JANUARI 2012
5de Seneffe (winterduatlon)Na een moeizame heropbouw door mijn elleboogbreuk - eind oktober 2011 opgelopen in de MTB-duatlon van Wetteren - hervond ik begin januari een aanvaardbaar niveau op training. Mijn eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen, een winterduatlon in het Waalse Seneffe, viel dan ook positief uit. Ik eindigde niet alleen 5de (mijn beste resultaat tot dan toe in een individuele duatlon), ik werkte ook een prima tweede run - 3de tijd met een snelheid van 16 km/u - af. Enig minpunt was mijn tegenvallende fietsproef, maar dat lag vooral aan het technische parcours dat we in achterbuurten van Charleroi voorgeschoteld kregen.
De tweede helft van januari kon ik een vervolg breien aan het goede gevoel van de eerste veertien dagen.
FEBRUARI
7de Mons-Jurbise (winterduatlon)14de Callenelle (wielerwedstrijd)
In eerste instantie ging ik ook in februari op hetzelfde elan door. Ik slaagde erin om alle vooropgestelde trainingen af te werken, maar hoe verder de maand vorderde, hoe vermoeider ik me begon te voelen. De dagen voor mijn tweede winterduatlon van het seizoen - in Jurbise bij Mons/Bergen - verliepen zelfs rampzalig met veel te hoge hartslagen en een gebrek aan frisheid. Ondanks alles eindigde ik op het loodzware (modder)parcours tussen de mensen, een bewijs dat mijn (basis)niveau meer dan degelijk was. Een perfect gevoel gaf het mij echter niet, omdat ik mijn eigen wil niet kon opleggen en vooral de schade moest beperken.
Dankzij de krokusvakantie kon ik daags na Jurbise naar de Voerstreek voor een vierdaagse trainingsstage. Die verliep goed en twee dagen daarna - zes dagen na Jurbise - nam ik als training deel aan een wielerwedstrijd in het Henegouwse Callenelle. Ook daar bevestigde ik - ondanks materiaalpech - mijn stevig basisniveau met een verre ereplaats. Nog eens vijf dagen later legde ik een prima lactaattest af op de looppiste van Aalter en leek het toch allemaal goed te komen...
MAART
34ste Putte-Berendrecht (winterduatlon)DNS Geel (winterduatlon)
32ste Geluwe (duatlon - drafting)
Drie dagen na de inspanningstest startte ik - ondanks het overdreven bochtige parcours - met ambities in de winterduatlon van Putte, maar werd er met mijn neus op de feiten gedrukt: een draak van een wedstrijd, zonder twijfel het absolute dieptepunt van 2012. Ik wist eerst niet wat er scheelde en gaf het parcours de schuld. Plots kwam ik immers tot het besef dat ik - net zoals vroeger in het wielrennen - ook in duatlons niet alles zelf onder controle had. Dat ik ook in deze sport onoplosbare problemen had, namelijk het onvermogen om op technische(re) parcours mijn kwaliteiten uit te spelen, spookte door mijn hoofd.
Exact een week later besliste ik - amper drie uur voor de start van de winterduatlon in Geel - dat het geen zin had om in een wedstrijd de hoop te vullen. Zowel mentaal als fysiek was ik volledig leeg, waardoor Jesse mijn schema's moest aanpassen. Een bloedonderzoek kon niet uitblijven en dat bracht - zonder enige reden tot twijfel - de oorzaak aan het licht: een serieus ijzertekort, kenmerkend voor duursporters.
Hoe bizar het ook mag zijn: dat nieuws zorgde ervoor dat mijn hoofd eensklaps volledig stressvrij was. Ook fysiek begon ik stilaan weer uit het dal te kruipen. Dat aanvaardbare gevoel op training - onder andere tijdens enkele intervallen op de Oude Kwaremont - werd echter niet bevestigd tijdens de eerste wegduatlon van 2012 in Geluwe, een organisatie van mijn eigen ploeg TTI. Een heel matige eerste run werd er gevolgd door een al even matig gevoel op de fiets (ondanks de 5de fietstijd) en een slechte tweede run. De ontgoocheling was groot, maar al vlug besefte ik dat het ijzerprobleem niet zomaar kon worden opgelost en dat ik geduld moest oefenen.
De vijf dagen tussen Geluwe en het begin van de trainingsstage in de Provence probeerde ik mijn hoofd vrij te maken door simpelweg mijn trainingen af te werken, maar daarbuiten niet aan sport te denken. Om een of andere reden werkte het en had ik bij aanvang van het trainingskamp in Gordes de motivatie en als gevolg daarvan ook de betere benen teruggevonden.
APRIL
7de Douai / Frankrijk (Long Distance Duatlon - 10/86/10) - 1ste fietstijd (86 km in 2u08)De stage met Jesse en enkele collega-atleten verliep perfect en op de laatste trainingsdag tankte ik heel veel vertrouwen dankzij een perfect verlopen koppeltraining. Ook tijdens de voorlaatste trainingsweek voor het eerste hoofddoel van het seizoen - de Long Distance Duatlon (10-86-10) in Douai - had ik een goed gevoel, waardoor ik met vertrouwen naar Noord-Frankrijk trok.
Na een behoorlijke eerste run - met overschot! - kon ik mijn (tijdrit)duivels op het fietsparcours ontbinden. Een fietsparcours dat door de felle wind en regenbuien extra lastig gemaakt werd. Tot mijn grote verbazing begon ik in het spoor van de derde aan de slotrun, waarin ik redelijk goed standhield en uiteindelijk op een 7de plaats strandde. Dat Sam Gyde (zes maanden eerder nog beste Belg op de Ironman van Hawaii) net voor me eindigde, deed me nog meer deugd.
Ik klokte in Douai de beste fietstijd met 1'29" voorsprong op Antoine Vaillant, in augustus nog 17de in de gekende Embrunman (12de fietstijd), en 2'20" op Victor Débil-Caux. Het lijstje resultaten van die laatste - vanaf volgend seizoen proftriatleet - mocht er in 2012 trouwens best wezen:
- 2de Long Distance Duatlon Douai
- Frans kampioen duatlon op de lange afstand in zijn Age Group
- 4de in de halve triatlon van Dijon
- 10de en eerste niet-prof in de loodzware halve triatlon van Gérardmer
- (als kers op de taart) 55ste in de Ironman van Hawaii (6de Age-Group 30-34).
Achteraf gezien was 21 april voor mij een heel belangrijk keerpunt, een metamorfose haast. Een ereplaats behalen in deze wedstrijd, en dat terwijl ik maar al te goed besefte dat de topconditie er (nog) niet was en er nog veel zaken in de voorbereiding beter konden. Plots kwam ik tot het besef dat ik in staat was om iets te doen waar anderen alleen van kunnen dromen, zonder daarbij mijn respect voor andere deelnemers te verliezen. Plots voelde ik me niet meer de loser die achter de feiten bleef aanhollen, wel de topsporter die resultaten wil boeken en gelooft in zijn eigen mogelijkheden.
(later deel 2 - 3)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten