Gisteren stond er nog eens een duatlon binnen aanvaardbare afstand op het programma. Plaats van gebeuren was het Oost-Vlaamse Lembeke, in het bosrijke Meetjesland. De afstanden van de jaarlijkse bosduatlon bedroegen 2,5 km lopen, 18,5 km mountainbike en 2,5 km lopen. Deze editie gold eveneens als Provinciaal kampioenschap winterduatlon, waardoor enkele sterke Oost-Vlamingen naar Lembeke kwamen aangezakt.
De weersomstandigheden waren perfect: zonnig, helder en weinig wind. Het parcours was van een ander gehalte: bochtig, technisch en - vooral dit - weinig stroken waar het evident was om inhaalmanoeuvres uit te voeren. Niet echt mijn ding, maar toch stond ik met enige ambities aan de start.
De start was zoals altijd verschroeiend, maar al vlug kwam ik in een ritme waarin ik me goed kon vinden. Ik kon mijn startsnelheid (17 km/u) behouden en kon zo stelselmatig enkele plaatsen opschuiven, wat niet evident was op het technisch parcours. Ik kwam uiteindelijk als 24ste de eerste wisselzone binnen, maar door een ultrasnelle wissel ging ik er als 16de uit. Ik was namelijk de enige die wisselde zoals in een duatlon op de weg: met rekkertjes zodat je je koersschoenen pas moet aandoen als je al op je fiets zit. Daardoor verloor ik wel weer een tweetal plaatsen in het begin van de MTB-proef, maar eenmaal op volle stoomkracht kon ik aan de inhaalrace beginnen.
Dat verliep echter niet van een leien dakje, aangezien het moeilijk was om in te halen en ik na bijna iedere bocht - met dank aan mijn gebrek aan technisch vermogen en durf - een gat van tien meter moest laten op mijn voorgangers. Ik kwam al vlug aansluiten bij een groepje dat streed voor de vijfde plaats, maar ik was al blij dat ik telkens de gaten (die ik zelf had gecreëerd) kon dichtrijden. In de derde en laatste fietsronde moesten enkele rivalen het tempo wat laten zakken, zodat ik door een korte tempoversnelling zelf aan de leiding van het groepje kwam. Niet echt slim gezien, aangezien het onmogelijk was om weg te rijden en ik met het kopwerk bovendien onnodige krachten verspilde. Door mijn gebrekkige bochtentechniek lag het tempo bovendien niet bijster hoog. Ik kwam de tweede wisselzone als vijfde binnen, maar ging er pas als achtste uit. Blijkbaar waren er enkele anderen die zowel het loop- als fietsparcours met een en dezelfde paar schoenen afwerkten!?!
Ik begon niet te voortvarend (misschien iets te) aan de tweede run en kwam al vlug in 12de positie terecht. Na een kilometer begon ik stilaan het tempo op te drijven, maar dat leverde me geen winst meer op in plaatsen. Alles lag dicht bijeen, maar uiteindelijk moest ik me tevreden stellen met een twaalfde plaats. Vooraf had ik stilletjes gehoopt op een plaats bij de beste tien en ik geloof dat het mogelijk was. Maar elk detail telt in een vluchtkoers als Lembeke en gisteren spraken die details te veel in mijn nadeel.
De overwinning ging naar parcoursbouwer Jeroen Buysse voor profwielrenner Steven Caethoven (die twee-drie tanden groter reed dan ikzelf ;-), maar als thuisrijder dan ook het parcours als zijn broekzak kent) en MTB'er Luc Baert. Triatleet Hannes Vandermoere (die met mij aan de slotrun begon) liep een onwaarschijnlijk sterke looptijd en werd nog vierde. Pieter Bracke eindigde op een zesde plaats.
Hartslagen en tijden:
- 1ste run: 2,5 km in 0.08.50 - gem. 17,0 km/u - HS gem. 169 / max. 180
- MTB: 18,5 km in 0.35.50 - gem. 31,0 km/u - HS gem. 171 / max. 177
- 2de run: 2,5 km in 0.09.29 - gem. 15,8 km/u - HS gem. 172 / max. 176
Volgende week staat er een heel ander soort wedstrijd op het programma, met de eerste editie van de Reuzen van Wetteren. Meteen wordt dat ook mijn meest veeleisende duatlon van deze winter: 18 km lopen en 50 km mountainbike op een (van horen zeggen) verschrikkelijk parcours. Meer zelfs, het wordt in principe de zwaarste wedstrijd van het hele jaar, lastiger en langer dan de Powerman van Geel, waar ik binnen de drie uur binnen was. Volgende week zal dat alleszins niet het geval zijn. Ook het deelnemersveld zal top zijn met o.a. Jeroen Buysse, Rob Woestenborghs, twee Zwitsers (waaronder Baumann), ploegmaat Tim Vijverman, Pieter Bracke en vele anderen.
Nog enkele foto's van de bosduatlon in Lembeke:
Tot de volgende!
Tom
Geen opmerkingen:
Een reactie posten