maandag 15 juni 2015

Triatlon 55.5 Wanze

Gisteren was het dan eindelijk zover. Na acht maanden stond ik nog eens aan de start van een echte wedstrijd, de 55.5-triatlon in Bas-Oha (Wanze), goed voor 500 meter zwemmen, 50 km fietsen en 5 km lopen. De weersomstandigheden waren ideaal, al bleek het nog een stuk warmer (30 graden) te zijn dan voorspeld. Met ongeveer 200 deelnemers konden we de Maas inspringen.

Ik wist dat ik in het zwemonderdeel de schade zou moeten beperken, maar dat viel best mee. In de eerste 100 meter kreeg ik enkele flinke klappen te verwerken, maar eenmaal op gang had ik een behoorlijk gevoel te pakken en kon ik vlot de meute volgen. Toen ik de trap richting wisselzone opliep, keek ik op mijn Garmin en zag ik exact 9 minuten staan. Na afloop bleek dat ik de 56ste zwemtijd klokte. De afstand zou zowat 560 meter bedragen. Noah Servais, Belgisch kampioen bij de jeugd, kwam als eerste uit het water, ik deed dat 2'40" later.

Sterke Giaux

Na een relatief trage wissel kon ik al vlug een groot deel van de 55 snellere zwemmers inhalen en achter me laten. Op de eerste klim, met een erg steil stuk in het begin, kwam Jérôme Giaux mij voorbijgereden. Ik pikte aan en dat was maar best ook, want Giaux is de niet de eerste de beste. In 2006 nog vice-Belgisch kampioen bij de beloften na Greg Van Avermaet, meervoudig winnaar van interclubs (o.a. ritten in de Ronde van Namen, Luik en Nivernais-Morvan) en enkele jaren geleden nog goed voor brons op het BK tijdrijden bij de elite zonder contract. Sinds eind vorig jaar combineert hij het wielrennen met triatlon.

We raapten nog enkele andere renners op, maar in de afdaling had Giaux het moeilijk met de bochten en ging ik hem weer voorbij. Er zat nu een kloof van enkele honderden meters voor ons en later zou blijken dat we beiden toen al in de top tien zaten. Giaux was net dat tikkeltje sterker en ging me weer voorbij. Ik had op het randje kunnen gaan rijden (lees: de ongeschreven 7m-regel toepassen) om zo in zijn spoor te blijven, maar dat deed ik niet. Toen Giaux bij de koplopers kwam, volgde ik op 100 meter. Op de klim kon ik de kloof dichten, maar intussen was de kopgroep ook in tweeën gesplitst en waren er drie vogels, onder wie Giaux, gaan vliegen. In het licht dalende stuk wilde ik de sprong maken, maar op het moment dat ik de kloof leek te gaan dichten, verloor ik in een opeenvolging van enkele bochten en het slechte wegdek mijn drinkbus en was ik even de kluts kwijt.

Kostbare seconden

Na kort getwijfel besloot ik om niet te stoppen en verder te rijden, maar daardoor konden twee achtervolgers weer de aansluiting vinden. Ik sloot aan en hoopte dat zij het kloofje wel zouden dichten. Dat gebeurde echter niet, vooral omdat beiden - iets wat ik al gemerkt had toen ik nog bij Giaux fietste - graag in het spoor van een achterwiel vertoeven. Ik verloor kostbare seconden door het geleuter en eenmaal ik zelf weer de leiding had genomen, was de kloof een kleine halve minuut. Ik kon dan wel wegrijden van de twee, maar was niet sterk genoeg om nog naar de drie toe te rijden. Die drie hadden trouwens ook het gezelschap van de eerste trio, ex-profwielrenner Nico Sijmens.

Ik reed nog een behoorlijk goede laatste tien km, maar bij de drie (vier) koplopers ging het in de slotronde zelfs een minuut (!) sneller dan in de voorgaande twee rondes. Ik begon als vierde te lopen en vond meteen een goed ritme van 3'50"/km. Even kende ik bij km vier een mindere periode, maar met een ultieme krachtinspanning (finaal 19'16" over 5 km) kon ik mijn vierde plaats behouden. Meer zelfs, mits wat meer geluk had ik nog de derde plaats van Giaux kunnen inpalmen.

Reding wint

De sterke François Reding, een maand geleden nog goed voor een top vijf op het BK Powerman in Hosingen won met anderhalve minuut voorsprong op Jérîome Lafourte, ook een ex-wielrennen. Ik volgde op een kleine drie minuten. De vier na mij - Ludovic Vuegen, Romain Denis, Philippe Colson en Kevin Denis - zijn stuk voor stuk atleten die hun strepen al verdiend hebben. Noah Servais kreeg slaag op de fiets en werd tiende.

Een geslaagde rentree en dus is het tijd om volgend weekend weer een wedstrijd te betwisten. Voor het vierde opeenvolgende jaar trek ik naar het Duitse Dreikirchen. Ik won er al drie keer de duatlon, maar ditmaal waag ik me aan een nieuwe uitdaging, de triatlon over 300 meter zwemmen, 22 km fietsen en 5,7 km lopen.

Uitslag: LINK
Foto's Wanze:

 



1 opmerking:

  1. Door fysieke mankementen niet meer kunnen doen wat je zo graag doet moet heel moeilijk zijn maar ook daarin is volharding de boodschap,... stapje voor stapje en hopelijk snel weer op volle kracht. Veel succes en geniet van het gevoel weer in competitie te zitten.

    BeantwoordenVerwijderen