gang, waardoor ik bezig ben aan een goed gestoffeerde trainingsweek.
Van zaterdag tot en met maandag vertoefde ik met drie fietsgezellen in het Duitse Eifelgebergte. Vanuit Trier deden we twee grote tochten van 160-170 km. Ondanks het serieuze trainingschema voelde ik me op beide dagen behoorlijk goed. Voor de rest werk ik deze week vooral aan mijn loopsnelheid. Zaterdag neem ik deel aan de winterduatlon in het Vlaams-Brabantse Asse-Asbeek voor 5 km lopen, 22 km mountainbiken en 2,5 km lopen.
De voorbije weken was ik druk bezig om mijn 'toekomst' als duatleet verder uit te stippelen. Dit zijn de veranderingen die sinds vorige week op til zijn:
- Vanaf nu kom ik uit voor Triathlon Team Ieper, een ploeg bestaande uit zowel triatleten als duatleten. TTI is een team waarbij iedereen de kans krijgt om zijn/haar favoriete sport uit te oefenen. TTI organiseert ook ieder jaar een duatlon op de weg (eind maart) en een winterduatlon (zaterdag 20 november 2010). Hun website: http://www.triathlonteamieper.be/
- Sinds vorige week volg ik de trainingschema's van Niki Devoldere. De vroegere ultraloper is ondervoorzitter van Triathlon Team Ieper en is een alleskunner die zowel als triatleet, duatleet, wegwielrenner, cyclocrosser, enz. uit de voeten kan. Afgelopen seizoen was hij door een aanslepende blessure vooral als wegwielrenner bij de elites-zonder-contract aan de slag. Hij won één wedstrijd en behaalde tal van ereplaatsen. Op zijn palmares staan overwinningen en talloze ereplaatsen in grote en minder grote wedstrijden. Zo behaalde hij in het verleden meerdere keren top-10 in de Powerman van Kasterlee. Niki is net als mij een trainingbeest en dat klikt wel. Op dit moment is het nog een beetje koffiedik kijken hoe we alles het best aanpakken, maar we zijn ervan overtuigd dat ik door een gestructureerde, uitgebalanceerde training heel wat progressie zal kunnen maken. In het verleden was dat bij mij niet echt het geval. Zo hebben we ervoor gekozen om heel wat wedstrijden in de aanloop naar Kasterlee op mijn programma te plaatsen. Ik ben benieuwd. Website van Niki: http://www.tri-niki.net/
- Terwijl ik nu volop bezig ben aan de voorbereidingen op Kasterlee, durf ik zelfs al even met een half oog naar 2011 toekijken. Op dit moment ziet het ernaar uit dat ik zowel als wielrenner en als duatleet aan de slag zal gaan. Als wielrenner zal dat met een individuele vergunning (of een ploeg?) zijn, als duatleet zal ik deel uitmaken van het Ieperse TTI.
De meeste wielerwedstrijden zullen in het teken staan van enkele Long Distance Duatlons die ik wil betwisten. Enkele mogelijke wedstrijden: LD van Douai (eind april), Powerman Torhout/Memorial Benny Vansteelant (begin juni), LD van Val-d'Aran/Fos (eind juli), Powerman Kasterlee (eind december), ...
Daarnaast zou ik ook eens willen uittesten hoever ik kan geraken als tijdrijder. Door mijn trainingen als duatleet maakte ik het voorbije jaar op dat vlak heel wat progressie.
Een definitieve planning zal hoe dan ook pas eind december-begin januari opgemaakt worden.
Tot zaterdag!
Tom
-----------
Een foto van de ministage in het Eifelgebergte:
vrijdag 29 oktober 2010
Eindwinnaar Brugs SVS-loopcriterium
Hallo!
Woensdag vond de laatste wedstrijd van het Brugse SVS-loopcriterium plaats, ditmaal in het Veltembos in Sint-Kruis. Het is een van mijn favoriete parcours waar ik regelmatig op train, aangezien het slechts een 4-tal kilometer van mijn woonplaats gelegen is.
Ik verscheen er dit jaar echter niet aan de start, uit voorzorg, door een buikgriep die me sinds zondagnacht geselde.
Gisteren verschenen de uitslagen al op de website, waardoor ik nu zeker ben van de eindoverwinning. Mijn twee 'concurrenten' - Vandenbroucke en Vanhaverbeke - liepen ook niet meer mee en kwamen op die manier niet meer in aanmerking voor de eindzege, aangezien je aan minstens drie crossen moet hebben deelgenomen!
Alweer een overwinning erbij dus, hoe klein en onbelangrijk ze ook is. Een overwinning is en blijft een overwinning ;-)
De voorbije week is er ook heel wat veranderd i.v.m. mijn toekomst als duatleet. Volgende week meer daarover. Van zaterdag tot maandag trek ik naar Trier voor een ministage met o.a. Esteban Talloen en Anthony Spysschaert.
Tot dan!
Tom
Woensdag vond de laatste wedstrijd van het Brugse SVS-loopcriterium plaats, ditmaal in het Veltembos in Sint-Kruis. Het is een van mijn favoriete parcours waar ik regelmatig op train, aangezien het slechts een 4-tal kilometer van mijn woonplaats gelegen is.
Ik verscheen er dit jaar echter niet aan de start, uit voorzorg, door een buikgriep die me sinds zondagnacht geselde.
Gisteren verschenen de uitslagen al op de website, waardoor ik nu zeker ben van de eindoverwinning. Mijn twee 'concurrenten' - Vandenbroucke en Vanhaverbeke - liepen ook niet meer mee en kwamen op die manier niet meer in aanmerking voor de eindzege, aangezien je aan minstens drie crossen moet hebben deelgenomen!
Alweer een overwinning erbij dus, hoe klein en onbelangrijk ze ook is. Een overwinning is en blijft een overwinning ;-)
De voorbije week is er ook heel wat veranderd i.v.m. mijn toekomst als duatleet. Volgende week meer daarover. Van zaterdag tot maandag trek ik naar Trier voor een ministage met o.a. Esteban Talloen en Anthony Spysschaert.
Tot dan!
Tom
woensdag 20 oktober 2010
SVS-veldloop Beernem afgelast
Vandaag geen 4de manche van het Brugse SVS-loopcriterium aan de oude atletiekpiste in de Bargelaan in Beernem. Deze ochtend werd al beslist om de wedstrijd door de slechte weersomstandigheden niet te laten doorgaan.
Bizar, want in 2003 werd deze loopwedstrijd in Beernem, ondanks gelijkaardige weersomstandigheden, niet afgelast. Toen nam ik nog deel als leerling.
Ik heb er dan maar een rustige duurloop van gemaakt... Volgende wedstrijd is er de laatste wedstrijd van het loopcriterium, ditmaal in het Veltembos in Sint-Kruis, georganiseerd door SASK.
Bizar, want in 2003 werd deze loopwedstrijd in Beernem, ondanks gelijkaardige weersomstandigheden, niet afgelast. Toen nam ik nog deel als leerling.
Ik heb er dan maar een rustige duurloop van gemaakt... Volgende wedstrijd is er de laatste wedstrijd van het loopcriterium, ditmaal in het Veltembos in Sint-Kruis, georganiseerd door SASK.
maandag 18 oktober 2010
Winterduatlon Olen
Hallo!
Gisteren trok ik naar het Kempense Olen voor de eerste duatlon van mijn winterseizoen. De weersomstandigheden leken ideaal om er een heel snelle wedstrijd van te maken. 122 deelnemers meldden zich aan de start voor 3,26 lopen (1 ronde), 28,9 km mountainbiken (4 ronden) en nogmaals 3,26 km lopen.
Ik startte zonder te forceren aan het eerste loopgedeelte. De eerste kilometer liep nog over een verhakkelde betonbaan, daarna was het slingeren door velden en vooral opletten geblazen dat je geen blessures opliep. Ik voelde me goed en kon naar het einde toe nog een 10-tal plaatsen opschuiven. Na 12'20" kwam ik door als 39ste. De wissel naar de fiets liep echter voor geen meter, waardoor ik zeker een 5-tal plaatsen verloor. In tijd scheelde het allemaal niet veel, maar het probleem was dat ik die mensen nu moest inhalen op een fietsparcours dat zich niet tot inhalen leende.
Toch was ik na een halve fietsronde (het eerste gedeelte van elke ronde was het minst technisch) opgeschoven naar de 35ste positie. Het liep goed, alleen het technische parcours bezorgde mij veel nutteloze problemen. Op het einde van de eerste fietsronde liep het fout. Juist op het moment dat ik iemand ging inhalen, moest mijn voorganger van de fiets, verloor ik waarschijnlijk mijn concentratie en ging ik in de daaropvolgende duik naar beneden over de kop. Ik kwam op mijn helm terecht en had ongelofelijk veel geluk dat ik - een geschaafd rechterbeen en vuile kledij niet meegerekend - geen ernstige schade had opgelopen. Ik kon weer vertrekken, maar tegen dat ik goed en wel weer op pad kon gaan, was ik teruggezakt naar een 50ste plaats. Een ronde lang had ik het moeilijk om de motivatie terug te vinden op een parcours waar ik maar geen vat op leek te kregen. Toch begon ik er stilaan door te komen en kon de inhaalrace beginnen.
Heel langzaam schoof ik op... 39ste, 34ste, om uiteindelijk als 24ste aan de slotloop te beginnen. Ik liet slechts de 23ste fietstijd noteren, ver onder mijn niveau, maar daar waren uiteraard redenen voor. Ten eerste verloor ik door mijn valpartij en bijbehorende perikelen zeker een minuut. Zonder die pech was ik in de top-tien geëindigd. Ten tweede was het technische fietsparcours een echte verschrikking voor mij. Ik had voortdurend het gevoel dat ik me moest inhouden om niet uit te bocht te vliegen. Dat ik met andere woorden mijn macht niet kon gebruiken om het verschil te maken. De stelling 'hoe trager men rijdt, hoe sneller men vooruitgaat' was hier duidelijk van toepassing en voor een betere fietser als ik was dat moeilijk om te aanvaarden.
Net voor het begin van de tweede loopproef kon ik nog één rivaal remonteren. Ik begon - ditmaal wel na een heel snelle wissel - aan de afsluitende 3260 meter. In het verleden was dit gedeelte de boosdoener. Ik verteerde de overgang van fiets naar lopen (andere houding, rugproblemen) niet en verloor daardoor altijd veel tijd. De voorbije weken had ik specifiek op dit onderdeel getraind. Het resultaat was navenant. Ik kon nog vijf lopers remonteren en kwam 'slechts' een minuutje te kort om top-tien te halen. Op het slecht lopende parcours met veel mul zand, korte hellinkjes en talloze bochten haalde ik nog 15 km/u gemiddeld. Ik kon op het einde twee stervende zwanen voor mij net niet meer oprapen en bleef steken op een 19de plaats. Ontgoocheld en toch tevreden.
Positief punt was het tweede loopgedeelte. Met in mijn achterhoofd de Powerman van Kasterlee heb ik op dit moment het gevoel dat ik op 19 december erin kan slagen om de afsluitende 30 km aan een heel strak tempo te lopen. Ook de bevredigende looptrainingen van de voorbije weken geven mij vertrouwen.
Over het fietsen kan ik weinig zeggen. Ik weet wel dat er nog veel werk aan de winkel is op technisch vlak. In Kasterlee krijgen we ook meerdere technische stroken voorgeschoteld, al worden die daar ruimschoots afgewisseld met langere stukken die mij heel goed liggen. De laatste fietsronde in Olen ging trouwens al een stuk beter. Het is dus vooral een kwestie van parcourskennis.
Tot de volgende!
Tom
Gisteren trok ik naar het Kempense Olen voor de eerste duatlon van mijn winterseizoen. De weersomstandigheden leken ideaal om er een heel snelle wedstrijd van te maken. 122 deelnemers meldden zich aan de start voor 3,26 lopen (1 ronde), 28,9 km mountainbiken (4 ronden) en nogmaals 3,26 km lopen.
Ik startte zonder te forceren aan het eerste loopgedeelte. De eerste kilometer liep nog over een verhakkelde betonbaan, daarna was het slingeren door velden en vooral opletten geblazen dat je geen blessures opliep. Ik voelde me goed en kon naar het einde toe nog een 10-tal plaatsen opschuiven. Na 12'20" kwam ik door als 39ste. De wissel naar de fiets liep echter voor geen meter, waardoor ik zeker een 5-tal plaatsen verloor. In tijd scheelde het allemaal niet veel, maar het probleem was dat ik die mensen nu moest inhalen op een fietsparcours dat zich niet tot inhalen leende.
Toch was ik na een halve fietsronde (het eerste gedeelte van elke ronde was het minst technisch) opgeschoven naar de 35ste positie. Het liep goed, alleen het technische parcours bezorgde mij veel nutteloze problemen. Op het einde van de eerste fietsronde liep het fout. Juist op het moment dat ik iemand ging inhalen, moest mijn voorganger van de fiets, verloor ik waarschijnlijk mijn concentratie en ging ik in de daaropvolgende duik naar beneden over de kop. Ik kwam op mijn helm terecht en had ongelofelijk veel geluk dat ik - een geschaafd rechterbeen en vuile kledij niet meegerekend - geen ernstige schade had opgelopen. Ik kon weer vertrekken, maar tegen dat ik goed en wel weer op pad kon gaan, was ik teruggezakt naar een 50ste plaats. Een ronde lang had ik het moeilijk om de motivatie terug te vinden op een parcours waar ik maar geen vat op leek te kregen. Toch begon ik er stilaan door te komen en kon de inhaalrace beginnen.
Heel langzaam schoof ik op... 39ste, 34ste, om uiteindelijk als 24ste aan de slotloop te beginnen. Ik liet slechts de 23ste fietstijd noteren, ver onder mijn niveau, maar daar waren uiteraard redenen voor. Ten eerste verloor ik door mijn valpartij en bijbehorende perikelen zeker een minuut. Zonder die pech was ik in de top-tien geëindigd. Ten tweede was het technische fietsparcours een echte verschrikking voor mij. Ik had voortdurend het gevoel dat ik me moest inhouden om niet uit te bocht te vliegen. Dat ik met andere woorden mijn macht niet kon gebruiken om het verschil te maken. De stelling 'hoe trager men rijdt, hoe sneller men vooruitgaat' was hier duidelijk van toepassing en voor een betere fietser als ik was dat moeilijk om te aanvaarden.
Net voor het begin van de tweede loopproef kon ik nog één rivaal remonteren. Ik begon - ditmaal wel na een heel snelle wissel - aan de afsluitende 3260 meter. In het verleden was dit gedeelte de boosdoener. Ik verteerde de overgang van fiets naar lopen (andere houding, rugproblemen) niet en verloor daardoor altijd veel tijd. De voorbije weken had ik specifiek op dit onderdeel getraind. Het resultaat was navenant. Ik kon nog vijf lopers remonteren en kwam 'slechts' een minuutje te kort om top-tien te halen. Op het slecht lopende parcours met veel mul zand, korte hellinkjes en talloze bochten haalde ik nog 15 km/u gemiddeld. Ik kon op het einde twee stervende zwanen voor mij net niet meer oprapen en bleef steken op een 19de plaats. Ontgoocheld en toch tevreden.
Positief punt was het tweede loopgedeelte. Met in mijn achterhoofd de Powerman van Kasterlee heb ik op dit moment het gevoel dat ik op 19 december erin kan slagen om de afsluitende 30 km aan een heel strak tempo te lopen. Ook de bevredigende looptrainingen van de voorbije weken geven mij vertrouwen.
Over het fietsen kan ik weinig zeggen. Ik weet wel dat er nog veel werk aan de winkel is op technisch vlak. In Kasterlee krijgen we ook meerdere technische stroken voorgeschoteld, al worden die daar ruimschoots afgewisseld met langere stukken die mij heel goed liggen. De laatste fietsronde in Olen ging trouwens al een stuk beter. Het is dus vooral een kwestie van parcourskennis.
Tot de volgende!
Tom
vrijdag 15 oktober 2010
PK veldlopen Beveren-Roeselare
Hallo!
Woensdag was ik van de partij op het Provinciaal Scholenkampioenschap veldlopen in het sportcentrum van Beveren-Roeselare. Als leerling nam ik in 2002 en 2003 ook twee keer deel aan deze wedstrijd, toen nog op Schiervelde. Ditmaal kregen we 5 keer een belachelijk parcours langs een voetbalveld voorgeschoteld.
Ik voelde me al de hele week goed en mijn ochtendpols lag onder de 40. Toch trok ik zonder enige ambitie naar Roeselare, omdat ik wist dat de kans groot was dat er enkele sterke leerkrachten-atleten zouden deelnemen. En dat bleek ook het geval te zijn.
Bij de start liep het al meteen fout voor de helft van de deelnemers. Het startpistool werkte opeens niet meer, waardoor een deel opeens begon te lopen en een ander deel - waaronder mezelf - aan de startlijn bleef staan. Chaos alom. Na enkele seconden meldde de man met het startpistool ons droogjes dat we ook mochten vertrekken. De start was nog niet gegeven en ik lag al vijftig meter achter. Niet bepaald ideaal op een parcours dat zich niet tot inhalen leende.
Ik begon vanuit een kansloze positie aan een ... kansloze inhaalrace. Ik kon 15 à 20 lopers voorbijsteken, maar het tempo lag zo hoog dat ik blij was dat ik nog aan de langgerekte sliert van kop tot laatste 'achtervolger' hing. De vele bochten zorgden er dan ook nog eens voor dat het een pure intervalrace werd, wat ook niet meteen mijn specialiteit is. Ik nestelde me in ongeveer 20ste positie, maar ik wist in de verste verte niet wat mijn positie bij de leerkrachten was, aangezien ook de Scholieren met ons meeliepen.
In de uitslag blijk ik pas 9de leerkracht te zijn. Met andere woorden: de leerkrachten waren dit jaar veel sterker aanwezig dan de leerlingen, wat in het verleden vaak niet het geval was. Wim De Bois (dit jaar onder de 49 minuten in Dwars door Brugge) won voor triatleet Hannes Cool. Om aan te tonen dat het een heel sterk deelnemersveld was: Christophe De Cooman, vorig schooljaar nog Vlaams veldloopkampioen, werd ook pas 7de. De achtste in de uitslag liep in het verleden al 16'20" op de 5 km...
Ikzelf liep over de 3130 meter een tijd van 10'25". Goed dus voor een gemiddelde van 18 km/u, wat echt hard is. Benieuwd wat het zondag wordt in mijn eerste winterduatlon van dit najaar.
Groet!
Tom
Woensdag was ik van de partij op het Provinciaal Scholenkampioenschap veldlopen in het sportcentrum van Beveren-Roeselare. Als leerling nam ik in 2002 en 2003 ook twee keer deel aan deze wedstrijd, toen nog op Schiervelde. Ditmaal kregen we 5 keer een belachelijk parcours langs een voetbalveld voorgeschoteld.
Ik voelde me al de hele week goed en mijn ochtendpols lag onder de 40. Toch trok ik zonder enige ambitie naar Roeselare, omdat ik wist dat de kans groot was dat er enkele sterke leerkrachten-atleten zouden deelnemen. En dat bleek ook het geval te zijn.
Bij de start liep het al meteen fout voor de helft van de deelnemers. Het startpistool werkte opeens niet meer, waardoor een deel opeens begon te lopen en een ander deel - waaronder mezelf - aan de startlijn bleef staan. Chaos alom. Na enkele seconden meldde de man met het startpistool ons droogjes dat we ook mochten vertrekken. De start was nog niet gegeven en ik lag al vijftig meter achter. Niet bepaald ideaal op een parcours dat zich niet tot inhalen leende.
Ik begon vanuit een kansloze positie aan een ... kansloze inhaalrace. Ik kon 15 à 20 lopers voorbijsteken, maar het tempo lag zo hoog dat ik blij was dat ik nog aan de langgerekte sliert van kop tot laatste 'achtervolger' hing. De vele bochten zorgden er dan ook nog eens voor dat het een pure intervalrace werd, wat ook niet meteen mijn specialiteit is. Ik nestelde me in ongeveer 20ste positie, maar ik wist in de verste verte niet wat mijn positie bij de leerkrachten was, aangezien ook de Scholieren met ons meeliepen.
In de uitslag blijk ik pas 9de leerkracht te zijn. Met andere woorden: de leerkrachten waren dit jaar veel sterker aanwezig dan de leerlingen, wat in het verleden vaak niet het geval was. Wim De Bois (dit jaar onder de 49 minuten in Dwars door Brugge) won voor triatleet Hannes Cool. Om aan te tonen dat het een heel sterk deelnemersveld was: Christophe De Cooman, vorig schooljaar nog Vlaams veldloopkampioen, werd ook pas 7de. De achtste in de uitslag liep in het verleden al 16'20" op de 5 km...
Ikzelf liep over de 3130 meter een tijd van 10'25". Goed dus voor een gemiddelde van 18 km/u, wat echt hard is. Benieuwd wat het zondag wordt in mijn eerste winterduatlon van dit najaar.
Groet!
Tom
zaterdag 9 oktober 2010
Weer 3de
Hallo!
Woensdag eindigde ik (alweer) derde in de SVS-loopcross, georganiseerd door het VTI/Zandstraat Brugge. Ik had geen goed gevoel door - jawel - alweer maagproblemen. Waarschijnlijk heb ik iets verkeerd gegeten. Het is nu zaak om heel goed op mijn voeding te letten, want anders zal ik blijven sukkelen. Het parcours was ook helemaal mijn ding niet. We moesten twee rondes afleggen met telkens grote lussen op een voetbalveld, met haakse bochten van 180 graden. Lieven Vandenbroucke won gemakkelijk voor een sterke Brecht Vanhaverbeke, tevens de twee leerkrachten die ook mij vooraf gingen. Ikzelf eindigde slechts 13de op 40 deelnemers.
Vandaag (zaterdag) werkte ik een duurtraining af, met één intensief blokje om de wissel van de fiets naar de slotloop te trainen. Die test is goed verlopen en het mindere gevoel van woensdag behoort tot het verleden. Woensdag start ik in het Provinciaal scholenkampioenschap veldlopen in Roeselare. Komende zondag open ik dan mijn winterduatlonseizoen in het Kempense Olen.
Groet!
Tom
Woensdag eindigde ik (alweer) derde in de SVS-loopcross, georganiseerd door het VTI/Zandstraat Brugge. Ik had geen goed gevoel door - jawel - alweer maagproblemen. Waarschijnlijk heb ik iets verkeerd gegeten. Het is nu zaak om heel goed op mijn voeding te letten, want anders zal ik blijven sukkelen. Het parcours was ook helemaal mijn ding niet. We moesten twee rondes afleggen met telkens grote lussen op een voetbalveld, met haakse bochten van 180 graden. Lieven Vandenbroucke won gemakkelijk voor een sterke Brecht Vanhaverbeke, tevens de twee leerkrachten die ook mij vooraf gingen. Ikzelf eindigde slechts 13de op 40 deelnemers.
Vandaag (zaterdag) werkte ik een duurtraining af, met één intensief blokje om de wissel van de fiets naar de slotloop te trainen. Die test is goed verlopen en het mindere gevoel van woensdag behoort tot het verleden. Woensdag start ik in het Provinciaal scholenkampioenschap veldlopen in Roeselare. Komende zondag open ik dan mijn winterduatlonseizoen in het Kempense Olen.
Groet!
Tom
zondag 3 oktober 2010
Genezen!
Hallo!
Woensdag kwam ik aan de start van de 2de wedstrijd van het Brugse SVS-loopcriterium. Ik liep weer samen met de scholieren A en B (leerlingen van het 5de en 6de middelbaar), leerkrachten en ouders. In totaal stonden we met 34 lopers aan de start, waarvan 8 leerkrachten. Het bochtige (gras)parcours aan de Koude Keuken in Sint-Andries-Brugge bestond uit 3 rondes, samen goed voor 2250 meter.
Ik startte vrij goed en kon me rond de 10de plaats nestelen. Na 1 ronde voelde ik echter al meteen dat ik geen fut in de benen (en vooral armen) had. Ik kon wel nog enkele plaatsen opschuiven, zodat ik in 7de positie lag. Een positie die ik tot het einde kon behouden. Twee leerkrachten gingen me vooraf, maar dat was geen schande. Winnaar bij de leerkrachten werd Lieven Vandenbroucke voor Brecht Vanhaverbeke en mezelf. Vandenbroucke is een atleet van de Molenlopers uit Bekegem en liep dit jaar Dwars door Brugge in minder dan 47 minuten. Vanhaverbeke deed er enkele jaren geleden ongeveer 52 minuten over. Zelf zou ik volgende editie absoluut onder de 55 minuten willen lopen. De vierde leerkracht in de uitslag, Sandy Minnebo, liep de marathon van Rotterdam in 3u14'10".
Het gevoel was woensdag niet goed. Blijkbaar waren het de laatste ziektekiemen die eruit moesten, want sinds donderdag voel ik me een stuk beter.
Woensdag is er de derde - voor mij onbekende - SVS-loopcross in de Zandstraat van het VTI Brugge. De week erop is er het PK in Roeselare en mijn eerste winterduatlon in Olen.
Dit weekend deed ik mijn eerste lange duurtraining in functie van Kasterlee. 's Ochtends liep ik 17 km, waarvan 13 km in 60 minuten aan HRM 150. 's Namiddags reed ik de veldtoertocht in Doomkerke-Ruiselede, goed voor 87 km.
Tot de volgende!
Tom
Woensdag kwam ik aan de start van de 2de wedstrijd van het Brugse SVS-loopcriterium. Ik liep weer samen met de scholieren A en B (leerlingen van het 5de en 6de middelbaar), leerkrachten en ouders. In totaal stonden we met 34 lopers aan de start, waarvan 8 leerkrachten. Het bochtige (gras)parcours aan de Koude Keuken in Sint-Andries-Brugge bestond uit 3 rondes, samen goed voor 2250 meter.
Ik startte vrij goed en kon me rond de 10de plaats nestelen. Na 1 ronde voelde ik echter al meteen dat ik geen fut in de benen (en vooral armen) had. Ik kon wel nog enkele plaatsen opschuiven, zodat ik in 7de positie lag. Een positie die ik tot het einde kon behouden. Twee leerkrachten gingen me vooraf, maar dat was geen schande. Winnaar bij de leerkrachten werd Lieven Vandenbroucke voor Brecht Vanhaverbeke en mezelf. Vandenbroucke is een atleet van de Molenlopers uit Bekegem en liep dit jaar Dwars door Brugge in minder dan 47 minuten. Vanhaverbeke deed er enkele jaren geleden ongeveer 52 minuten over. Zelf zou ik volgende editie absoluut onder de 55 minuten willen lopen. De vierde leerkracht in de uitslag, Sandy Minnebo, liep de marathon van Rotterdam in 3u14'10".
Het gevoel was woensdag niet goed. Blijkbaar waren het de laatste ziektekiemen die eruit moesten, want sinds donderdag voel ik me een stuk beter.
Woensdag is er de derde - voor mij onbekende - SVS-loopcross in de Zandstraat van het VTI Brugge. De week erop is er het PK in Roeselare en mijn eerste winterduatlon in Olen.
Dit weekend deed ik mijn eerste lange duurtraining in functie van Kasterlee. 's Ochtends liep ik 17 km, waarvan 13 km in 60 minuten aan HRM 150. 's Namiddags reed ik de veldtoertocht in Doomkerke-Ruiselede, goed voor 87 km.
Tot de volgende!
Tom
zaterdag 25 september 2010
Forfait voor Wetteren
Morgen geen duatlon in Wetteren voor mij. Zoals ik in vorig bericht al meldde, sukkelde ik al enkele dagen met de luchtwegen. Door aangepaste medicatie ligt het ergste gelukkig alweer achter de rug, waardoor ik normaal wel fit geraak om woensdag aan de tweede SVS-veldloop van het Brugse Loopcriterium deel te nemen.
Groet!
Tom
Groet!
Tom
donderdag 23 september 2010
SVS-veldloop Ryckevelde/Sijsele
Hallo!
Ik nam gisteren deel aan de eerste SVS-veldloop van het Brugse Loopcriterium van dit schooljaar. De wedstrijd ging door op mijn eigen trainingsparcours, in het bos van Ryckevelde bij Sijsele. De weersomstandigheden waren uitstekend (helder en 24°) en het parcours had geen geheimen voor mij. Ik liep samen met de Scholieren A en B (vijfde en zesde middelbaar), leerkrachten en ouders, goed voor 41 deelnemers in totaal. Het verraderlijke parcours met veel bochten, bladeren, takken en uitstekende boomwortels telde twee ronden, goed voor 2900 meter in totaal.
Door het mindere gevoel van de voorbije week (maagproblemen en sinds 's ochtends lichte keelpijn) besloot ik om rustig te starten en geen risico's te nemen. Na enkele honderden meters voelde ik me nog altijd heel goed, waarna ik aan een inhaalrace begon. Na de eerste doortocht liep ik bij de eerste tien en ook in de tweede ronde kon ik nog enkele lopers inhalen, terwijl er slechts één rivaal (van de Topsportschool) mij voorbijliep. De ereplaats (7de?) leverde me de overwinning bij de leerkrachten op.
Mijn looptijd over de 2,9 km bedroeg 10'15", goed voor een gemiddelde van exact 17 km/uur. Zonder een supergevoel en zonder echt diep te gaan, zonder eindsprint ook. Vorig jaar kon ik dat enkel in topvorm en door heel diep in mijn krachtenarsenaal te tasten.
Door deze overwinning ben ik meteen ook de eerste leider in het Brugse Loopcriterium. Volgende week is er de tweede manche in de Koude Keuken, Sint-Andries. Ook deze omloop heeft normaal geen geheimen meer voor mij, al is het intussen wel al zeven jaar geleden (zesde middelbaar) dat ik er nog liep...
Deze ochtend ging ik ook op consultatie bij een maagspecialist voor een zogenaamde gastroscopie. Geen leuk onderzoek, maar het was absolute noodzaak. Sinds juni sukkel ik veel te vaak met mijn maag en sinds vorige week ging het alleen nog maar meer bergaf.
Gelukkig blijk ik geen maagzweer of andere soorten ontstekingen te hebben. Volgende week zal ik ook weten of er sprake is van een of andere bacterie. Als dat eveneens een gunstig resultaat oplevert, zal de conclusie heel eenvoudig zijn: ik heb een extreem gevoelige maag en zal daar in de toekomst serieus rekening mee moeten houden!
Voor komende zondag schreef ik me in voor een sprintduatlon in Wetteren (5 km lopen, 22 km fietsen en 2,5 km lopen). Door de huidige situatie (met keel- en maagproblemen) zie ik het niet echt zitten om naar Oost-Vlaanderen af te zakken. Bovendien gaat het om afstanden die me helemaal niet liggen en wilde ik er enkel als training deelnemen en vooral om mijn wissels tussen de verschillende disciplines te trainen. Zaterdag zal ik waarschijnlijk een definitieve beslissing nemen.
Tot de volgende!
Tom
Ik nam gisteren deel aan de eerste SVS-veldloop van het Brugse Loopcriterium van dit schooljaar. De wedstrijd ging door op mijn eigen trainingsparcours, in het bos van Ryckevelde bij Sijsele. De weersomstandigheden waren uitstekend (helder en 24°) en het parcours had geen geheimen voor mij. Ik liep samen met de Scholieren A en B (vijfde en zesde middelbaar), leerkrachten en ouders, goed voor 41 deelnemers in totaal. Het verraderlijke parcours met veel bochten, bladeren, takken en uitstekende boomwortels telde twee ronden, goed voor 2900 meter in totaal.
Door het mindere gevoel van de voorbije week (maagproblemen en sinds 's ochtends lichte keelpijn) besloot ik om rustig te starten en geen risico's te nemen. Na enkele honderden meters voelde ik me nog altijd heel goed, waarna ik aan een inhaalrace begon. Na de eerste doortocht liep ik bij de eerste tien en ook in de tweede ronde kon ik nog enkele lopers inhalen, terwijl er slechts één rivaal (van de Topsportschool) mij voorbijliep. De ereplaats (7de?) leverde me de overwinning bij de leerkrachten op.
Mijn looptijd over de 2,9 km bedroeg 10'15", goed voor een gemiddelde van exact 17 km/uur. Zonder een supergevoel en zonder echt diep te gaan, zonder eindsprint ook. Vorig jaar kon ik dat enkel in topvorm en door heel diep in mijn krachtenarsenaal te tasten.
Door deze overwinning ben ik meteen ook de eerste leider in het Brugse Loopcriterium. Volgende week is er de tweede manche in de Koude Keuken, Sint-Andries. Ook deze omloop heeft normaal geen geheimen meer voor mij, al is het intussen wel al zeven jaar geleden (zesde middelbaar) dat ik er nog liep...
Deze ochtend ging ik ook op consultatie bij een maagspecialist voor een zogenaamde gastroscopie. Geen leuk onderzoek, maar het was absolute noodzaak. Sinds juni sukkel ik veel te vaak met mijn maag en sinds vorige week ging het alleen nog maar meer bergaf.
Gelukkig blijk ik geen maagzweer of andere soorten ontstekingen te hebben. Volgende week zal ik ook weten of er sprake is van een of andere bacterie. Als dat eveneens een gunstig resultaat oplevert, zal de conclusie heel eenvoudig zijn: ik heb een extreem gevoelige maag en zal daar in de toekomst serieus rekening mee moeten houden!
Voor komende zondag schreef ik me in voor een sprintduatlon in Wetteren (5 km lopen, 22 km fietsen en 2,5 km lopen). Door de huidige situatie (met keel- en maagproblemen) zie ik het niet echt zitten om naar Oost-Vlaanderen af te zakken. Bovendien gaat het om afstanden die me helemaal niet liggen en wilde ik er enkel als training deelnemen en vooral om mijn wissels tussen de verschillende disciplines te trainen. Zaterdag zal ik waarschijnlijk een definitieve beslissing nemen.
Tot de volgende!
Tom
woensdag 22 september 2010
zondag 12 september 2010
Dwars door Sint-Kruis
Hallo!
Ik liep vandaag mee in Dwars door Sint-Kruis, een loopwedstrijd georganiseerd door de studenten van de KHBO, in samenwerking met atletiekclub AC Sodibrug. Ik nam deel aan de kortere afstand over 5 km.
Van bij de start kon ik me vooraan positioneren. Twee lopers liepen al meteen van de rest weg, daarna volgden nog eens twee anderen, op de voet gevolgd door mezelf. Na 1 km kwam ik door in 3'20". Vanaf dan ging het bergaf en voelde ik dat het geen zin heeft om aan een wedstrijd deel te nemen als je een dag eerder (te) uitbundig en tot in de vroege uurtjes de verjaardag van een vriend hebt gevierd. Ik moest gas terugnemen en besliste - aangezien dit pure training is - om me niet kapot te lopen. Gelukkig was de tegenstand ook niet al te sterk - dat gevoel had ik toch - en kon ik mijn vijfde plaats lange tijd behouden. Pas in de slotkilometer kon nog één loper me remonteren, waardoor ik op een 6de plaats strandde. Ik was niet bijster gelukkig met een op het eerste zicht uitermate zwakke eindtijd van ca. 19'10".
Na raadpleging van een routeplanner blijkt de afstand van de wedstrijd toch ongeveer 5,3 km i.p.v. 5 km te bedragen, waardoor ik toch nog op een loopgemiddelde van 16,7 km/u uitkom.
Tot de volgende!
Tom
Ik liep vandaag mee in Dwars door Sint-Kruis, een loopwedstrijd georganiseerd door de studenten van de KHBO, in samenwerking met atletiekclub AC Sodibrug. Ik nam deel aan de kortere afstand over 5 km.
Van bij de start kon ik me vooraan positioneren. Twee lopers liepen al meteen van de rest weg, daarna volgden nog eens twee anderen, op de voet gevolgd door mezelf. Na 1 km kwam ik door in 3'20". Vanaf dan ging het bergaf en voelde ik dat het geen zin heeft om aan een wedstrijd deel te nemen als je een dag eerder (te) uitbundig en tot in de vroege uurtjes de verjaardag van een vriend hebt gevierd. Ik moest gas terugnemen en besliste - aangezien dit pure training is - om me niet kapot te lopen. Gelukkig was de tegenstand ook niet al te sterk - dat gevoel had ik toch - en kon ik mijn vijfde plaats lange tijd behouden. Pas in de slotkilometer kon nog één loper me remonteren, waardoor ik op een 6de plaats strandde. Ik was niet bijster gelukkig met een op het eerste zicht uitermate zwakke eindtijd van ca. 19'10".
Na raadpleging van een routeplanner blijkt de afstand van de wedstrijd toch ongeveer 5,3 km i.p.v. 5 km te bedragen, waardoor ik toch nog op een loopgemiddelde van 16,7 km/u uitkom.
Tot de volgende!
Tom
woensdag 8 september 2010
Tijdrit Wingene
Op volgende link vind je interessante info over de tijdritwinnaar in Wingene:
http://www.wielertoerist.be/Rudi+dm/verhalen/Analyse+van+een+tijdrit%3A+de+Haas+van+Wingene/?did=10447&modus=view
En ik maar omwentelingen malen op mijn 52x14 ;-)
http://www.wielertoerist.be/Rudi+dm/verhalen/Analyse+van+een+tijdrit%3A+de+Haas+van+Wingene/?did=10447&modus=view
En ik maar omwentelingen malen op mijn 52x14 ;-)
zondag 5 september 2010
Tijdrit Wingene
Hallo!
Ik nam vandaag deel aan een individuele tijdrit in Wingene, georganiseerd door de plaatselijke fietsenmaker Eddy Vandevyvere. Vooraf zag ik dit als een conditietest, aangezien ik sinds juni geen wedstrijden - laat staan intensieve trainingen - had gedaan. Het parcours telde slechts drie echte bochten en enkele stroken licht vals plat, in totaal goed voor 16,6 km.
Nog voor de start liep het al bijna helemaal fout. Ik was de tijd een beetje uit het oog verloren, waardoor ik me aan 40 km/uur en hartslag 165 naar de start moest reppen. Uiteindelijk bleek ik nog een half minuutje tijd te hebben om van start te gaan. Op de licht slingerende weg naar Beernem kon ik mijn tempo meteen goed onderhouden, zonder te moeten forceren. Ook op de Hendriksberg - de enige 'molshoop' met naam in Wingene - lukte dat vrijwel perfect, al zat ik vanaf dan toch voortdurend tegen hartslag 177-178 te rijden. Op het derde lange rechte stuk met tegenwind - langs de instelling richting Ruiselede - moest ik heel even de snelheid wat laten zakken tot 42-43 km/u, maar ik wist al van bij de verkenning dat ik hier zou moeten doorbijten. De laatste 5,5 km lichte meewind naar de aankomst in de Ruiseledesteenweg kwam ik niet meer onder de 48 - de laatste anderhalve kilometer niet meer onder de 50 - waardoor ik finishte in 22'13", goed voor een gemiddelde van net geen 45.
Rudy Deboelpaep won in 21'16", goed voor net geen 47 gemiddeld. Ik eindigde 6de op twee seconden van de vijfde plaats. Opvallend was het algemeen hoge niveau van deze 'kleinschalige' tijdrit, want niet minder dan 21 van de 64 gestarte renners haalde een gemiddelde van meer dan 42 km/uur.
De conditietest is dus meer dan geslaagd. Met een specifieke voorbereiding en gelijkaardig materiaal als dat van mijn naaste tegenstanders kan ik in de buurt van de overwinning komen.
Tot de volgende!
Tom
Ik nam vandaag deel aan een individuele tijdrit in Wingene, georganiseerd door de plaatselijke fietsenmaker Eddy Vandevyvere. Vooraf zag ik dit als een conditietest, aangezien ik sinds juni geen wedstrijden - laat staan intensieve trainingen - had gedaan. Het parcours telde slechts drie echte bochten en enkele stroken licht vals plat, in totaal goed voor 16,6 km.
Nog voor de start liep het al bijna helemaal fout. Ik was de tijd een beetje uit het oog verloren, waardoor ik me aan 40 km/uur en hartslag 165 naar de start moest reppen. Uiteindelijk bleek ik nog een half minuutje tijd te hebben om van start te gaan. Op de licht slingerende weg naar Beernem kon ik mijn tempo meteen goed onderhouden, zonder te moeten forceren. Ook op de Hendriksberg - de enige 'molshoop' met naam in Wingene - lukte dat vrijwel perfect, al zat ik vanaf dan toch voortdurend tegen hartslag 177-178 te rijden. Op het derde lange rechte stuk met tegenwind - langs de instelling richting Ruiselede - moest ik heel even de snelheid wat laten zakken tot 42-43 km/u, maar ik wist al van bij de verkenning dat ik hier zou moeten doorbijten. De laatste 5,5 km lichte meewind naar de aankomst in de Ruiseledesteenweg kwam ik niet meer onder de 48 - de laatste anderhalve kilometer niet meer onder de 50 - waardoor ik finishte in 22'13", goed voor een gemiddelde van net geen 45.
Rudy Deboelpaep won in 21'16", goed voor net geen 47 gemiddeld. Ik eindigde 6de op twee seconden van de vijfde plaats. Opvallend was het algemeen hoge niveau van deze 'kleinschalige' tijdrit, want niet minder dan 21 van de 64 gestarte renners haalde een gemiddelde van meer dan 42 km/uur.
De conditietest is dus meer dan geslaagd. Met een specifieke voorbereiding en gelijkaardig materiaal als dat van mijn naaste tegenstanders kan ik in de buurt van de overwinning komen.
Tot de volgende!
Tom
woensdag 1 september 2010
maandag 30 augustus 2010
Nieuw schooljaar
Het einde van de vakantie is in zicht, het nieuwe schooljaar nadert met rasse schreden. De reis door Oostenrijk en de daaropvolgende rustperiode liggen alweer achter de rug en de volgende uitdaging gluurt om de hoek.
Op zondag 19 december wacht namelijk de Hel van Kasterlee, goed voor 15,2 km lopen, 105 km mountainbiken en 30,4 km lopen. Voor diegenen die het nog niet wisten: vorig jaar was ik na slechts 2 fietskilometers in nu al legendarische weersomstandigheden (sneeuwstorm!) genoodzaakt mijn karretje om te keren. Bevroren body aan het achterwiel. Weg waren die maanden van minutieuze voorbereiding. De Hel was, is en blijft onverbiddelijk. Maar hopelijk staat het geluk in deze editie eens aan mijn zijde.
Als voorbereiding zal ik ook regelmatig aan enkele wieler-, (winter)duatlon- en/of (veld)loopwedstrijden deelnemen. Later meer hierover.
Tot de volgende!
Tom
Op zondag 19 december wacht namelijk de Hel van Kasterlee, goed voor 15,2 km lopen, 105 km mountainbiken en 30,4 km lopen. Voor diegenen die het nog niet wisten: vorig jaar was ik na slechts 2 fietskilometers in nu al legendarische weersomstandigheden (sneeuwstorm!) genoodzaakt mijn karretje om te keren. Bevroren body aan het achterwiel. Weg waren die maanden van minutieuze voorbereiding. De Hel was, is en blijft onverbiddelijk. Maar hopelijk staat het geluk in deze editie eens aan mijn zijde.
Als voorbereiding zal ik ook regelmatig aan enkele wieler-, (winter)duatlon- en/of (veld)loopwedstrijden deelnemen. Later meer hierover.
Tot de volgende!
Tom
dinsdag 29 juni 2010
Oostenrijk
Drie weken Oostenrijk, het lijkt lang. En lang zal het ook zijn. Vooral de tijd die ik nodig zal hebben om alle beklimmingen op het programma naar boven te rijden. Oostenrijk staat bekend als het lastigste Europese land. Beklimmingen van 15 km aan 10% gemiddeld vormen eerder regel dan uitzondering.
Komende zaterdag staat al meteen een eerste klepper op het programma in de buurt van Sonthofen, weliswaar nog net op Duits grondgebied: de Nebelhorn. Vorig jaar al gepland, maar toen moeten afblazen wegens noodweer in Centraal-Europa. Nu voorspellen ze 30%.
Om te weten wat de Nebelhorn inhoudt, plaaatste ik hieronder alvast enkele links:
http://bigascensions.free.fr/loca2004/BIG%20Allemagne%2005%20Nebelhorn%204%202,5km%20(2).jpg
http://www.agility-miniflitzer.de/on_tour/scheidegg/bilder/Nebelhorn02.768x512.JPGhttp://www.climbbybike.com/profile/Nebelhorn-Oberstdorf-profile.jpg (deze grafiek is trouwens niet helemaal volledig, want afgelopen jaar werd ook het laatste stukje naar +2000m geasfalteerd)
Zot zijn doet gelukkig niet al te veel zeer!
Tot eind juli!
Komende zaterdag staat al meteen een eerste klepper op het programma in de buurt van Sonthofen, weliswaar nog net op Duits grondgebied: de Nebelhorn. Vorig jaar al gepland, maar toen moeten afblazen wegens noodweer in Centraal-Europa. Nu voorspellen ze 30%.
Om te weten wat de Nebelhorn inhoudt, plaaatste ik hieronder alvast enkele links:
http://bigascensions.free.fr/loca2004/BIG%20Allemagne%2005%20Nebelhorn%204%202,5km%20(2).jpg
http://www.agility-miniflitzer.de/on_tour/scheidegg/bilder/Nebelhorn02.768x512.JPGhttp://www.climbbybike.com/profile/Nebelhorn-Oberstdorf-profile.jpg (deze grafiek is trouwens niet helemaal volledig, want afgelopen jaar werd ook het laatste stukje naar +2000m geasfalteerd)
Zot zijn doet gelukkig niet al te veel zeer!
Tot eind juli!
zondag 27 juni 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)