Junimaand

Hallo allemaal

Het is weer zover, de altijd mooie junimaand komt er zo stilaan aan. Mijn wedstrijdprogramma hebben we voor dit seizoen bewust iets rustiger gemaakt, omdat er in augustus en september nog heel wat moois aankomt. Daarom houd ik het bij drie tijdritten en één duatlon. Geen Ronde Gaumaise voor mij, omdat die dit jaar samenvalt met de tijdrit van de Putters in Oostkamp. En voorlopig verkies ik een halve thuis- nog altijd boven een uitmatch...

Zaterdag neem ik deel aan de tijdrit in Slypskapelle bij Moorslede. Het wordt meteen een eerste clash met enkele sterke concurrenten. De voorbije twee trainingsweken verliepen voor mij perfect en hopelijk beschik ik in de 18 km lange tijdrit over mijn beste benen. Het zal nodig zijn, want met iemand als Hans Van den Buverie als tegenstrever zal ik niet al te veel mogen treuzelen. Daarnaast komen ook enkele andere sterke tijdrijders uit België en Nederland aan de start, zodat het zeker en vast een leuke en spannende wedstrijd zal worden.

Omdat het mijn eerste deelname in Slypskapelle wordt - de voorbije drie jaar trok ik telkens naar Rijkevorsel voor de plaatselijke duatlon - kan ik niets vertellen over het parcours. Op de kaart ziet het er echter behoorlijk heuvelachtig en veeleisend uit, met enkele scherpe bochten. Ook de wind zal zaterdag een serieuze rol van betekenis spelen, maar ik ben al heel gelukkig dat het droog zou blijven...

Meer info: LINK

Tom

Verslag Krusnoman

Bij deze dan toch eindelijk het uitgebreider verslag van mijn belevenissen in Tsjechië...

Geen zin om te lezen? Dan kun je ook volgende LINK bekijken. (verslag van de wedstrijd op Ceska Televize)

Maandenlang stond de Krusnoman Long Distance Duathlon met rood in mijn agenda aangekruist. Er was niet alleen het mysterieuze tintje aan deze wedstrijd dat me aansprak, er was ook het feit dat het format, de afstanden en het parcours op mijn lijf geschreven leken te zijn. Bovendien gold deze wedstrijd als open Tsjechisch kampioenschap duatlon op de lange afstand, een ideale waardemeter om mij met enkele Tsjechische toppers zoals Petr Vabrousek te meten.

Daags voor de wedstrijd - op vrijdag 10 mei - maakte ik samen met Oostrozebekenaar Stijn Vanacker de verplaatsing naar Kliny, een minuscuul skidorpje in het Tsjechische Ertsgebergte, slechts vijf kilometer van de Duitse grens verwijderd. In tegenstelling tot wat sommigen waarschijnlijk vermoeden, was de afstand België-Kliny probleemloos in acht uur te overbruggen. Geen overdreven verre verplaatsing dus en alleen al daarom voor herhaling vatbaar.

Ertsgebergte - route met auto

Vrijdagavond verkenden Stijn en ik het fietsparcours. Het vermoeden was er vooraf al, maar ditmaal werd het ook in de realiteit bevestigd: dit moest me liggen. Twee niet al te steile hellingen per ronde (26,5 km), aangevuld met een opeenvolging van korte hellingen waarop telkens weer gerelanceerd moest worden. Vergelijkbaar met de tijdritten in Asse en Lichtervelde. Ik moest niet flauw doen. Hier zou ik met goeie benen heel dicht kunnen komen. Het moordende loopparcours - dat meer weg had van een trail door de Alpen - lag me daarenten iets minder in vergelijking met mijn Tsjechische rivalen. Het is nu eenmaal niet evident om op de alom gekende Oedelemberg bergop en bergaf te leren lopen.

Het loopparcours, daags voor de wedstrijd

De goeie benen, die waren er alleszins. Ik had duidelijk het gevoel dat ik na Douai nog enkele procentjes beter was geworden. Maandenlang waren mijn trainingen op deze periode afgestemd, nog meer op Kliny dan op Douai. Een ander wezenlijk - en misschien nog veel belangrijker - verschil met de wedstrijd in Noord-Frankrijk was het zelfvertrouwen. In Douai verscheen ik door allerlei kleine dingetjes met twijfels aan de start, maar na de perfect verlopen race schoot daar niets meer van over. Ik wist nu zeker dat de conditie dik in orde was en ik niet aan mezelf moest twijfelen. Nog voor de start was het voor mij duidelijk dat we - met dank aan de coach! - op het JUISTE moment gepiekt hadden. De race kon beginnen..

De eerste run was meteen niet van de poes. Twee korte rondes van 2,6 km, maar wel telkens met de steile slotklim naar de aankomstzone. Ik wilde me niet vergalopperen en probeerde een goed ritme te vinden. Dat lukte behoorlijk en als 20ste (in 22'40") trok ik de wisselzone in. Jan Wainer (20'03") en Jan Francke (20'04") begonnen als leiders te fietsen, gevolgd door Petr Minarik (20'19"). Vabrousek volgde als negende in 21'09". Ik wisselde vlug, goed voor de vierde tijd, en kon met een doos vol krachten aan de belegering beginnen.

1ste run (5,2 km - 210 hoogtemeters - gem. HS 167)

1. Jan Wainer (20.03)

2. Jan Francke (20.04)

3. Petr Minarik (20.19)

4. Tomas Ekl (20.45)

5. Jan Oppolzer (20.51)

6. Vaclav Holub (20.53)

7. David Janda (20.56)

8. Jan Sneberger (20.58)

9. Petr Vabrousek (21.09)

10. Rudolf Cogan (21.10)

20. Tom Vandenbussche (22.40)

57. Stijn Vanacker (25.17)

Eenmaal op de fiets volgde direct de eerste helling van twee kilometer. Ik moest even naar een goed ritme zoeken, maar al vlug kon ik enkele tegenstanders inhalen en achterlaten. Naarmate de kilometers vorderden, begon het beter en beter te lopen, en aan het keerpunt halverwege de eerste fietsronde kreeg ik de leider en uittredend Tsjechisch kampioen Vaclav Holub al in het vizier. Petr Vabrousek, het Tsjechische triatlonicoon en in 2012 tweede in de Krusnoman, bevond zich in het eerste achtervolgende groepje. De motor was nog niet 100 procent op gang gekomen en toch had ik al minuten goed gemaakt op alle rivalen. Ik kreeg vleugels, al hield ik die wijselijk onder controle.

Vabrousek

Minarik

Holub spartelde nog een poos tegen, maar aan kilometerpunt 30 had ik ook hem te pakken. Ik vreesde dat hij zou proberen aan te pikken, maar dat gebeurde niet. Enkele kilometers verder bevond ik me helemaal alleen en was het alleen nog een kwestie om zo veel mogelijk voorsprong uit te bouwen en tegelijkertijd krachten te sparen voor de bergloop. Ik voelde me niet verslappen en aan mijn hartslag (voortdurend tussen 140 en 160) merkte ik dat ik dit tempo nog een hele poos zou kunnen aanhouden. Bergop - alle beklimmingen hadden een gemiddeld stijgingspercentage van vijf procent - klom ik tussen de 22 en 24 km/u omhoog, maar het was vooral op de tussenstroken dat ik het verschil kon maken. Ik zou de 80 km uiteindelijk afhaspelen aan een gemiddelde snelheid van 37 km/u. Zonder de 5 keerpunten aan 180% was dat zelfs opgelopen tot 38 km/u of meer. Op een parcours met 1250 hoogtemeters is dat meer dan oké. Aan mijn Garmin-gegevens kon ik achteraf ook tevreden vaststellen dat ik een uitermate regelmatige tijdritproef had afgewerkt.

Na elk keerpunt (vijf in totaal) kreeg ik op de fiets ook telkens een mooi overzicht van de onderlinge tijdsverschillen. Aan het laatste U-point in Ceska Jiretin rekende ik uit dat ik met ongeveer zes minuten voorsprong de slotrun zou kunnen aanvatten. In normale omstandigheden een veilige kloof, maar niet in Kliny. Ik besefte dat ik aan Vabrousek - geen kleine garnaal in triatlonland - nog een vervelend vette kluif zou hebben. Ik wisselde ditmaal als snelste, maar de 15 km lange tweede run kondigde zich aan als - meer dan - loodzwaar.

Fiets (79,7 km - 1250 hoogtemeters - gem. HS 156)

1. Tom Vandenbussche (2.09.54)

2. Vaclav Holub (2.16.53)

3. Petr Vabrousek (2.17.26)

4. Lukas Slatinsky (2.18.22)

5. Rudolf Cogan (2.18.28)

6. David Janda (2.18.40)

7. Petr Minarik (2.19.07)

8. Jan Wainer (2.19.37)

9. Stanislav Cibulka (2.20.25)

10. Jan Sneberger (2.23.05)

13. Stijn Vanacker (2.24.12)

Situatie na tweede wissel

1. Tom Vandenbussche (2.34.01)

2. Vaclav Holub (2.39.39)

3. Petr Vabrousek (2.40.18)

4. Rudolf Cogan (2.41.03)

5. Petr Minarik (2.41.13)

6. Lukas Slatinsky (2.41.20)

7. David Janda (2.41.25)

8. Jan Wainer (2.41.30)

9. Jan Sneberger (2.46.06)

10. Tomas Ekl (2.46.35)

Ik vond dat ik nog behoorlijk fris aan de slotrun begon, maar wat ik al in het eerste loopgedeelte voelde, kwam ook nu vlug weer tot uiting. Het steil bergaf lopen verliep op het eerste zicht nog redelijk vlot, maar achteraf hoorde ik van Stijn dat Vabrousek in de laatste afdaling - amper een halve kilometer - een halve minuut op mij terugnam. Bergop lopen was blijkbaar al even problematisch, al blijkt aan de tijden achteraf dat op uitzondering van Vabrousek, Minarik en Wainer daar zowat iedereen mee sukkelde. Ik had bergop het gevoel niet vooruit te komen, maar het parcours was dan ook niet van de poes. 750 hoogtemeters in 15 km is vergelijkbaar met een stevig uit de kluiten gewassen col.

Mijn voorsprong smolt als boter voor de zon. Na vijf km lopen had ik nog altijd ruim vier minuten en leek het een strijd tot de allerlaatste snik te worden. In de tweede loopronde konden Vabrousek en Minarik echter nog een tandje bijsteken, terwijl ik de schade moest blijven beperken. Geen schande, want mijn gemiddelde bleef boven de 13 km/u steken, op dit moordende parcours geen sinecure. 

In de laatste afdaling was ik echter definitief een vogel voor de kat. Vabrousek ging op en over mij en even later deed Minarik hetzelfde. Mijn enige zorg was daarna om mijn podiumplaats veilig te stellen en ook dat werd nog een dubbeltje op zijn kant. Wainer zat me op de vijfde en laatste beklimming van de rode skipiste op de hielen, maar gelukkig had ik nog wat reserves in de tank om hem af te houden. 

Aan de finish was ik even totaal van de wereld, maar de ontlading was des te groter. Ik had kunnen winnen, maar dat deed er even niet toe. De sfeer was - in vergelijking met België - onvergetelijk.  Een interview met de Tsjechische televisie volgde en er was zelfs een dopingcontrole, een aangename verrassing. De podiumceremonie was eveneens een belevenis om te koesteren, alleen al om het grappige taaltje van de Tsjechen en de manier waarop ze mijn naam probeerden uit te spreken.

2de run (15 km - 750 hoogtemeters - gem. HS 157)

1. Petr Minarik (1.00.08)

2. Petr Vabrousek (1.00.08)

3. Jan Wainer (1.01.20)

4. Ondrej Teply (1.06.05)

5. Ondrej Blaha (1.06.27)

6. Vaclav Holub (1.06.42)

7. Rudolf Cogan (1.06.48)

8. Stanislav Cibulka (1.07.07)

9. Jan Francke (1.07.45)

10. David Prochazka (1.07.45)

11. David Janda (1.08.22)

13. Tom Vandenbussche (1.08.37)

17. Lukas Slatinsky (1.09.35)

46. Stijn Vanacker (1.20.16)

Vabrousek

Einduitslag: (5,2 - 79,7 - 15 / 2200 hoogtemeters / gem. hartslag 158)

1. Petr Vabrousek (3.40.16)

(9de Ironman Melbourne 2013 - LINK)

2. Petr Minarik (3.41.21 - op 1.05)

(besttijd in marathon: 2u30' - LINK)

3. Tom Vandenbussche (3.42.38 - op 2.22)

4. Jan Wainer (3.42.50 - op 2.34)

(won het open BK triatlon long distance in Eupen in 2007 voor Hélin en Clerbout)

5. Vaclav Holub (3.46.21 - op 6.05)

(mountainbiker - LINK)

6. Rudolf Cogan (3.47.51 - op 7.35)

(besttijd in marathon: 2u38' - LINK - LINK)

7. David Janda (3.49.47 - op 9.31)

(sterke XTerra-atleet - LINK)

8. Lukas Slatinsky (3.50.55 - op 10.39)

9. Stanislav Cibulka (3.53.48 - op 13.32)
(LINK)

10. Tomas Ekl (3.56.05 - op 15.49)

(eindigde een week eerder 10de op de 25 km-loop in Berlijn - LINK)

25. Stijn Vanacker (4.12.27 - op 32.11)

VOLLEDIGE UITSLAG: LINK

MEDIA: LINK

INFO: LINK

Achteraf rest nu de grote vraag: blies ik mezelf op door op de fiets zoveel minuten voorsprong te nemen? Mijn antwoord is duidelijk NEEN. Ik ben er zelfs bijna zeker van dat ik niet derde maar vierde was geworden als ik minder hard gefietst zou hebben. In een rechtstreeks duel met Wainer - een veel betere loper - had ik gegarandeerd het onderspit moeten delven. Ook al speelden de vele keerpunten in het voordeel van mijn achtervolgers, die zo elke ronde hun achterstand konden taxeren.

Ik ben er ook zeker van dat ik op de fiets niet over mijn toeren ben gegaan. De Tsjechen waren flink onder de indruk van mijn fietsprestatie, maar ik merk aan alle commentaren in de media dat ze vinden dat ik volledig leeg aan de slotrun begonnen ben. Het tegendeel is waar. Ik liep en reed aan dezelfde hartslagen als in Douai, waar ik in de tweede run nog gemiddeld 15 km/u kon lopen. Op de vergelijkbare stukken haalde ik dezelfde snelheden, alleen waren die wel heel schaars aanwezig. De enige waarheid is dat het moordende loopparcours net iets te lastig was voor iemand uit het vlakke Brugge ;-) Als ik ooit op dit parcours wil winnen, kan ik me misschien beter voorbereiden op de trappen van het belfort.

Het is wel spijtig dat de organisatoren het parcours van vorig jaar aangepast hadden. Toen kon Holub op hetzelfde fietstraject wegrijden van Vabrousek en hem in de toen veel minder lastige slotrun afhouden.  Vabrousek bevestigde dat ook na afloop van de race: op het parcours van 2012 had niet hij maar ik gewonnen. Jammer, maar het is nu niet bepaald iets waarover ik pieker.

Intussen haspelde Vabrousek ook de halve triatlon in in Wenen af. Hij fietste er 90 km aan gemiddeld 41 km/u en liep een afsluitende halve marathon in 1u13'. Een kanjer, meer woorden heb ik er niet voor.

Ik onthoud dat ik dit voorjaar alweer een stap voorwaarts gezet heb. De komende maanden zullen ongetwijfeld nog heel wat leuke en verrassende wendingen krijgen. Momenteel zijn we mijn programma voor de komende maanden aan het uitstippelen, maar er is nog wat twijfel over mijn keuze tussen bepaalde wedstrijden. Voor 1 juni zou ik de knoop willen doorhakken, want het zou best kunnen dat er enkele serieuze veranderingen op komst zijn. Wordt vervolgd...

3de in Krusnoman

Een kort berichtje:

Ik ben vandaag 3de geëindigd in de Krusnoman Long Distance Duathlon (5-80-15) in het Tsjechische Kliny. Een ongelofelijke belevenis, zeker omdat ik ruim twee uur aan de leiding reed/liep, met zes minuten voorsprong aan de verschrikkelijke slotrun kon beginnen en pas in het ultieme slot van de wedstrijd twee tegenstrevers (Petr Vabrousek en Petr Minarik) moest laten voorgaan.

Spijtig, maar wat een ongelofelijke belevenis. Een onvergetelijke ambiance bij mijn aankomst, een Engelstalig interview voor de Tsjechische televisie, de podiumceremonie, mijn algemene indruk, enz. Allerlei zaken die ik misschien nooit meer zal meemaken, maar alleszins ook nooit meer zal vergeten.

Later volgt een uitgebreider verslag van de Tsjechische trip!

Meer info: LINK - LINK - LINK

Passage aan wisselzone

Fiets

Begin tweede run

Eenzaam in de tweede wisselzone

Begin slotrun

Moordende slotrun

Aankomst

Met Petr Vabrousek

Podium

Aangekomen in Tsjechië...

Hallo

In de late namiddag aangekomen in Tsjechië en meteen het fietsparcours - een pareltje! - verkend. Logeren doen we in Hotel Emeran, dat uitzicht biedt op het loopparcours. Meer uitleg nodig bij onderstaande foto's?

Krusnoman Long Distance Duathlon 2013 - Kliny

Hallo allemaal

Zaterdag sluit ik met de Krusnoman Long Distance Duathlon - de tweede langeafstandsduatlon in twee weken tijd - mijn voorjaar af . Daarvoor trek ik naar het Tsjechische Ertsgebergte. Op het programma staan volgende afstanden: 5 km lopen (2 rondes), 75 km fietsen (3 rondes) en 15 km lopen (3 rondes). In totaal moeten we 2200 hoogtemeters overbruggen, wat voor die afstand verre van min is. Het lastigste deel van de wedstrijd situeert zich in de slotrun, waarin we drie keer de rode skipiste van Kliny omhoog moeten lopen.

Samen met Oostrozebekenaar Stijn Vanacker - twee weken geleden 33ste in Douai - reis ik morgen af richting Kliny, een bergdorpje vlakbij de Duits-Tsjechische grens. Morgenavond staat een parcoursverkenning op de fiets gepland. Logeren doen we in Hotel Emeran, waar start en aankomst is.

Zaterdag om 11 uur wordt dan de start gegeven van deze wedstrijd, die ook geldt als Tsjechisch kampioenschap duatlon lange afstand. Namen om in de gaten te houden zijn:
- Vaclab Holub (Velosport Valenta Scott Team): mountainbiker-duatleet-triatleet én laureaat van vorig jaar - in 2012 13de in XTerra Czech - LINK
- hét Tsjechisch triatlonicoon Petr Vabrousek, meervoudig Ironman-laureaat, afgelopen weekend nog vierde in de Ironman van Taiwan en in maart negende in de sterk bezette Ironman Australia (waar Marino Vanhoenacker op het podium stond). Vorig jaar moest Vabrousek zich - onder meer door mechanische problemen - in Kliny met zilver tevreden stellen. - LINK
- David Janda, vorig jaar 14de in XTerra Czech
- ...

Ik ben benieuwd waar ik me in dit deelnemersveld zal kunnen plaatsen. Het wordt - ook door de voorspelde regen (?) - alvast een duatlon om u tegen te zeggen!

In dit interview met de organisator word ik alvast als de uitdager van Holub en Vabrousek bestempeld, dus ik zal mijn best moeten doen ;-)

Meer informatie:
- Deelnemerslijst: LINK
- Parcours: LINK en LINK
- Uitslag 2012: LINK
- Media: LINK

Zondagavond ben ik alweer thuis, hopelijk met een nooit te vergeten ervaring!

Tom

Winst in tijdrit Zelzate

Vandaag de individuele tijdrit in Zelzate op mijn naam kunnen schrijven. Slechts 6 km (3x2 km) maar een parcours om u tegen te zeggen. De ene na de andere bocht (21 in totaal!) en auto's die plots uit het niets kwamen opgedoken, waardoor het nog een vrij gevaarlijke bedoening werd. Eén keer kon ik ternauwernood een voor mij remmende auto ontwijken, maar veel scheelde het toch niet.

Mijn tijd na 6 km was 8'02", wat op dit type parcours helemaal niet slecht is. Tweede in de tijdrit werd Kevin Vleurinck (een sterke eliterenner die regelmatig top tien rijdt en vorig jaar de tijdrit in Zelzate op zijn naam schreef), derde Lorenzo Arena, vierde Tom Vandierendonck en vijfde David Haerynck. Aan de rondetijden te zien maakte ik het verschil in de tweede ronde.

Het gevoel was niet slecht maar toch niet schitterend, enerzijds door de korte afstand (waardoor het onmogelijk is een goed ritme te vinden) en anderzijds door de broodnodige specifieke opwarming die door omstandigheden ietwat in het honderd liep... Vanaf nu draag ik enkel nog mijn eigen tijdritpak, dat lijkt me een uitgemaakte zaak.

- uitslag: LINK

1. Tom Vandenbussche (8'02")
2. Kevin Vleurinck (8'12")
3. Lorenzo Arena (8'15")
4. Tom Vandierendonck (8'18")
5. David Haerynck (8'26")
6. Frederik Devolder (8'27")
7. Dieter Vercauter (8'37")
8. Peter Dierkx (8'38")
9. Nico Verhelst (8'39")
10. Hans Spilliaert (8'45")

Tijdrit Zelzate

Hallo allemaal

Douai lijkt intussen verteerd te zijn. Het duurde toch een vijftal dagen om weer een aanvaardbaar gevoel te vinden. Als tussendoortje start ik morgenochtend in de individuele tijdrit in Zelzate. Slechts zes kilometer, maar de perfecte weerstandsprikkel in het vooruitzicht van mijn volgende doel, het open Tsjechische duatlonkampioenschap op de lange afstand, volgende week zaterdag.

Hopelijk vind ik morgen de juiste snelheidsbenen terug, want dat zal nodig zijn om voor winst mee te spelen. Anderzijds, als dat niet lukt, zal ik mijn slaap er niet voor laten. We zullen wel zien of ik voldoende gerecupereerd zal zijn van mijn inspanningen in Noord-Frankrijk!

Bekende namen aan de startlijst: Hans Spilliaert (10u39) - Lorenzo Arena (12u42) - Tom Vandierendonck (12u45) - Kevin Vleurinck (2de van vorig jaar - 14u30) - Frederik Devolder (15u54) - David Haerynck (16u06).
Ik zie nog enkele goede wielrenners op de deelnemerslijst staan, maar ik kan onvoldoende inschatten wat zij op een tijdrit over die afstand waard zijn.

Meer info over de tijdrit:
- FACEBOOK: LINK
- WEBSITE: LINK
- STARTLIJST: LINK 

Tom

Duathlon Longue Distance de Douai 2013 (FRA) - 10/88/10

Zondag was het dan eindelijk zover: mijn eerste uitgesproken doel van het seizoen. Net als in 2012 was dat de langeafstandsduatlon in het Noord-Franse Douai. Of andere geformuleerd: de zevende editie van de Duathlon Longue Distance de Douai 2013. Het mocht dan wel een wedstrijd in het buitenland zijn, Douai is voor mij een kortere verplaatsing dan de meeste andere duatlons.

Ondanks de veelbelovende resultaten van de voorbije maanden zakte ik met twijfels naar Douai af. De valpartij voor aanvang van de duatlon in Eschweiler had mij twee weken lichte irritatie aan de knie bezorgd, zonder dat ik daardoor trainingen moest onderbreken. Sinds begin april sukkelde ik ook af en toe met de rug, vermoedelijk na een verkeerde lighouding tijdens mijn slaap. En dan waren er nog extrasportieve factoren die wel eens voor een mindere nachtrust zorgden. Ondanks alle kleine akkefietjes voelde ik echter dat de conditie goed was en ik op het hardrijdersparcours van Douai mijn rol zou kunnen spelen.

De weersomstandigheden waren alvast perfect: niet te koud of te warm (12 à 15°), een stralende zon en een niet al te hard waaiende wind uit het noorden. Het parcours was al lastig genoeg, meer moest dat dus niet zijn. Door werken bleek zowel het loop- als fietsparcours ietwat gewijzigd. Beide afstanden werden nu wat langer en vooral voor het loopparcours maakte dat een aanzienlijk verschil in vergelijking met de vorige editie.

Loopparcours

Fietsparcours

Hartslag (rood) - snelheid (blauw) - hoogte (groen)

Na mijn te snelle start in Eschweiler koos ik ditmaal bewust voor een rustige opener in het 220-koppige deelnemersveld. Ik liep mijn eerste kilometer in 3'40" en voelde meteen dat ik zo niet over mijn toeren zou gaan. Door de aard van het parcours (haakse bochten, trappen omlaag, een steile helling, enz.) was dat tempo van 3'40"/km moeilijk houdbaar, maar mijn gevoel was goed, wat belangrijk was om aan het lange fietsnummer te kunnen beginnen. Na 37'32" kwam ik als +/- 50ste de wisselzone ingelopen, zowat 4'15" na de kopgroep met favorieten Victor Débil-Caux, Thierry Mathissart en Antoine Vaillant. Een andere topfavoriet - Antoine Perche - volgde daar op 46 seconden van leider Mathissart.

 

Mathissart - Débil-Caux

Vaillant

Na eerste run (10 km) + wisselzone:
1. Thierry Mathissart (34.14)
2. Victor Débil-Caux (34.21)
3. Antoine Vaillant (34.30)
4. Antoine Perche (35.01)
5. Régis Mahé (35.19)
6. Charles-Antoine Gosset (35.22)
7. Frédéric Lecrosnier (35.37)
8. Christophe Argouet--Noclain (35.45)
9. Nicolas Pillon (35.47)
10. Jonathan Tryoen (35.53)
 ...
 Jan Meysmans (36.25)
Sam Gyde (37.09)
48. Tom Vandenbussche (38.34)

 
Na een matige missel - ik kreeg mijn helm niet meteen dicht - kon ik toch relatief vlot aan mijn inhaalrace beginnen. De eerste 14 km van elke ronde waren in tegenstelling tot vorig jaar met de wind op kop. Door mijn degelijke eerste run kon ik in de eerste van drie fietsrondes heel wat tegenstanders inhalen, zodat ik als tiende de tweede fietsronde kon aanvatten. Jan Meysmans - 15de en beste amateur op het WK duatlon lange afstand in Zofingen in 2012 -  kende een mindere dag en was nog voor Mons-en-Pévèle een vogel voor de kat. Sam Gyde - in 2011 nog beste Belg op de Ironman van Hawaï - nestelde zich een tijdje in mijn spoor, maar ook hij moest bij het aanvatten van de tweede fietsronde afhaken. Hij is nog in volle opbouw naar zijn hoofddoelen, later op het seizoen. Achteraf zou blijken dat mijn eerste fietsronde ruimschoots de beste was, aangezien ik een minuut kon goedmaken op de drie koplopers, Débil-Caux, Perche en Vaillant. Logisch, want ik had voortdurend mikpunten voor me.

De drie leiders (Vaillant - Débil-Caux - Perche)

Dat veranderde enigszins vanaf de tweede fietsronde, want het aantal in te halen concurrenten werd almaar schaarser. Na de tweede afdaling van Pevelenberg had ik ook Mahé en Mathissart - in respectievelijk zesde en zevende positie - te pakken. Als vijfde kon ik de laatste fietsronde aanvatten, maar de kloof op de drie koplopers, die voortdurend een motard van de organisatie voor zich zagen uitrijden, werd niet meer kleiner. In de laatste fietsronde kon ik nog een sterke Charles-Antoine Gosset voorbijrijden en me zo in vierde positie nestelen. Ik bleef op submaximaal vermogen doorgaan, maar ik voelde dat mijn snelheid vooral op de eindeloze, slopende stroken tegenwind begonnen door te wegen. Achteraf zou blijken dat ik in de laatste fietsronde nog vijftien seconden had moeten toegeven ten opzichte van de drie leiders, maar aan de andere kant hadden mijn dichtste achtervolgers nog veel meer tijd verloren. Ik begon als vierde te lopen en voelde me nog voldoende fris om mijn vel duur te verkopen.

Fietstijd (88 km) + wisselzone:
1. Tom Vandenbussche (2.08.22)
2. Antoine Perche (2.08.43)
3. Antoine Vaillant (2.09.18)
4. Victor-Débil Caux (2.09.25)
5. Charles-Antoine Gosset (2.12.38)
6. Sam Gyde (2.13.20)
7. Frédéric Lecrosnier (2.13.51)
8. Régis Mahé (2.15.36)
9. Olivier Moity (2.16.39)
10. Jonathan Tryoen (2.17.00)
...
Thierry Mathissart (2.17.04)
Jan Meysmans (2.17.57)
Rudy Depret (2.19.36)
Stijn Vanacker (2.20.29)

Na tweede wisselzone:
1. Antoine Perche (2.43.44)
2. Victor-Débil Caux (2.43.46)
3. Antoine Vaillant (2.43.48)
4. Tom Vandenbussche (2.46.56)
5. Charles-Antoine Gosset (2.48.00)
6. Frédéric Lecrosnier (2.49.28)
7. Sam Gyde (2.50.29)
8. Régis Mahé (2.50.55)
9. Thierry Mathissart (2.51.18)
10. Jonathan Tryoen (2.52.53)
11. Jan Meysmans (2.54.22)
12. Rudy Depret (2.55.30)

Ik vond meteen een vlot ritme, maar kon niet verhinderen dat Gosset me na zowat 3 km te pakken had. Ik bleef hem een drietal km in het vizier houden, maar de Fransman had blijkbaar nog wat extra reserves en liep in de slotkilometers weer wat van me weg. Ook Mathissart, die een héél sterke tweede run liep, kwam gevaarlijk opzetten en uiteindelijk was ik op zowat 500 meter van de finish een vogel voor de kat. Hij plaatste een demarrage waarop ik in geen honderd jaar een reactie op zal hebben. Ik moest me tevreden stellen met een zesde plaats, ondanks die heel degelijke slotrun (40'02") aan net geen 15 km/u.

Tweede run (10 km):
1. Victor Débil-Caux (34.14)
2. Antoine Perche (35.14)
3. Thierry Mathissart (35.15)
4. Antoine Vaillant (36.27)
5. Régis Mahé (37.07)
6. Benoit Biher (37.14)
7. Jan Meysmans (37.49)
8. Fabrice Van Espen (37.57)
9. Charles-Antoine Gosset (37.58)
10. Benoit Van den Branden (38.05)
...
Rudy Depret (38.07)
Sam Gyde (39.41)
24. Tom Vandenbussche (40.02) 
Frédéric Lecrosnier (40.14)
Jonathan Tryoen (40.25)


Finish (10-88-10):
1. Victor-Débil Caux (3.18.00)
2. Antoine Perche (3.18.58)
3. Antoine Vaillant (3.20.15)
4. Charles-Antoine Gosset (3.25.58)

5. Thierry Mathissart (3.26.33)
6. Tom Vandenbussche (3.26.56)
7. Régis Mahé (3.28.02) 
8. Frédéric Lecrosnier (3.29.42)
9. Sam Gyde (3.30.10)
10. Jan Meysmans (3.32.11)

* Victor-Débil Caux eindigde vorig jaar tweede in Douai en werd na zijn sterke prestatie op de Ironman van Hawaï proftriatleet. Hij was vorig jaar ook 10de en beste amateur in Gérardmer en kroonde zich tot Frans duatlonkampioen op de lange afstand bij de H30. Meer info: LINK

* Antoine Perche schreef in het verleden al twee keer de duatlon van Douai (2008 + 2011) op zijn naam. Hij behaalde al drie keer top 15 in een Ironman (Regensburg en 2x Embrun). In 2012 eindigde hij ook tweede in de kwart van Etaples-sur-Mer, net na Cyril Viennot, de beste Franse triatleet op de lange afstand. Perche is ook een voormalig wielrenner die ooit stage liep bij La Française des Jeux. Meer info: LINK + LINK + LINK

* Antoine Vaillant eindigde vorig jaar vijfde in Douai en 15de in de loodzware Embrunman. Eerder dit jaar was hij 34ste in Abu Dhabi (3-200-20). Hij piekt naar Lanzarote (18 mei) en Nice (23 juni). Meer info: LINK

* Charles-Antoine Gosset is een wielrenner uit Amiens

* Thierry Mathissart toonde zich tot nu toe vooral op de korte afstand met onder andere overwinningen in Ath, Cambrai, Arques, Liévin, enz. Meer info: LINK

* Régis Mahé won eind maart een duatlon in de Loire. Hij behaalde twee jaar geleden ook een tweede plaats in de langeafstandsduatlon van Gourin (Bretagne), die nu niet meer bestaat.

* Frédéric Lecrosnier is een voormalig wielrenner op continentaal niveau. Hij eindigde vorig jaar vijfde in de Long Distance Duatlon van Saint-Pierre-des-Fleurs, slechts een kleine drie minuten na Jochen Neyrinck. Meer info: KLIK

* Sam Gyde werd in 2011 beste Belg in de Ironman van Hawaï in een straffe 8u50. Zelfs al was dat vooral te danken aan de opgaves van de Belgische profs, een ongelofelijke prestatie, zeker omdat Gyde niet de beste zwemmer is. Datzelfde jaar eindigde hij ook vijfde op het BK Long Distance in Eupen en negende in de Ironman van Lanzarote. Ook dit jaar mikt Gyde op Hawaï. Meer info: LINK + LINK

* Jan Meysmans werd in 2012 vijftiende in zowel de Powerman van Duitsland als die van Zwitserland. Die laatste geldt ook als WK Long Distance, waar hij ook eerste niet-prof werd. Meer info: LINK

Uitslag: LINK
Verslag: LINK (met een leuke vermelding ;-))
Media: LINK (La Voix du Nord)

Tot de volgende
Tom